احكام قبله


احكام قبله
(مسئله783) خانه كعبه كه در مكه معظمه مي باشد قبله است, و بايد رو بروي آن نماز خواند, ولي كسي كه دور است, اگر طوري بايستد كه بگويند رو به قبله نماز مي خواند كافي است؛ و هم چنين است كارهاي ديگري مانند سر بريدن حيوانات كه بايد رو به قبله انجام گيرد.

(مسئله784) كسي كه نماز واجب را ايستاده مي خواند, بايد صورت و سينه و شكم او رو به قبله باشد، و احتياط واجب آن است كه انگشتان پاي او هم رو به قبله باشد.

(مسئله785) كسي كه بايد نشسته نماز بخواند, اگر نمي تواند بطور معمول بنشيند و در موقع نشستن كف پاها را بزمين مي گذارد در موقع نماز صورت و سينه و شكم و ساق پاي او رو به قبله باشد.

(مسئله786) كسي كه نمي تواند نشسته نماز بخواند, بايد در حال نماز به پهلوي راست طوري بخوابد كه جلوي بدن او رو به قبله باشد, و اگر ممكن نيست بايد به پهلوي چپ طوري بخوابد كه جلوي بدن او رو به قبله باشد، و اگر اينرا هم نتواند بايد به پشت بخوابد بطوريكه كف پاهاي او رو به قبله باشد.

(مسئله787) نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده را بايد رو به قبله بجا آورد و بنابر احتياط واجب سجده سهو را نيز رو به قبله بجا آورد.

(مسئله788) نماز مستحبي را مي شود در حال راه رفتن و سواري، خواند و اگر انسان در اين دو حال نماز مستحبي بخواند, لازم نيست رو به قبله باشد.

(مسئله789) كسي كه مي خواهد نماز بخواند, بايد براي پيدا كردن قبله كوشش نمايد, تا يقين يا چيزي كه در حكم يقين است پيدا كند كه قبله كدام طرف است, و اگر نتواند, بايد به گماني كه از محراب مسجد مسلمانان يا قبرهاي آنان يا از راههاي ديگر پيدا مي شود عمل نمايد, حتي اگر از گفته فاسق يا كافري كه بواسطه قواعد علمي قبله را مي شناسد گمان به قبله پيدا كند كافي است.

(مسئله790) كسي كه گمان به قبله دارد, اگر بتواند گمان قويتري پيدا كند نمي تواند به گمان خود عمل نمايد؛ مثلاً اگر ميهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پيدا كند, ولي بتواند از راه ديگر گمان قويتري پيدا كند, نبايد به حرف او عمل نمايد.

(مسئله791) اگر براي پيدا كردن قبله وسيله اي ندارد, يا با اينكه كوشش كرده, گمانش به طرفي نمي رود, چنانچه وقت نماز وسعت دارد بنا بر احتياط بايد چهار نماز به چهار طرف بخواند، و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد بايد به اندازه اي كه وقت دارد نماز بخواند مثلاً اگر فقط به اندازه يك نماز وقت دارد بايد يك نماز به هر طرفي كه مي خواهد بخواند و بايد نمازها را طوري بخواند كه يقين كند يكي از آنها رو به قبله بوده يا اگر از قبله كج بوده بطرف دست راست و دست چپ قبله نرسيده است.

(مسئله792) اگر يقين يا گمان كند كه قبله در يكي از دو طرف است، بايد به هر دو طرف نماز بخواند؛ ولي احتياط واجب آن است كه در صورت گمان به چهار طرف نماز بخواند.

(مسئله793) كسي كه بخواهد به چند طرف نماز بخواند, اگر بخواهد دو نماز بخواند كه مثل نماز ظهر و عصر بايد يكي بعد از ديگري خوانده شود, احتياط مستحب آن است كه نماز اول را به آن چند طرف بخواند بعد نماز دوم را شروع كند.

(مسئله794) كسي كه يقين به قبله ندارد, اگر بخواهد غير از نماز كاري كند كه بايد رو به قبله انجام داد, مثلاً بخواهد سر حيواني را ببرد, بايد به گمان عمل نمايد, و اگر گمان ممكن نيست به هر طرف كه انجام دهد صحيح است.


بازگشت