شرط دوم
(مسئله822) -شرط دوم- لباس نمازگزار بايد مباح باشد, و كسي كه مي داند پوشيدن لباس غصبي حرام است، اگر عمداً در لباس غصبي يا در لباسي كه نخ يا دكمه يا چيز ديگر آن غصبي است نماز بخواند باطل است.

(مسئله823) كسي كه مي داند پوشيدن لباس غصبي حرام است, ولي نمي داند نماز را باطل مي كند، اگر عمداً با لباس غصبي نماز بخواند، نمازش باطل است.

(مسئله824) اگر نداند كه لباس او غصبي است يا فراموش كند در صورتيكه خود غاصب نباشد و با آن لباس نماز بخواند, نمازش صحيح است.

(مسئله825) اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبي است و در بين نماز بفهمد, چنانچه چيز ديگري عورت او را پوشانده است و مي تواند فوراً يا بدون اينكه موالات (يعني پي در پي بودن نماز) به هم بخورد, لباس غصبي را بيرون آورد, بايد آنرا بيرون آورد, و اگر چيز ديگري عورت او را نپوشانده, يا نمي تواند لباس غصبي را فوراً بيرون آورد, يا اگر بيرون آورد پي در پي بودن نماز به هم مي خورد، در صورتيكه به مقدار يك ركعت هم وقت داشته باشد, بايد نماز را بشكند، و با لباس غير غصبي نماز بخواند, و اگر به اين مقدار وقت ندارد, بايد در حال نماز لباس را بيرون آورد و به دستور نماز برهنگان, نماز را تمام نمايد.

(مسئله826) اگر كسي براي حفظ جانش با لباس غصبي نماز بخواند، يا مثلاً براي اينكه دزد لباس غصبي را نبرد با آن نماز بخواند نمازش صحيح است.

(مسئله827) اگر با عين پولي كه خمس آنرا نداده لباس بخرد, حكم نماز خواندن در آن لباس، حكم نماز خواندن در لباس غصبي است.