شرط هشتم
آنكه به حد ترخص برسد يعني از وطنش يا جايي كه قصد كرده ده روز در آنجا بماند، به قدري دور شود كه ديوار شهر را نبيند و صداي اذان آن را نشنود ولي بايد در هوا غبار يا چيز ديگري نباشد كه از ديدن ديوار و شنيدن اذان جلوگيري كند و لازم نيست به قدري دور شود كه مناره ها و گنبدها را نبيند، ولي اگر به قدري دور شده كه ديوار خانه هاي شهر كاملا معلوم نيست ولي شبح آنها نمايان است احتياط مستحب آن است كه نماز نخواند تا وقتي كه شبح پنهان شود يا هم شكسته بخواند و هم تمام ولي اقوي كفايت تمام است اگر معلوم است كه شبح ديوارها مي باشد و ظاهرا در فاصله يك فرسخي تقريبا دو علامت مزبور يعني نهان شدن ديوار از چشم و اذان از گوش تحقق مي يابد و اگر شك در تحقق آنها دارد بايد تمام بخواند.

مسئله 1361 - كسي كه به سفر مي رود اگر به جايي برسد كه اذان را نشنود ولي ديوار شهر را ببيند، يا ديوارها را نبيند و صداي اذان را بشنود، چنانچه بخواهد د رآنجا نماز بخواند، بنابر احتياط مستحب هم شكسته و هم تمام بخواند. ولي اقوي كفايت تمام است.

مسئله 1362 - مسافري كه به وطنش برمي گردد، وقتي ديوار وطن خود را ببيند و يا صداي اذان آن را بشنود، بايد نماز را تمام بخواند و نيز مسافري كه مي خواهد ده روز در محلي بماند، وقتي ديوار آنجا را ببيند و صداي اذانش را بشنود، بايد نماز را تمام بخواند و احتياط مستحب آن است كه نماز را تأخير بيندازند تا به منزل برسند يا هم شكسته و هم تمام بخوانند.

مسئله 1363 - هرگاه شهر در بلندي باشد كه از دور ديده شود، يا به قدري گود باشد كه اگر انسان كمي دور شود ديوار آنرا نبيند، كسي كه از آن شهر مسافرت مي كند، وقتي به اندازه اي دور شود كه اگر آن شهر در زمين هموار بود، ديوارش از آنجا ديده نمي شد، بايد نماز خود را شكسته بخواند. و نيز اگر پستي و بلندي خانه ها بيشتر از معمول باشد، بايد ملاحظه معمول را بنمايد.

مسئله 1364 - اگر از محلي مسافرت كند كه خانه و ديوار ندارد، وقتي به جايي برسد كه اگر آن محل ديوار داشت از آنجا ديده نمي شد، بايد نماز را شكسته بخواند.

مسئله 1365 - اگر به قدري دور شود كه نداند صدايي را كه مي شنود صداي اذان است يا صداي ديگر، بايد نماز را شكسته بخواند. ولي اگر بفهمد اذان مي گويند و كلمات آنرا تشخيص ندهد، بايد تمام بخواند.

مسئله 1366 - اگر به قدري دور شود كه اذان خانه ها را نشنود ولي اذان شهر را كه معمولا در جاي بلند مي گويند بشنود، نبايد نماز را شكسته بخواند.

مسئله 1367 - اگر به جايي برسد كه اذان شهر را كه معمولا در جاي بلند مي گويند نشنود ولي اذاني را كه در جايي استثنائي و خيلي بلند و خارج از متعارف و يا به وسيله بلندگو مي گويند بشنود، بايد نماز را شكسته بخواند.

مسئله 1368 - اگر چشم يا گوش او يا صداي اذان مؤذن غير معمولي باشد، در محلي بايد نماز را شكسته بخواند كه چشم متوسط ديوار خانه ها را نبيند و گوش متوسط صداي اذان معمولي را نشنود.

مسئله 1369 - منظور از صداي معمولي، معمول بدون استفاده از بلندگو و مانند آن است كه سابقاً بدون اين وسايل بوده است ولي منظور از ديوارها، ديوارها و ساختمانهاي معمول در هر زمان است.

مسئله 1370 - اگر موقعي كه سفر مي رود شك كند كه به حد ترخص - يعني: جايي كه اذان را نشنود و ديوار را نبيند رسيده يا نه، بايد نماز را تمام بخواند. و در موقع برگشتن، اگر شك كند كه به حد ترخص رسيده يا نه بايد شكسته بخواند. و بهتر است كه در همان محل كه هنگام رفتن تمام خوانده بود نماز نخواند بلكه يا قبلا بخواند و يا صبر كند تا يقين به گذشت از مرز ترخص كند و اگر در برگشتن در همان جا كه در رفتن تمام خوانده شكسته بخواند بنابر احتياط لازم بايد نمازي را كه در اين مكان تمام خوانده بطور شكسته قضا نمايد و نمازي را كه شكسته خوانده تمام اعاده نمايد و اگر اعاده نكرد تا از آنجا گذشت و وقت هنوز بود و انجام نداد بعدا قضاء آن را تمام بجا آورد.