احكام نماز

نماز بهترين اعمال ديني است كه اگر به درگاه خداوند عالم قبول شود عبادتهاي ديگر هم قبول مي شود، و اگر پذيرفته نشود اعمال ديگر هم قبول نمي شود و همانطور كه اگر انسان شبانه روزي پنج نوبت در نهر آبي شستشو كند، چرك در بدنش نمي ماند، نمازهاي پنجگانه هم انسان را از گناهان پاك مي كند و سزاوار است كه انسان نماز را در اول وقت بخواند و كسي كه نماز را پست و سبك شمارد، مانند كسي است كه نماز نمي خواند، پيغمبر اكرم ((صلي الله عليه وآله)) فرمود كسي كه به نماز اهميّت ندهد و آن را سبك شمارد سزاوار عذاب آخرت است. روزي حضرت در مسجد تشريف داشتند مردي وارد و مشغول نماز شد و ركوع و سجودش را كاملاً بجا نياورد، حضرت فرمودند اگر اين مرد در حالي كه نمازش اينطور است از دنيا برود، به دين من از دنيا نرفته، پس انسان بايد مواظب باشد كه به عجله و شتابزدگي نماز نخواند، و در حال نماز بياد خدا و بخضوع و خشوع و وقار باشد، و متوجه باشد كه با چه كسي سخن مي گويد، و خود را در مقابل عظمت و بزرگي خداوند عالم بسيار پست و ناچيز ببيند، و اگر انسان در موقع نماز كاملاً به اين مطلب توجه كند از خود بي خبر مي شود، چنانچه تير را در حال نماز از پاي مبارك اميرالمؤمنين ((عليه السلام)) بيرون كشيدند و آن حضرت متوجه نشدند، و نيز بايد نمازگزار توبه و
استغفار نمايد، و گناهاني را كه مانع قبول شدن نماز است مانند حسد، كبر، غيبت، خوردن حرام، آشاميدن مسكرات، و ندادن خمس و زكاه بلكه هر معصيتي را ترك نمايد، و همچنين سزاوار است كارهايي را كه ثواب نماز را كم مي كند بجا نياورد، مثلاً در حال خواب آلودگي و خودداري از بول به نماز نايستد، و در موقع نماز به آسمان نگاه نكند، و كارهايي كه ثواب نماز را زياد مي كند بجا آورد، مثلاً انگشتر عقيق بدست كند، و لباس پاكيزه بپوشد و شانه و مسواك كند و خود را خوشبو نمايد.