قيام -ايستادن-
(مسئله966) قيام در موقع گفتن تكبيره الاحرام و قيام پيش از ركوع كه آنرا قيام متصل به ركوع مي گويند ركن است, ولي قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام بعد از ركوع ركن نيست, و اگر كسي آنرا از روي فراموشي ترك كند, نمازش صحيح است.

(مسئله967) واجب است پيش از گفتن تكبير و بعد از آن مقداري بايستد تا يقين كند كه تكبير را در حال ايستادن گفته است.

(مسئله968) اگر ركوع را فراموش كند, و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد كه ركوع نكرده, بايد بايستد و به ركوع رود, و اگر بدون اينكه بايستد به حال خميدگي به ركوع برگردد, چون قيام متصل به ركوع را بجا نياورده نماز او باطل است.

(مسئله969) موقعي كه براي تكبيره الاحرام يا قرائت ايستاده است, بايد بدن را حركت ندهد و به طرفي خم نشود, بجايي تكيه نكند، ولي اگر از روي ناچاري باشد اشكال ندارد.

(مسئله970) اگر موقعي كه ايستاده, از روي فراموشي بدن را حركت دهد يا به طرفي خم شود، يا بجايي تكيه كند اشكال ندارد.

(مسئله971) احتياط واجب آن است كه در موقع ايستادن, هر دو پا روي زمين باشد, ولي لازم نيست سنگيني بدن روي هر دو پا باشد, و اگر روي يك پا هم باشد اشكال ندارد.

(مسئله972) كسي كه مي تواند درست بايستد, اگر پاها را خيلي گشاد بگذارد كه ايستادن بر او صدق نكند نمازش باطل است.

(مسئله973) موقعي كه انسان در نماز مشغول خواندن چيزي از اذكار واجب است، بايد بدنش آرام باشد, و در موقعي كه مي خواهد كمي جلو يا عقب رود يا كمي بدن را به طرف راست يا چپ حركت دهد, بايد چيزي نگويد.

(مسئله974) اگر در حال حركت بدن ذكر بگويد, مثلاً موقع رفتن به ركوع يا رفتن به سجده تكبير بگويد، چنانچه آنرا به قصد ذكري كه در نماز دستور داده اند بگويد بايد نماز را دوباره بخواند و اگر به اين قصد نگويد بلكه بخواهد ذكري گفته باشد نماز صحيح است.

(مسئله975) حركت دادن دست و انگشتان در موقع خواندن حمد اشكال ندارد, اگر چه احتياط مستحب آن است كه آنها را هم حركت ندهد.

(مسئله976) اگر موقع خواندن حمد و سوره، يا خواندن تسبيحات، بي اختيار به قدري حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود, احتياط واجب آن است كه بعد از آرام گرفتن بدن, آنچه را در حال حركت خوانده دوباره بخواند.

(مسئله977) اگر در بين نماز از ايستادن عاجز شود بايد بنشيند, و اگر از نشستن هم عاجز شود بايد بخوابد, ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي از ذكرهاي واجب را نگويد.

(مسئله978) تا انسان مي تواند ايستاده نماز بخواند نبايد بنشيند, مثلاً كسي كه در موقع ايستادن بدنش حركت مي كند، يا مجبور است به چيزي تكيه دهد يا بدنش را مختصري كج كند, بايد به هر طور كه مي تواند ايستاده نماز بخواند, ولي اگر به هيچ قسم نتواند بايستد, بايد راست بنشيند و نشسته نماز بخواند.

(مسئله979) تا انسان مي تواند بنشيند نبايد خوابيده نماز بخواند و اگر نتواند راست بنشيند بايد هر طور كه مي تواند بنشيند و اگر به هيچ قسم نمي تواند بنشيند، بايد بطوريكه در احكام قبله گفته شد, به پهلوي راست بخوابد و اگر نمي تواند به پهلوي چپ بخوابد و اگر آن هم ممكن نيست به پشت بخوابد, بطوريكه كف پاهاي او رو به قبله باشد.

(مسئله980) كسي كه نشسته نماز مي خواند، اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بايستد، و ركوع را ايستاده بجا آورد، بايد بايستد و از حال ايستاده به ركوع رود و اگر نتواند، بايد ركوع را هم نشسته بجا آورد.

(مسئله981) كسي كه خوابيده نماز مي خواند, اگر در بين نماز بتواند بنشيند، بايد مقداري را كه مي تواند نشسته بخواند و نيز اگر مي تواند بايستد بايد مقداري را كه مي تواند، ايستاده بخواند؛ ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي از اذكار واجب را نخواند.

(مسئله982) كسي كه نشسته نماز مي خواند, اگر در بين نماز بتواند بايستد، بايد مقداري را كه مي تواند ايستاده بخواند, ولي تا بدنش آرام نگرفته، بايد چيزي از ذكرهاي واجب را نخواند.

(مسئله983) كسي كه مي تواند بايستد، اگر بترسد كه بواسطه ايستادن, مريض شود يا ضرري به او برسد, مي تواند نشسته نماز بخواند، و اگر از نشستن هم بترسد, مي تواند خوابيده نماز بخواند.

(مسئله984) اگر انسان احتمال بدهد كه در آخر وقت بتواند ايستاده نماز بخواند، بايد نماز را تاخير بيتدازد، پس اگر نتوانست بايستد در آخر وقت مطابق وظيفه اش نماز را بجا آورد.

(مسئله985) مستحب است در حال ايستادن بدن را راست نگهدارد و شانه ها را پايين بيندازد، و دستها را روي رانها بگذارد، و انگشتها را به هم بچسباند و جاي سجده را نگاه كند و سنگيني بدن را بطوري مساوي روي دو پا بيندازد و با خضوع و با خشوع باشد، و پاها را پس و پيش نگذارد, و اگر مرد است پاها را از سه انگشت باز تا يك وجب فاصله دهد، و اگر زن است پاها را به هم بچسباند.