لباس نمازگزار


لباس نمازگزار


مسأله - مرد بايد در حال نماز، گرچه كسي او را نمي بيند عورتين خود را بپوشاند و بهتر است از ناف تا زانو را هم بپوشاند.
مسأله - زن بايد در موقع نماز، تمام بدن حتّي سر و موي خود را بپوشاند ولي پوشاندن صورت به مقداري كه در وضو شسته مي شود و دستها تا مچ و پاها تا مچ لازم نيست، امّا براي آنكه اطمينان كند كه مقدار واجب را پوشانده است بايد مقداري از اطراف صورت و قدري پايين تر از مچ را هم بپوشاند.
مسأله - موقعي كه انسان قضاي سجده يا تشهّد فراموش شده را بجا مي آورد، بلكه در موقع سجده سهو هم بايد خود را مثل موقع نماز بپوشاند.
مسأله - اگر انسان عمداً جايي را كه در نماز بايد بپوشاند، نپوشاند نمازش باطل است ولي اگر از روي ندانستن مسأله باشد لازم نيست نمازش را دوباره بخواند.
مسأله - اگر در بين نماز بفهمد جايي كه بايد بپوشاند، پيداست بايد آن را بپوشاند و چنانچه پوشاندن آن ممكن نباشد نماز او باطل است ولي اگر بعد از نماز بفهمد نمازش اشكال ندارد.
مسأله - انسان بايد در نماز بدن خود را بپوشاند گرچه با برگ درختان باشد، ولي گِل ساتر نيست.
مسأله - اگر چيزي ندارد كه در نماز خود را با آن بپوشاند چنانچه احتمال دهد كه پيدا مي كند، بايد نماز را تأخير بيندازد.
مسأله - اگر براي پوشاندن خود چيزي نداشته باشد، در صورتي كه نامحرم او را مي بيند بايد نشسته نماز بخواند و عورت خود را با ران خود بپوشاند، و اگر كسي او را نمي بيند ايستاده نماز بخواند و جلوي خود را با دست بپوشاند و در هر دو حال ركوع و سجود را با اشاره انجام دهد.
مسأله - لباس نمازگزار شش شرط دارد:
شرط اوّل: لباس و بدن نمازگزار پاك باشد و اگر كسي عمداً و در حال اختيار و با علم، با بدن و لباس نجس نماز بخواند نمازش باطل است، ولي اگر در حال ناچاري يا ندانستن اينكه لباس يا بدن او نجس است يا ندانستن مسأله باشد، مانعي ندارد.
مسأله - اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
مسأله - كسي كه در وسعت وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز بدن يا لباس او نجس شود بايد در بين نماز، اگر مي تواند بدن يا لباس را آب بكشد يا اگر چيز ديگري عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد و اگر نمي تواند بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند و كسي كه در تنگي وقت نماز مي خواند اگر مي تواند بايد بدن يا لباس را تطهير كند و اگر نمي تواند بايد اگر ممكن است لباس را بيرون آورد و به دستوري كه براي برهنگان گفته شد نماز را تمام كند و اگر ممكن نيست بايد با همان حال نماز را تمام كند و نمازش صحيح است.
مسأله - كسي كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده، نماز او صحيح است.
مسأله - اگر لباس را آب بكشد و اطمينان كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده نمازش صحيح است.
مسأله - هرگاه اطمينان كند خوني كه در بدن يا لباس اوست خون نجسي است كه نماز با آن صحيح است، مثلاً اطمينان كند خون زخم و دمل است، چنانچه بعد از نماز بفهمد خوني بوده كه نماز با آن باطل است، نمازش صحيح است.
مسأله - كسي كه يك لباس دارد اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب كشيدن يكي از آنها آب داشته باشد چنانچه بتواند لباسش را بيرون آورد بايد بدن را آب بكشد و نماز را به دستوري كه براي برهنگان گفته شد بجا آورد و اگر به واسطه سرما يا عذر ديگر نتواند لباس را بيرون آورد هر يك از بدن يا لباس را مي تواند آب بكشد چه نجاست هر دو مساوي باشد يا نباشد.
مسأله - كسي كه دو لباس دارد، اگر بداند يكي از آنها نجس است و نتواند آنها را آب بكشد و نداند كداميك از آنهاست، چنانچه وقت دارد بايد با هر يك، يك نماز بخواند، ولي اگر وقت تنگ است بايد نماز را به دستوري كه براي برهنگان گفته شد بجا آورد و لازم نيست آن نماز را با لباس پاك قضا نمايد.
مسأله - شرط دوّم: لباس نمازگزار بنابر احتياط بايد مباح باشد و اگر كسي عمداً و با اختيار و با علم به غصبي بودن لباس و با علم به مسأله در لباس غصبي نماز بخواند بنابر احتياط نماز را اعاده نمايد ولي اگر سهواً يا در صورت ناچاري يا ندانستن اينكه لباس غصبي است يا ندانستن مسأله باشد، اعاده لازم نيست.
مسأله - اگر فراموش كند كه لباس او غصبي است و با آن نماز بخواند، اگر خودش غصب كرده باشد، بهتر است آن نماز را دوباره بخواند.
مسأله - اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبي است و در بين نماز بفهمد، اگر مي تواند آن را بيرون بياورد و اگر نمي تواند، بنابر احتياط نماز را بشكند و با لباس غير غصبي نماز بخواند.
مسأله - اگر با پولي كه خمس يا زكات آن را نداده لباس بخرد احتياط آن است كه با آن لباس نماز نخواند.
مسأله - شرط سوّم: بايد لباس نمازگزار از اجزاي حيوان مرده اي كه خون جهنده دارد نباشد و اگر كسي عمداً و در حال اختيار و با دانستن اينكه لباس او از مردار است و با علم به مسأله، در آن نماز بخواند نماز او باطل است ولي اگر سهواً يا در حال ناچاري يا ندانستن اينكه لباس او از مردار است يا ندانستن مسأله باشد اشكال ندارد.
مسأله - اگر از چيزي مانند مو و پشم حيوان مرده كه روح ندارد لباس تهيه كرده باشند نماز خواندن در آن اشكال ندارد و همچنين اگر چيزي از آن مانند گوشت و پوست و مو و پشم و استخوان همراه نمازگزار باشد مانعي ندارد.
مسأله - با لباسهاي چرمي كه از بازار مسلمين تهيه مي شود اگر شك داشته باشد كه از حيواني است كه ذبح شرعي شده يا نه، مي توان نماز خواند امّا با لباسهاي چرمي كه از ممالك غير اسلامي آورده مي شودنماز با آن جايزنيست ولي اگر شكّ داشته باشد كه چرم مصنوعي است يا چرم واقعي نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
مسأله - شرط چهارم: لباس نمازگزار بايد از حيوان حرام گوشت نباشد و اگر كسي عمداً و در حال اختيار و با دانستن اينكه لباس او از حيوان حرام گوشت است و با علم به مسأله در آن نماز بخواند نماز او باطل است ولي اگر سهواً يا در حال ناچاري يا ندانستن اينكه لباس او از حيوان حرام گوشت است يا ندانستن مسأله باشد اشكال ندارد.
مسأله - اگر چيزهايي از حيوان حرام گوشت همراه نمازگزار باشد نظير موي گربه و مرواريد و تكمه صدف و مانند اينها اشكال ندارد.
مسأله - اگر شك داشته باشد كه لباسي از حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت، اگر در مملكت اسلامي تهيه شده باشد نماز خواندن با آن مانعي ندارد ولي اگر در مملكت غير اسلامي تهيه شده باشد، در مثل پوست نماز باطل است و در مثل پشم و مو اشكال ندارد.
مسأله - با پوست سنجاب و خز نماز خواندن اشكال ندارد.
مسأله - شرط پنجم و ششم: پوشيدن لباس طلاباف و ابريشم خالص براي مرد حرام و نماز با آن باطل است و اگر كسي عمداً و در حال اختيار و با دانستن اينكه لباس او طلاباف يا ابريشم خالص است و با علم به مسأله، نماز در آن بخواند نماز او باطل است ولي اگر سهواً يا در حال ناچاري يا ندانستن اينكه لباس او طلاباف يا ابريشم خالص است ياندانستن مسأله باشد اشكال ندارد.
مسأله - زينت كردن به طلا مثل آويختن زنجير طلا به سينه و انگشتر طلا به دست كردن و بستن ساعت مچي طلا و مانند اينها براي مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است.
مسأله - چيزهايي از ابريشم خالص و طلا كه صدق لباس و زينت نمي كند و همچنين لباسهاي طلاباف و ابريشم كه ساتر عورت نيستند نظير عرقچين و جوراب كوتاه و دستمال در نماز و غير نماز براي مرد اشكال ندارد.
مسأله - پوشيدن لباس طلاباف و ابريشم خالص و زينت نمودن به طلا براي زنان در نماز و غير نماز اشكال ندارد بلكه استحباب زينت نمودن آنها به طلا در نماز خالي از وجه نيست.


بازگشت