نماز آيات


مسأله - نماز آيات در هنگام چهار اتفاق واجب مي شود:
اوّل: گرفتن خورشيد.
دوّم: گرفتن ماه گرچه مقدار كمي از آنها گرفته شود.
سوّم: زلزله.
چهارم: حوادث خوفناك مثل رعد و برق و شكافتن و فرو رفتن زمين در صورتي كه بيشتر مردم بترسند.
مسأله - اگر از چيزهايي كه نماز آيات براي آنها واجب است بيشتر از يكي اتفاق بيفتد، انسان بايد براي هر يك از آنها يك نماز آيات بخواند.
مسأله - چيزهايي كه نماز آيات براي آنها واجب است، در هر شهري اتفاق بيفتد فقط مردم همان شهر بايد نماز آيات بخوانند و بر مردم جاهاي ديگر واجب نيست.
مسأله - از وقتي كه خورشيد يا ماه شروع به گرفتن مي كند انسان بايد نماز آيات را بخواند و تا وقت باز شدن تمام آن بايد نيّت ادا كند ولي بعد از باز شدن بايد نيّت قضا نمايد.
مسأله - موقعي كه زلزله و رعد و برق و مانند اينها اتّفاق مي افتد، انسان بايد فوراً نماز آيات را بخواند و اگر نخواند معصيت كرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند اداست.
مسأله - اگر بعد از باز شدن آفتاب يا ماه بفهمد كه تمام آن گرفته بوده، بايد قضاي نماز آيات را بخواند ولي اگر بفهمد مقداري از آن گرفته بوده، قضا بر او واجب نيست.
مسأله - گفته اشخاصي كه از گرفتن خورشيد يا ماه و زلزله و مانند اينها اطلاع دارندحجّت است و بايدطبق گفته آنها عمل شود گرچه اطمينان هم حاصل نشود.
مسأله - اگر در وقت نماز يوميه نماز آيات هم بر انسان واجب شود، چنانچه براي هر دو نماز وقت دارد هر كدام را اوّل بخواند اشكال ندارد، و اگر وقت يكي از آن دو تنگ باشد بايد اوّل آن را بخواند، و اگر وقت هر دو تنگ باشد بايد اوّل نماز يوميه را بخواند.
مسأله - اگر در حال حيض يا نفاس زن يكي از موجبات نماز آيات پيش آيد بعد از پاك شدن از حيض يا نفاس، نماز آيات بر او واجب نيست و همچنين اگر مجنون و بي هوش و مانند اينها باشد.
مسأله - نماز آيات دو ركعت است و در هر ركعت پنج ركوع دارد و دستور آن اين است كه انسان بعد از نيّت، تكبير بگويد و يك حمد و يك سوره تمام بخواند و به ركوع رود و سر از ركوع بردارد، دوباره يك حمد و يك سوره بخواند، باز به ركوع رود تا پنج مرتبه و بعد از بلند شدن از ركوع پنجم دو سجده نمايد و برخيزد و ركعت دوّم نماز را هم مثل ركعت اوّل بجا آورد و تشهّد بخواند و سلام دهد.
مسأله - در نماز آيات، انسان مي تواند بعد از نيّت و تكبير و خواندن حمد، آيه هاي يك سوره را پنج قسمت كند و يك آيه يا بيشتر از آن را بخواند و به ركوع رود و سر بردارد و بدون اينكه حمد بخواند، قسمت دوّم از همان سوره را بخواند و به ركوع رود و همينطور تا پيش از ركوع پنجم سوره را تمام نمايد، مثلاً به قصد سوره توحيد بگويد:
»بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ«.
و به ركوع رود، بعد بايستد و بگويد:
»قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ«.
و دوباره به ركوع رود و بعد از ركوع بايستد و بگويد:
»اللَّهُ الصَّمَدُ«.
باز به ركوع رود و بايستد و بگويد:
»لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ«.
و برود به ركوع و سر بردارد و بگويد:
»وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ«.
و بعد از آن به ركوع پنجم رود و بعد از سر برداشتن، دو سجده كند و ركعت دوّم را هم مثل ركعت اوّل بجا آورد و بعد از سجده دوّم تشهّد بخواند و نماز را سلام دهد.
مسأله - اگر در يك ركعت از نماز آيات، پنج مرتبه حمد و سوره بخواند و در ركعت ديگر يك حمد بخواند و سوره را پنج قسمت كند مانعي ندارد.
مسأله - چيزهايي كه در نماز يوميه واجب و مستحب است در نماز آيات هم واجب و مستحب مي باشد ولي در نماز آيات به جاي اذان و اقامه سه مرتبه به قصد اميد ثواب بگويد: الصّلاة.
مسأله - مستحب است بعد از ركوع پنجم و دهم بگويد: »سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ« و نيز پيش از هر ركوع و بعد از آن تكبير بگويد حتّي بعد از ركوع پنجم و دهم تكبير مستحب است.
مسأله - مستحب است پيش از ركوع دوّم و چهارم و ششم و هشتم و دهم قنوت بخواند و اگر فقط يك قنوت پيش از ركوع دهم بخواند كافي است.
مسأله - اگر در نماز آيات شك كند كه چند ركعت خوانده و فكرش به جايي نرسد نماز باطل است.
مسأله - اگر شك كند كه در ركوع آخر ركعت اوّل است يا در ركوع اوّل ركعت دوّم و فكرش به جايي نرسد نماز باطل است، ولي اگر مثلاً شك كند كه چهار ركوع كرده يا پنج ركوع، چنانچه براي رفتن به سجده خم نشده، بايد ركوعي را كه شك دارد بجا آورده يا نه، بجا آورد و اگر براي رفتن به سجده خم شده، بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله - هر يك از ركوعهاي نماز آيات ركن است كه اگر عمداً يا اشتباهاً كم يا زياد شود نماز باطل است.