وضو


وضو
(مسأله 242) در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلوي سر و روي پاها را مسح كنند.
(مسأله 243) در ازاي صورت را بايد از بالاي پيشاني جائيكه موي سر بيرون ميآيد تا آخر چانه شست، و پهناي آن بمقداري كه بين انگشت وسط و شست قرار ميگيرد بايد شسته شود، واگر مختصري از اين مقدار را نشويند وضو باطل است، و براي آن كه يقين كند اين مقدار كاملا شسته شده بايد كمي اطراف آن را هم بشويد.
(مسأله 244) اگر صورت يا دست كسي كوچكتر يا بزرگتر از متعارف مردم باشد، بايد ملاحظه كند كه مردمان متعارف تا كجاي صورت خود را ميشويند، او هم تا همانجا بشويد. و نيز اگر در پيشاني او مو روئيده يا جلوي سرش مو ندارد بايد باندازه معمول پيشاني را بشويد.
(مسأله 245) اگر احتمال دهد چرك يا چيز ديگري در ابروها و گوشه هاي چشم و لب او هست كه نميگذارد آب بآنها برسد، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، بايد پيش از وضو وارسي كند كه اگر هست بر طرف نمايد.
(مسأله 246) اگر پوست صورت از لايمو پيدا باشد بايد آب را به پوست برساند، و اگر پيدا نباشد شستن مو كافي است، و رساندن آب به زير آن لازم نيست.
(مسأله 247) اگر شك كند پوست صورت از لاي مو پيدا است يا نه، بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را بپوست هم برساند.
(مسأله 248) شستن توي بيني و مقداري از لب وچشم كه در وقت بستن ديده نميشود واجب نيست، ولي براي آن كه يقين كند از جاهائي كه بايد شسته شود چيزي باقي نمانده، واجب است مقداري از آنها را هم بشويد وكسي كه نميدانسته بايد اين مقدار را بشويد، اگر نداند در وضوهائي كه گرفته اين مقدار را شسته يا نه، نمازي را
كه با آن وضو خوانده و وقتش باقي است با وضوي جديد اعاده نمايد و قضاي نمازهائي كه وقتش گذشته واجب نيست.


(مسأله 249) بايد صورت و دستها را از بالا به پائين شست و اگر از پائين به بالا بشويد وضو باطل است.
(مسأله 250) اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد، چنانچه تري دست بقدري باشد كه بواسطه كشيدن دست، آب كمي بر آنها جاري شود كافيست.
(مسأله 251) بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.
(مسأله 252) براي آن كه يقين كند، آرنج را كاملا شسته بايد مقداري بالاتر از آرنج را هم بشويد.
(مسأله 253) كسي كه پيش از شستن صورت دستهاي خود را تا مچ شسته، در موقع وضو بايد تا سر انگشتان بشويد، و اگر فقط تا مچ بشويد وضوي او باطل است.
(مسأله 254) در وضوء شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب، و مرتبه دوم مستحب، و مرتبه سوم و بيشتر از آن حرام ميباشد. و اين كه كدام شستن اول يا دوم يا سوم است مربوط به قصد كسي است كه وضو ميگيرد، پس اگر به قصد شستن مرتبه اول مثلا ده مرتبه آب به صورت بريزد اشكال ندارد و همه آنها شستن اول حساب ميشود، و اگر به قصد اين كه سه مرتبه بشويد سه مرتبه آب بريزد مرتبه سوم آن حرام است.
(مسأله 255) بعد از شستن هر دو دست بايد جلوي سر را با تري آب وضو كه در دست مانده، مسح كند، واحتياط واجب آن است كه با كف دست راست مسح نمايد و مسح را از بالاتر به پائين انجام دهد.
(مسأله 256) يك قسمت از چهار قسمت سر، كه مقابل پيشانيست جاي مسح ميباشد، وهر جاي اين قسمت را بهر اندازه مسح كند كافيست، اگر چه احتياط مستحب آنست كه از در ازا باندازه درازي يك انگشت و از پهنا باندازه پهناي سه انگشت بسته مسح نمايد.
(مسأله 257) لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موي جلوي سر هم صحيح است. ولي كسي كه موي جلوي سر او باندازه اي بلند است كه اگر مثلا شانه كند به صورتش ميريزد، يا بجاهاي ديگر سر ميرسد، بايد بيخ موها را مسح كند، يا فرق سر را باز كرده پوست سر را مسح نمايد. و اگر موهائي را كه به صورت ميريزد يا بجاي ديگر سر، ميرسد جلوي سر جمع كند و بر آنها مسح نمايد، يا بر موي جاهاي ديگر سر كه جلوي آن آمده مسح كند چنين مسحي باطل است.
(مسأله 258) بعد از مسح سر بايد با تري آب وضو كه در دست مانده روي پاها از سر يكي از انگشتها تا برآمدگي روي پا مسح كند و احتياط واجب آن است كه تا مفصل مسح نمايد. كما اين كه احتياط واجب آن است كه پاي راست را با دست راست و پاي چپ را با دست چپ مسح نمايد.
(مسأله 259) پهناي مسح پا به هر اندازه باشد كافيست، ولي بهتر آن است كه باندازه پهناي سه انگشت بسته بلكه تمام روي پا را با تمام دست مسح نمايد.
(مسأله 260) احتياط آنست كه در مسح پا، دست را بر سر انگشتها بگذارد وبعد به پشت پا بكشد يا آن كه دست را به مفصل گذاشته و تا سر انگشتها بكشد نه آن كه تمام دست را روي پا بگذارد و كمي بكشد.
(مسأله 261) در مسح سر و روي پا بايد دست را روي آنها بكشد، و اگر دست را نگهدارد و سر يا پا را به آن بكشد وضو باطل است، ولي اگر موقعي كه دست را ميكشد سر يا پا مختصري حركت كند اشكال ندارد.
(مسأله 262) جاي مسح بايد خشك باشد واگر بقدري تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است. ولي اگر تري آن بقدري كم باشد كه رطوبتي كه بعد از مسح در آن ديده ميشود بگويند فقط از تري كف دست راست است اشكال ندارد.
(مسأله 263) اگر براي مسح، رطوبتي در كف دست نمانده باشد نميتواند دست را با آب خارج تر كند، بلكه بايد از ريش خود رطوبت بگيرد و با آن مسح نمايد و گرفتن رطوبت از غير ريش و مسح نمودن با آن محل اشكال است.
(مسأله 264) اگر رطوبت كف دست فقط باندازه مسح سر باشد سر را با همان رطوبت مسح كند، و براي مسح پاها از ريش خود رطوبت بگيرد.
(مسأله 265) مسح كردن از روي جوراب و كفش باطل است، ولي اگر بواسطه سرماي شديد يا ترس از دزد ودرنده ومانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد تيمم نمايد، و اگر تقيه در بين باشد مسح بر جوراب و كفش نموده و تيمم نيز بنمايد.
(مسأله 266) اگر روي پا نجس باشد و نتواند براي مسح آنرا آب بكشد، بايد تيمم نمايد.


بازگشت