چيزهائي كه بايد براي آنها وضو گرفت
(مسئله322) براي شش چيز وضو گرفتن واجب است؛ -اول- براي نمازهاي واجب غير از نماز ميت؛ و در نمازهاي مستحب وضو شرط صحت است؛ -دوم- براي سجده و تشهد فراموش شده, اگر بين آنها و نماز حدثي از او سر زده، مثلاً بول كرده باشد, ولي براي سجده سهو واجب نيست وضو بگيرد؛ -سوم- براي طواف واجب خانه كعبه؛ -چهارم- اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد؛ -پنجم- اگر نذر كرده باشد كه جائي از بدن خود را به قرآن برساند؛ -ششم- براي آب كشيدن قرآني كه نجس شده, يا براي بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن, در صورتيكه مجبور باشد دست يا جاي ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند, ولي چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بي احترامي به قرآن باشد, بايد بدون اينكه وضو بگيرد, قرآنرا از مستراح و مانند آن بيرون آورد, يا اگر نجس شده آب بكشد.

(مسئله323) مس نمودن خط قرآن, يعني رساندن جائي از بدن به خط قرآن براي كسيكه وضو ندارد حرام است؛ ولي اگر قرآنرا به زبان فارسي يا به زبان ديگر ترجمه كنند مس آن اشكال ندارد.

(مسئله324) جلوگيري بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست ولي اگر مس نمودن آنان بي احترامي به قرآن باشد بايد آنان را جلوگيري كنند.

(مسئله325) كسيكه وضو ندارد حرام است اسم خداوند متعال را به هر زباني نوشته شده باشد مس نمايد؛ و احتياط واجب آن است كه اسم مبارك پيغمبر و امام و حضرت زهراء عليهم السلام را هم مس ننمايد.

(مسئله326) اگر پيش از وقت نماز به قصد اينكه با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل كند صحيح است؛ و نزديك وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براي نماز وضو بگيرد، اشكال ندارد.

(مسئله327) كسيكه يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوي واجب كند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده, وضوي او صحيح است.

(مسئله328) مستحب است انسان براي نماز ميت و زيارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان عليهم السلام و براي همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن, و مس حاشية قرآن, و براي خوابيدن وضو بگيرد؛ و نيز مستحب است كسيكه وضو دارد دوباره وضو بگيرد؛ و اگر براي يكي از اين كارها وضو بگيرد هر كاري كه بايد با وضو انجام داد ميتواند بجا آورد, مثلاً مي تواند با آن وضو نماز بخواند.