شرط دوم :

مسئله 848 - لباس نمازگزار بنابراحتياط واجب بايد مباح باشد و كسي كه مي داند پوشيدن لباس غصبي حرام است، اگر عمدا در لباس غصبي يا در لباسي كه نخ يا تكمه يا چيز ديگر آن غصبي است نماز بخواند، بنابراحتياط واجب باطل است.

مسئله 849 - كسي كه مي داند پوشيدن لباس غصبي حرام است، ولي نمي داند نماز را باطل مي كند، اگر عمدا با لباس غصبي نماز بخواند، بنابراحتياط واجب نمازش باطل است.

مسئله 850 - اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبي است و با آن نماز بخواند، نمازش صحيح است. ولي اگر كسي خودش لباسي را غصب نمايد و فراموش كند كه غصب كرده است و با آن نماز بخواند، بنابر احتياط لازم، نمازش باطل است.

مسئله 851 - اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبي است و در بين نماز بفهمد، چنانچه چيز ديگري عورت او را پوشانده است و مي تواند فورا يا بدون اينكه موالات - يعني پي در پي بودن - نماز بهم بخورد، لباس غصبي را بيرون آورد، بايد آنرا بيرون آورد و نمازش صحيح است. ولي در صورت نسيان، اگر خودش لباس را غصب كرده باشد، گفته شد كه بنابر احتياط لازم نماز را اعاده كند. و اگر چيز ديگري عورت او را نپوشانده، يا نمي تواند لباس غصبي را فورا بيرون آورد، يا اگر بيرون آورد، پي در پي بودن نماز بهم مي خورد، در صورتي كه به مقدار يك ركعت نماز صحيح هم وقت داشته باشد، بايد نماز را رها كند و با لباس غير غصبي نماز بخواند، و اگر به اين مقدار وقت ندارد، بايد در حال نماز، لباس را بيرون آورد و مانند برهنگان نماز را تمام نمايد.

مسئله 852 - اگر كسي براي حفظ جانش با لباس غصبي نماز بخواند، يا مثلا براي اينكه دزد لباس غصبي را نبرد با آن نماز بخواند، نمازش صحيح است.

مسئله 853 - اگر با عين پولي كه خمس يا زكوة آنرا نداده، لباس بخرد، چنانچه در حال نماز به غصب بودن آن ملتفت باشد، نماز خواندن در آن لباس بنابراحتياط واجب باطل است، و در صورت عدم التفات، نماز صحيح است. و اگر جاهل مقصّر به حكم مسئله است، بنابر احتياط واجب بايد نماز را اعاده كند.