احكام نماز

نماز بهترين اعمال ديني است كه اگر قبول درگاه خداوند عالم شود, عبادتهاي ديگر هم قبول مي شود و اگر پذيرفته نشود اعمال ديگر هم قبول نمي شود و همانطور كه اگر انسان شبانه روزي پنج نوبت در نهر آبي شست و شو كند, چرك در بدنش نمي ماند, نمازهاي پنجگانه هم انسان را از گناهان پاك مي كند و سزاوار است كه انسان نماز را در اول وقت بخواند و كسي كه نماز را پست و سبك بشمارد, مانند كسي است كه نماز نمي خواند؛ پيغمبر اكرم صلي الله عليه وآله فرمود: كسي كه به نماز اهميت ندهد و آنرا سبك شمارد سزاوار عذاب آخرت است. روزي حضرت در مسجد تشريف داشتند مردي وارد و مشغول نماز شد, و ركوع و سجودش را كاملاً بجا نياورد, حضرت فرمودند: اگر اين مرد در حالي كه نمازش اينطور است از دنيا برود, به دين من از دنيا نرفته است.

پس انسان بايد مواظب باشد كه به عجله و شتاب زدگي نماز نخواند, و در حال نماز به ياد خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد, و متوجه باشد كه با چه كسي سخن مي گويد و خود را در مقابل عظمت و بزرگي خداوند عالم بسيار پست و ناچيز ببيند؛ و اگر انسان در موقع نماز كاملاً به اين مطلب توجه كند, از خود بي خبر مي شود, چنانكه در حال نماز تير را از پاي مبارك اميرالمؤمنين علي عليه السلام بيرون كشيدند و آن حضرت متوجه نشدند؛ و نيز بايد نمازگزار توبه و استغفار نمايد, و گناهاني را كه مانع قبول شدن نماز است مانند حسد, كبر, غيبت, خوردن حرام, آشاميدن مسكرات, و ندادن خمس و زكاه، بلكه هر معصيتي را ترك كند؛ و همچنين سزاوار است كارهايي را كه ثواب نماز را كم مي كند بجا نياورد, مثلاً در حال خواب آلودگي و خودداري از بول به نماز نايستد, و در موقع نماز به آسمان نگاه نكند, و كارهايي را كه ثواب نماز را زياد مي كند بجا آورد, مثلاً انگشتر عقيق به دست كند و لباس پاكيزه بپوشد و شانه و مسواك كند, و خود را خوشبو نمايد.