تشهّد

مسئله 1135 - در ركعت دوّم تمام نمازهاي واجب و ركعت سوّم نماز مغرب و ركعت چهارم نماز ظهر و عصر و عشاء، بايد انسان بعد از سجده دوّم بنشيند و در حال آرام بودن بدن، تشهّد بخواند، يعني بگويد: اَشْهَدُ اُنْ لا اِله اِلاّ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنّ مُحَمّدا عَبْدُهُ وَ رَسوُلُهُ اَللّهُمّ صَلّ ِ عَلي مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمّدٍ. و كمتر از اين كفايت نمي كند، و احتياط واجب آن است كه به همين ترتيب بگويد.

مسئله 1136 - كلمات تشهّد بايد به عربي صحيح و بطوري كه معمول است، پشت سر هم گفته شود.

مسئله 1137 - در برخي گروههاي شيعه، شهادت ثالثه مرسوم است، يعني در تشهّد نماز هم بدنبال شهادتين مي گويند: "وَ اَشْهَدُ أَنّ عَليّا وَلي اللّهِ" گرچه احتمال دارد كه اشكالي نباشد، ليكن احتياط لازم آن است كه اگر بخواهد بگويد، به صورت دعا گفته شود. مثلا اَللّهُمّ صَلّ ِ عَلي وَليكَ عَلي ٍ اَميرِالْمُؤْمِنين.

مسئله 1138 - اگر تشهّد را فراموش كند و بايستد و پيش از ركوع يادش بيايد كه تشهّد را نخوانده، بايد بنشيند و تشهّد را بخواند و دو باره بايستد و آنچه بايد در آن ركعت خوانده شود، بخواند و نماز را تمام كند و بنابر احتياط مستحبّ، بعد از نماز براي ايستادن بيجا، دو سجده سهو بجا آورد، و اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را تمام كند و بعد از سلام نماز، تشهّد را قضا كند، و بنابراحتياط واجب براي تشهّد فراموش شده، دو سجده سهو بجا آورد.

مسئله 1139 - مستحبّ است در حال تشهّد، بر ران چپ بنشيند و روي پاي راست را به كف پاي چپ بگذارد و پيش از تشهّد بگويد: اَلْحَمْدُلِلّه يا بگويد: بِسْمِ اللّهِ وَ بِاللّهِ وَ الْحَمْدُلِلّهِ وَ خَيْرُ الْأَسْماءِ لِلّه و نيز مستحبّ است، دستها را بر رانها بگذارد و انگشتها را به يكديگر بچسباند و بدامان خود نگاه كند و بعد از تمام شدن تشهّد بگويد: وَ تَقَبّلْ شَفاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ.

مسئله 1140 - مستحبّ است زن در وقت خواندن تشهّد، رانها را به هم بچسباند.