وضو
(مسئله242) در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلوي سر و روي پاها را مسح كنند.

(مسئله243) درازاي صورت را بايد از بالاي پيشاني جائيكه موي سر بيرون ميآيد تا آخر چانه شست, و پهناي آن به مقداريكه بين انگشت وسط و شست قرار ميگيرد، بايد شسته شود, و اگر مختصري از اين مقدار را نشويند وضو باطل است, و براي اينكه انسان يقين كند اين مقدار كاملاً شسته شده، بايد كمي اطراف آنرا هم بشويد.

(مسئله244) اگر صورت يا دست كسي كوچكتر يا بزرگتر از متعارف مردم باشد, بايد ملاحظه كند كه مردمان متعارف تا كجاي صورت خود را مي شويند, او هم تا همانجا بشويد؛ و نيز اگر در پيشاني او مو روئيده يا جلوي سرش مو ندارد، بايد به اندازه معمول پيشاني را بشويد.

(مسئله245) اگر احتمال دهد چرك يا چيز ديگري در ابروها و گوشه هاي چشم و لب او هست كه نمي گذارد آب به آنها برسد, چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد, بايد پيش از وضو وارسي كند، كه اگر هست برطرف نمايد.

(مسئله246) اگر پوست صورت از لاي مو پيدا باشد بايد آب را به پوست برساند, و اگر پيدا نباشد شستن مو كافي است, و رساندن آب به زير آن لازم نيست.

(مسئله247) اگر شك كند پوست صورت از لاي مو پيدا است يا نه, بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آبرا به پوست هم برساند.

(مسئله248) شستن توي بيني و مقداري از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمي شود واجب نيست, ولي براي آنكه يقين كند از جاهايي كه بايد شسته شود چيزي باقي نمانده، واجب است, مقداري از آنها را هم بشويد و كسيكه نمي دانسته بايد اين مقدار را بشويد، اگر نداند در وضوهائي كه گرفته اين مقدار را شسته يا نه, نمازي را كه با آن وضو خواندهو وقتش باقي است با وضوي جديد اعاده نمايد و قضاي نمازيكه وقتش گذشته واجب نيست.

(مسئله249) بايد صورت و دستها را از بالا به پائين شست و اگر از پائين به بالا بشويد وضو باطل است.

(مسئله250) اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد، چنانچه تري دست به قدري باشد كه بواسطة كشيدن دست، آب كمي بر آنها جاري شود كافيست.

(مسئله251) بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.

(مسئله252) براي آنكه يقين كند آرنج را كاملا شسته بايد, مقداري بالاتر از آرنج را هم بشويد.

(مسئله253) كسي كه پيش از شستن صورت دستهاي خود را تا مچ شسته, در موقع وضو بايد تا سر انگشتان بشويد, و اگر فقط تا مچ بشويد وضوي او باطل است.

(مسئله254) در وضو شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب, و مرتبه دوم مستحب, و مرتبه سوم و بيشتر از آن حرام ميباشد,اينكه كدام شستن اول يا دوّم يا سوم است مربوط به قصد كسي است كه وضوء ميگيرد, پس اگر به قصد شستن مرتبة اول مثلاً ده مرتبه آب به صورت بريزد اشكال ندارد,و همه آنها شستن اول حساب ميشود و اگر به قصد اينكه سه مرتبه بشويد سه مرتبه آب بريزد مرتبه سوم آن حرام است.

(مسئله255) بعد از شستن هر دو دست بايد جلوي سر را با تري آب وضو كه در دست مانده, مسح كند, و واجب آن است كه با باطن كف دست مسح نمايد؛ و احتياط واجب آن است كه با دست راست از بالا به پايين مسح نمايد.

(مسئله256) يك قسمت از چهار قسمت سر, كه مقابل پيشاني است جاي مسح مي باشد, و هر جاي اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافي است, اگر چه احتياط مستحب آن است كه از درازا به اندازه درازي يك انگشت و از پهنا به اندازه پهناي سه انگشت بسته مسح نمايد.

(مسئله257) لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موي جلوي سر هم صحيح است, ولي كسيكه موي جلوي سر او به اندازه اي بلند است كه اگر مثلاً شانه كند به صورتش مي ريزد, يا بجاهاي ديگر سر مي رسد, بايد بيخ موها را مسح كند, يا فرق سر را باز كرده پوست سر را مسح نمايد؛ و اگر موهايي را كه به صورت ميريزد يا بجاي ديگر سر مي رسد، جلوي سر جمع كند و بر آنها مسح نمايد، يا بر موي جاهاي ديگر سر, كه جلوي آن آمده مسح كند چنين مسحي باطل است.

(مسئله258) بعد از مسح سر بايد با تري آب وضو كه در دست مانده, روي پاها از سر يكي از انگشتها تا برآمدگي روي پا مسح كند، و احتياط واجب آن است كه تا مفصل مسح نمايد؛كمااينكه احتياط واجب آن است كه پاي راست را با دست راست و پاي چپ را با دست چپ مسح نمايد.

(مسئله259) پهناي مسح پا به هر اندازه باشد كافي است, ولي بهتر آن است كه به اندازه پهناي سه انگشت بسته بلكه تمام روي پا را با تمام دست مسح نمايد.

(مسئله260) احتياط واجب آن است كه در مسح پا، دست را بر سر انگشتها بگذارد و بعد به پشت پا بكشد يا آنكه دست را به مفصل گذاشته و تا سر انگشتها بكشد نه آنكه تمام دست را روي پا بگذارد و كمي بكشد.

(مسئله261) در مسح سر و روي پا بايد دست را روي آنها بكشد, و اگر دست را نگه دارد و سر يا پا را به آن بكشد وضو باطل است, ولي اگر موقعي كه دست را مي كشد سر يا پا مختصري حركت كند اشكال ندارد.

(مسئله262) جاي مسح بايد خشك باشد و اگر به قدري تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است؛ ولي اگر تري آن به قدري كم باشد كه رطوبتي كه بعد از مسح در آن ديده ميشود بگويند فقط از تري كف دست است اشكال ندارد.

(مسئله263) اگر براي مسح, رطوبتي در كف دست نمانده باشد نمي تواند دست را با آب خارج تر كند, بلكه بايد از اعضاء ديگر وضوء رطوبت بگيرد و با آن مسح نمايد.

(مسئله264) اگر رطوبت كف دست فقط به اندازه مسح سر باشد، سر را با همان رطوبت مسح كند, و براي مسح پاها از اعضاء ديگر وضوء رطوبت بگيرد.

(مسئله265) مسح كردن از روي جوراب و كفش باطل است, ولي اگر بواسطه سرما شديد يا ترس از دزد و درّنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد، مسح كردن بر آنها اشكال ندارد و اگر روي كفش نجس باشد بايد چيز پاكي بر آن بياندازد و بر آن چيز مسح نمايد؛ و احتياط واجب آن است كه تيمّم هم بنمايد.

(مسئله266) اگر روي پا نجس باشد و نتواند براي مسح آنرا آب بكشد, بايد تيمم نمايد.