دوّم - آب براي او ضرر داشته باشد
مسأله - اگر از استعمال آب بر جان خود بترسد، يا بترسد كه به واسطه استعمال آن مرض يا عيبي در او پيدا شود يا مرضش طول بكشد يا شدّت يابد، يا به سختي معالجه شود، مي تواند تيمّم نمايد ولي اگر وضو بگيرد يا غسل كند، وضو و غسل او صحيح است.
مسأله - لازم نيست يقين كند كه آب براي او ضرر دارد، بلكه اگر احتمال ضرر بدهد، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد و از آن احتمال ترس براي او پيدا شود مي تواند تيمّم كند.
مسأله - اگر به واسطه يقين يا ترس ضرر تيمّم كند و پيش از نماز بفهمد كه آب برايش ضرر نداردتيمّم او باطل است و اگر بعد از نماز بفهمدنمازش صحيح است.
مسأله - كسي كه مي داند آب برايش ضرر ندارد چنانچه غسل كند يا وضو بگيرد و بعد بفهمد كه آب براي او ضرر داشته وضو و غسل او صحيح است، بلكه اگر در صورت علم به ضرر وضو بگيرد يا غسل كند وضو و غسلش صحيح است.