احكام وضوي جبيره


احكام وضوي جبيره
چيزي كه با آن زخم و شكسته را ميبندند و دوائي كه روي زخم و مانند آن ميگذارند جبيره ناميده ميشود.
(مسأله 330) اگر در يكي از جاهاي وضو زخم يا دمل يا شكستگي باشد چنانچه روي آن باز است و آب ضرر ندارد، بايد بطور معمول وضو گرفت.
(مسأله 331) اگر زخم يا دمل يا شكستگي در صورت و دستها است و روي آن باز است، و آب ريختن روي آن ضرر دارد، بايد اطراف زخم يا دمل را - به طوريكه در وضو گفته شد - از بالا بپائين بشويد، و بهتر آنست كه چنانچه كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد دست تر بر آن بكشد، و بعد پارچه پاكي روي آن بگذارد و دست تر را روي پارچه نيز بكشد و اما در شكستگي لازم است تيمم بنمايد.
(مسأله 332) اگر زخم يا دمل يا شكستگي در جلوي سر يا روي پاها است و روي آن باز است، چنانچه نتواند آن را مسح كند، به اين معني كه زخم مثلا تمام محل مسح را گرفته باشد. يا آن كه از مسح جاهاي سالم نيز متمكن نباشد در اين صورت لازم است تيمم نمايد. و بنابر احتياط وضو نيز گرفته و پارچه پاكي روي آن بگذارد، و روي پارچه را با تري آب وضو كه در دست مانده مسح كند.
(مسأله 333) اگر روي دمل يا زخم يا شكستگي بسته باشد، چنانچه باز كردن آن ممكن است و آب هم براي آن ضرر ندارد، بايد باز كند و وضو بگيرد، چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد، يا جلوي سر و روي پاها باشد.
(مسأله 334) اگر زخم يا دمل يا شكستگي كه بسته است در صورت يا دستها باشد چنانچه باز كردن و ريختن آب روي آن ضرر دارد بايد مقداري را كه متمكن است از اطراف شسته و روي جبيره را مسح نمايد.
(مسأله 335) اگر نميشود روي زخم را باز كرد، ولي زخم و چيزي كه روي آن گذاشته شده پاك است، و رساندن آب
به زخم ممكن است و ضرر هم ندارد، بايد آب را به روي زخم از بالا به پائين برساند، و اگر زخم يا چيزي كه روي آن گذاشته شده نجس است، چنانچه آب كشيدن آن و رساندن آب به روي زخم ممكن باشد، بايد آنرا آب بكشد، و موقع وضو آب را به زخم برساند، ودر صورتي كه آب براي زخم ضرر ندارد، ولي رساندن آب به روي زخم ممكن نيست، يا زخم نجس است و نميشود آنرا آب كشيد، بايد تيمم بنمايد.
(مسأله 336) اگر جبيره تمام صورت يا تمام يكي از دستها يا تمام هر دو دست را گرفته باشد بنابر احتياط بايد تيمم نمايد و وضوي جبيره اي نيز بگيرد و اگر تمام سر يا پاها مجبور باشد بايد تيمم نمايد.
(مسأله 337) لازم نيست جبيره از جنس چيزهائي باشد كه نماز در او جائز است، بلكه اگر از حرير يا از اجزاء حيواني كه خوردن گوشت آن جائز نيست بوده باشد مسح بر آن نيز جائز است.
(مسأله 338) كسي كه در كف دست و انگشتها جبيره دارد، و در موقع وضو دست تر روي آن كشيده است، سر و پا را با همان رطوبت مسح كند.
(مسأله 339) اگر جبيره تمام پهناي رويپا را گرفته، ولي مقداري از طرف انگشتان و مقداري از طرف بالاي پا باز است، بايد جاهائي كه باز است روي پا را و جائي كه جبيره است روي جبيره را مسح كند.
(مسأله 340) اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد، بايد بين آنها را بشويد، و اگر جبيره ها در سر يا روي پاها باشد، بايد بين آنها را مسح كند، و در جاهائي كه جبيره است بايد بدستور جبيره عمل نمايد.
(مسأله 341) اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نيست، بايد تيمم نمايد مگر اين كه جبيره در مواضع تيمم باشد، كه در اين صورت لازم است بين وضو و تيمم جمع نمايد، و در هر دو صورت اگر برداشتن جبيره ممكن است بايد جبيره را بردارد، پس اگر زخم در صورت و دستها است اطراف آنرا بشويد، و اگر در سر يا روي پاها است اطراف آنرا مسح كند و براي جاي زخم بدستور
جبيره عمل نمايد.
(مسأله 342) اگر در جاي وضو زخم و جراحت و شكستگي نيست، ولي به جهت ديگري آب براي آن ضرر دارد، بايد تيمم كند.
(مسأله 343) اگر جائي از اعضاء وضو را رگ زده است، و نميتواند آن را آب بكشد، يا آب براي آن ضرر دارد، لازم است تيمم نمايد.
(مسأله 344) اگر در جاي وضو يا غسل چيزي چسبيده است كه برداشتن آن ممكن نيست، يا بقدري مشقت دارد كه نميشود تحمل كرد، وظيفه اش تيمم است مگر آن كه آن چيزي كه چسبيده دوا باشد، حكم جبيره را دارد.
(مسأله 345) در غير غسل ميت از سائر اغسال غسل جبيره اي مثل وضوي جبيره اي است ولي بايد آنرا ترتيبي بجا آورند واظهر اين است كه اگر در بدن زخم يا دمل باشد و محل مجبور باشد واجب است غسل، و احتياطا مسح بر جبيره هم نمايد و اگر محل مكشوف باشد مكلف مخير است بين غسل و تيمم، و در صورتي كه غسل را اختيار كند احتياط مستحب آن است كه پارچه پاكي روز زخم يا دمل باز گذاشته و روي پارچه را مسح نمايد. و اما اگر در بدن شكستگي باشد بايد غسل بنمايد و احتياطا روي جبيره را هم مسح كند و در صورتي كه مسح روي جبيره ممكن نباشد يا اين كه محل شكسته باز باشد لازم است تيمم كند.
(مسأله 346) كسي كه وظيفه او تيمم است، اگر در بعضي از جاهاي تيمم او زخم يا دمل يا شكستگي باشد، بايد به دستور وضوي جبيره اي، تيمم جبيره اي نمايد.
(مسأله 347) كسي كه بايد با وضو يا غسل جبيره اي نماز بخواند، چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او بر طرف نميشود، ميتواند در اول وقت نماز بخواند ولي اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او بر طرف شود، بهتر آنست كه صبر كند، و چنانچه عذر او بر طرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو يا غسل جبيره اي بجا آورد. ولي در صورتيكه اول وقت نماز را خواند و تا آخر وقت عذرش بر طرف شد، لازم است وضو گرفته يا غسل كرده و نماز را اعاده نمايد.
(مسأله 348) اگر انسان براي مرضي كه در چشم او است موي چشم خود را بچسباند، بايد تيمم نمايد.
(مسأله 349) كسي كه نميداند وظيفه اش تيمم است يا وضوي جبيره اي، بنابر احتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.
(مسأله 350) نمازهائي را كه انسان با وضوي جبيره اي خوانده و تا آخر وقت عذرش مستمر بوده صحيح است، و ميتواند با آن وضو نمازهاي بعدي را نيز بجا آورد.


بازگشت