چيزهائي كه بايد براي آنها وضو گرفت
(مسأله 322) براي شش چيز وضو گرفتن واجب است:
((اول)) براي نمازهاي واجب غير از نماز ميت. و در نمازهاي مستحب وضو شرط صحت است.
((دوم)) براي سجده وتشهد فراموش شده، اگر بين آنها و نماز حدثي از او سرزده مثلا بول كرده باشد، ولي براي سجده سهو واجب نيست وضو بگيرد.
((سوم)) براي طواف واجب خانه كعبه.
((چهارم)) اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد.
((پنجم)) اگر نذر كرده باشد كه جائي از بدن خود را به خط قرآن برساند.
((ششم)) براي آب كشيدن قرآني كه نجس شده، يا براي بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن، در صورتي كه مجبور باشد دست يا جاي ديگر بدن خود
را به خط قرآن برساند، ولي چنانچه معطل شدن بمقدار وضو بياحترامي به قرآن باشد، بايد بدون اين كه وضو بگيرد، قرآن را از مستراح و مانند آن بيرون آورد، يا اگر نجس شده آب بكشد.
(مسأله 323) مس نمودن خط قرآن، يعني رساندن جائي از بدن به خط قرآن براي كسي كه وضو ندارد حرام است. ولي اگر قرآن را به زبان فارسي يا به زبان ديگر ترجمه كنند مس آن اشكال ندارد.
(مسأله 324) جلوگيري بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست ولي اگر مس نمودن آنان بياحترامي بقرآن باشد بايد آنان را جلوگيري كنند.
(مسأله 325) كسي كه وضو ندارد بنابر احتياط واجب حرام است اسم خداوند متعال و صفات خاصه او را به هر زباني نوشته شده باشد مس نمايد. و بهتر آن است كه اسم مبارك پيغمبر و امام و حضرت زهراء عليهم السلام را هم مس ننمايد.
(مسأله 326) اگر پيش از وقت نماز به قصد اين كه با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل كند صحيح است. و نزديك وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براي نماز وضو بگيرد اشكال ندارد.
(مسأله 327) كسي كه يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوي واجب كند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوي او صحيح است.
(مسأله 328) مستحب است انسان براي نماز ميت و زيارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان عليهم السلام و براي همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن، ومس حاشيه قرآن، و براي خوابيدن وضو بگيرد. ونيز مستحب است كسي كه وضو دارد دوباره وضو بگيرد، و اگر براي يكي از اين كارها وضو بگيرد هر كاري را كه بايد با وضو انجام داد ميتواند بجا آورد، مثلا ميتواند با آن وضو نماز بخواند.