پوشانيدن بدن در نماز


پوشانيدن بدن در نماز

مسئله 821 - مرد بايد در حال نماز - اگر چه كسي او را نمي بيند - عورتين خود را بپوشاند. و بهتر است از ناف تا زانو را هم بپوشاند.

مسئله 822 - زن بايد در موقع نماز تمام بدن حتّي سر و موي خود را بپوشاند. ولي پوشاندن صورت به مقداري كه در وضو شسته مي شود و دستها تا مچ و پاها تا مچ پا لازم نيست. اما براي آنكه يقين كند كه مقدار واجب را پوشانده است، بايد مقداري از اطراف صورت و قدري پائين تر از مچ را هم بپوشاند.

مسئله 823 - موقعي كه انسان قضاي سجده فراموش شده يا تشهّد فراموش شده را بجا مي آورد، و بنابر احتياط مستحب در موقع سجده سهو هم، بايد خود را مثل موقع نماز بپوشاند.

مسئله 824 - اگر انسان عمدا در نماز عورتش را نپوشاند، نمازش باطل است. بلكه اگر در اثر ندانستن مسئله هم چنين كند، بنا براحتياط واجب بايد نماز را دوباره بخواند. البتّه اگر در جهل مسئله، مقصّر باشد.

مسئله 825 - اگر در بين نماز بفهمد كه عورتش پيدا است، بايد آن را بپوشاند و احتياط واجب آن است كه نماز را تمام كند و دو باره بخواند، ولي اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز عورت او پيدا بوده، نمازش صحيح است. و همينطور اگر در بين نماز بفهمد كه در اثناء نماز عورتش پيدا بوده ولي بعدا پوشيده شده است.

مسئله 826 - اگر در حال ايستاده، لباسش، عورت او را مي پوشاند، ولي ممكن است در حال ديگر، مثلا در حال ركوع و سجود نپوشاند، چنانچه موقعي كه عورت او پيدا مي شود، به وسيله اي كه پوشاندن به آن در حال اختيار جايز است، آنرا بپوشاند، نماز او صحيح است. ولي احتياط مستحب آن است كه با آن لباس نماز نخواند.

مسئله 827 - انسان مي تواند در نماز، خود را با علف و برگ درخت بپوشاند، ولي احتياط مستحب آن است موقعي خود را با اينها بپوشاند كه چيز ديگري نداشته باشد.

مسئله 828 - گِل و مانند آن ساتر حساب نمي شود، حتّي اگر چيز ديگري هم نداشته باشد. و اگر بخود گِل ماليده نماز كامل بخواند، بايد يك مرتبه ديگر مثل برهنه نماز بخواند، يعني با ايماء و اشاره به ركوع و سجود.

مسئله 829 - اگر چيزي ندارد كه در نماز خود را با آن بپوشاند، چنانچه احتمال دهد كه پيدا مي كند، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تأخير بيندازد. و اگر چيزي پيدا نكرد، در آخر وقت مطابق وظيفه اش نماز بخواند، كه در مسئله بعد گفته مي شود.

مسئله 830 - كسي كه مي خواهد نماز بخواند، اگر براي پوشاندن خود حتّي برگ درخت و علف نداشته باشد و حتّي گودالي هم كه در آن بايستد پيدا نكند، و احتمال ندهد كه تا آخر وقت چيزي پيدا كند كه خود را با آن بپوشاند، در صورتي كه احتمال بدهد كه ناظر محترم او را مي بيند، نشسته نماز بخواند، و براي ركوع و سجود به قدري خم شود كه عورتش پيدا نباشد، و براي سجود كمي بيشتر از ركوع خم شود، و مُهر را بالا بياورد و پيشاني را بر آن بگذارد. و اگر اطمينان دارد كه ناظر محترم او را نمي بيند، احتياط واجب آن است كه دو نماز ايستاده بخواند. و موقعي كه ايستاده است، جلوي خود را با دست بپوشاند، و در يكي از آن دو نماز، ركوع و سجود را بطور كامل بجا آورد، و در ديگري بجاي ركوع و سجود با سر اشاره نمايد،. و بهتر است كه در صورت امكان براي سجود مُهر را بلند كرده پيشاني بر آن نهد. و اگر گودالي هست كه بتواند در آن بايستد، بايد نماز با ركوع و سجود كامل بخواند.

بازگشت