وقت نافله هاي يوميه
(مسأله 813) نافله نماز ظهر، پيش از نماز ظهر خوانده مي شود، و وقت فضيلت آن از اول ظهر است تا موقعي كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مي شود، به اندازه دو هفتم آن شود، مثلاً اگر درازي شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سايه اي كه بعد از ظهر پيدا مي شود به دو وجب رسيد، آخر وقت نافله ظهر است.
(مسأله 814) نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مي شود، وقت فضيلت آن تا موقعي است كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مي شود، به چهار هفتم آن برسد، و چنانچه بخواهد، نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند، بايد نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند، و بنا بر احتياط واجب نيّت اداء و قضاء نكند.
(مسأله 815) وقت فضيلت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتي كه سرخي طرف مغرب كه بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان پيدا مي شود از بين برود.
(مسأله 716) وقت نافله عشاء بعد از تمام شدن نماز عشاء تا نصف شب است و بهتر است بعد از نماز عشاء بلافاصله خوانده شود.
(مسأله 817) نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مي شود، و وقت فضيلت آن بعد از فجر اول است تا وقتي كه سرخي طرف مشرق پيدا شود، و نشانه فجر اول در وقت نماز صبح گفته شد، و ممكن است نافله صبح را بعد از نافله شب بلافاصله بخوانند.
(مسأله 818) وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح، و بهتر آن است كه نزديك اذان صبح خوانده شود.
(مسأله 819) مسافر و كسي كه براي او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مي تواند آن را در اول شب بجا آورد.