احكام لباس نمازگزار


مسأله - نماز خواندن در زير لحاف يا روي تشك نجس يا ابريشم خالص و مانند اينها اشكال ندارد مگر آنكه صدق لباس كند و مجرد روي خود كشيدن يا روي آن خوابيدن و نماز خواندن مانعي ندارد.
مسأله - كسي كه لباس ندارد يا لباس دارد و جايز نيست در آن نماز بخواند، اگر ممكن باشد بايد تهيه نمايد گرچه به خريدن يا عاريه نمودن باشد ولي اگر تهيه نمودن براي او مشقّت داشته باشد بايد به دستوري كه براي برهنگان گفته شد نماز بخواند.
مسأله - اگر مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه بپوشد در صورتي كه زيّ و روش خود قرار دهد حرام است، بنابراين پوشيدن آن به طور موقّت نظير تعزيه ها و يا پوشيدن زن لباس مرد را براي دفع سرما مانعي ندارد و در هر صورت اگر با آن لباس نماز بخواند نماز صحيح است.
مسأله - پوشيدن لباسي كه پارچه يا رنگ يا دوخت آن براي كسي كه مي خواهد آن را بپوشد معمول نيست در صورتي كه زيّ خود قرار دهد حرام است بنابراين پوشيدن به طور موقّت نظير فيلمها مانعي ندارد و در هر صورت اگر با آن لباس نماز بخواند نمازش صحيح است.
مسأله - پوشيدن لباس اعداء دين نظير كراوات و پاپيون در صورتي كه زيّ و روش خود قرار دهد حرام است ولي اگر با آن لباس نماز بخواند نمازش صحيح است.
مسأله - اگر در بدن يا لباس نمازگزار خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طوري است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براي بيشتر مردم يا براي خصوص او سخت است، تا وقتي كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مي تواند با آن خون نماز بخواند و همچنين است اگر چركي كه با خون بيرون آمده يا دوايي كه روي زخم گذاشته اند و نجس شده، در بدن يا لباس او باشد.
مسأله - اگر جايي از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد به واسطه زخم نجس شود، جايز نيست با آن نماز بخواند. ولي اگر مقداري از بدن يا لباس كه معمولاً به واسطه زخم آلوده مي شود، به آن زخم نجس شود، نماز خواندن با آن مانعي ندارد.
مسأله - اگر از توي دهان و بيني و مانند اينها خوني به بدن يا لباس برسد، نبايد با آن نماز بخواند. ولي با خون بواسير مي شود نماز خواند گرچه دانه هايش در داخل باشد.
مسأله - اگر چند زخم در بدن باشد و به طوري نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود، تا وقتي همه خوب نشده اند، نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد، ولي اگر به قدري از هم دور باشند كه هر كدام يك زخم حساب شود، هر كدام كه خوب شد بايد براي نماز بدن و لباس را از خون آن آب بكشد.
مسأله - اگر بدن يا لباس به مقدار كمتر از درهم (تقريباً به اندازه ناخن بزرگ) به خون آلوده باشد نماز خواندن با آن جايز است به شرط اينكه از خون حيض نباشد و بنابر احتياط مستحب از خون نفاس ،استحاضه ،خون سگ و خوك، كافر، مردار و يا حيوان حرام گوشت نيز نباشد.
مسأله - هرگاه خون در چند جاي بدن يا لباس باشد در صورتي كه روي هم كمتر از درهم باشد نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
مسأله - خوني كه به لباس بي آستر بريزد و به پشت آن برسد، يك خون حساب مي شود همينطور اگر خون روي لباسي كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد نيز يك خون حساب مي شود.
مسأله - اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتي به آن برسد در صورتي كه خون و رطوبتي كه به آن رسيده به اندازه درهم يا بيشتر شود و اطراف را آلوده كند، نماز با آن باطل است.
مسأله - اگر بدن يا لباس خوني نباشد ولي به واسطه رسيدن به خون نجس شود اگر مقداري كه نجس شده كمتر از درهم باشد، مي شود با آن نماز خواند.
مسأله - اگر لباسهاي كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب كه نمي شود با آنها عورت را پوشاند نجس باشد چنانچه از مردار يا حيوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آنها صحيح است و نيز اگر با انگشتري نجس نماز بخواند اشكال ندارد.
مسأله - اگر چيز نجسي نظير لباس و دستمال گرچه بشود با آن عورت را پوشاند همراه نمازگزار باشد اشكال ندارد.
مسأله - زني كه پرستار بچّه است و بيشتر از يك لباس ندارد، هرگاه شبانه روزي يك مرتبه لباس خود را آب بكشد، گرچه تا روز ديگر لباس به بول بچّه نجس شود، مي تواند با آن لباس نماز بخواند. و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولي ناچار است كه همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزي يك مرتبه همه آنها را آب بكشد كافي است.
مسأله - شش چيز در لباس نمازگزار مستحب است كه از آن جمله است:
1 - عمامه با تحت الحنك.
2 - پوشيدن عبا.
3 - پوشيدن لباس سفيد.
4 - پوشيدن پاكيزه ترين لباسها.
5 - استعمال بوي خوش.
6 - دست كردن انگشتري عقيق.
مسأله - هشت چيز در لباس نمازگزار مكروه است و از آن جمله است:
1 - پوشيدن لباس سياه.
2 - پوشيدن لباس كثيف.
3 - پوشيدن لباس تنگ.
4 - پوشيدن لباس شرابخوار.
5 - پوشيدن لباس كسي كه از نجاست پرهيز نمي كند.
6 - پوشيدن لباسي كه نقش صورت دارد.
7 - باز بودن دكمه هاي لباس.
8 - دست كردن انگشتري كه نقش صورت دارد.