شرط ششم
آن كه از كساني نباشد كه هيچ جا و مقر ثابتي براي خود ندارند مثل عشاير بيابانگردو سياحان كه خانه ندارند و كساني كه اهل و عيال خود را در كشتي يا ماشين هاي بزرگ جاي داده و همه جا مي روند و نظاير اينها كه هيچ جا و منزلي ندارند اينها همه در مسافرتها بايد نماز را تمام بخوانند كه در حقيقت سفر و حضرشان فرقي ندارد.

مسئله 1348 - اگر يكي از صحرانشينها براي پيدا كردن منزل و چراگاه حيواناتشان سفر كند بدون چادر و اثاثيه بلكه فقط به منظور تعيين محل و مرتع مناسب براي احشام خودشان باشد چنانچه سفر او هشت فرسخ باشد، احتياط آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند. ولي اقوي كفايت تمام است.

مسئله 1349 - اگر صحرانشين براي زيارت يا حج يا تجارت و مانند اينها مسافرت كند، بايد نماز را شكسته بخواند.