احكام جماعت

*مسأله 1469- موقعي كه مأموم نيّت مي كند بايد امام را معيّن نمايد ولي دانستن اسم او لازم نيست مثلاً اگر نيّت كند اقتدا مي كنم به امام حاضر، نمازش صحيح است.

*مسأله 1470- مأموم بايد غير از حمد وسوره همه چيز نماز را خودش بخواند، ولي اگر ركعت اوّل يا دوم او با ركعت سوم يا چهارم امام باشد، بايد حمد وسوره را بخواند.

*مسأله 1471- اگر مأموم در ركعت اوّل ودوم نماز صبح ومغرب وعشا صداي حمد وسوره امام را بشنود، اگرچه كلمات را تشخيص ندهد، بايد حمد و سوره را نخواند و اگر صداي امام را نشنود، مستحبّ است حمد وسوره را بخواند ولي بايد آهسته بخواند و چنانچه سهواً بلند بخواند، اشكال ندارد.

*مسأله 1472- اگر مأموم بعضي از كلمات حمد وسوره امام را بشنود، احتياط واجب آن است كه حمد وسوره را نخواند.

*مسأله 1473- اگر مأموم سهواً حمد وسوره بخواند، يا خيال كند صدايي را كه مي شنود صداي امام نيست وحمد وسوره بخواند و بعد بفهمد صداي امام بوده، نمازش صحيح است.

*مسأله 1474- اگر شك كند كه صداي امام رامي شنود يا نه، يا صدايي بشنود و نداند صداي امام است يا صداي كس ديگر، احتياطاً نبايد حمد و سوره را بخواند.

*مسأله 1475- احتياط واجب آن است كه مأموم در ركعت اوّل و دوم نماز ظهر و عصر حمد وسوره نخواند و مستحبّ است به جاي آن ذكر بگويد.

*مسأله 1476- مأموم نبايد تكبيرة الاحرام را پيش از امام بگويد بلكه احتياط واجب آن است كه تا تكبير امام تمام نشده تكبير نگويد.

*مسأله 1477- اگر مأموم سلام امام را بشنود، يا بداند چه وقت سلام مي گويد، احتياط مستحبّ آن است كه پيش از امام سلام نگويد و چنانچه عمداً يا سهواً پيش از امام سلام دهد، نمازش صحيح است، ولازم نيست دوباره با امام سلام دهد.

*مسأله 1478- اگر مأموم غير از تكبيرة الاحرام چيزهاي ديگر نماز را پيش از امام بگويد اشكالي ندارد، ولي اگر آنها را بشنود يا بداند امام چه وقت مي گويد احتياط مستحب آن است كه بعد از امام بگويد.

*مسأله 1479- مأموم بايد غير از آنچه در نماز خوانده مي شود، كارهاي ديگر آن مانند ركوع وسجود را با امام يا كمي بعد از امام بجا آورد و اگر عمداً پيش از امام يا مدّتي بعد از امام انجام دهد، معصيت كرده و احتياط مستحبّ آن است كه نماز را تمام كند ودوباره بخواند.

*مسأله 1480- اگر سهواً پيش از امام سر از ركوع بردارد، چنانچه امام در ركوع باشد بايد به ركوع برگردد و با امام سر بردارد و در اين صورت زياد شدن ركوع كه ركن است نماز را باطل نمي كند، ولي اگر به ركوع برگردد و پيش از آن كه به ركوع برسد، امام سر بردارد نمازش باطل است.

*مسأله 1481- اگر اشتباهاً سر بردارد وببيند امام در سجده است، بايد به سجده برگردد و چنانچه در هر دو سجده اين اتفاق بيفتد براي زياد شدن دو سجده كه ركن است نماز باطل نمي شود.

*مسأله 1482- كسي كه اشتباهاً پيش از امام سر از سجده برداشته هرگاه به سجده برگردد وهنوز به سجده نرسيده، امام سر بردارد نمازش صحيح است ولي اگر در هر دو سجده اين اتفاق بيفتد بنابر احتياط واجب، نمازش را تمام كند ودوباره اعاده نمايد.

*مسأله 1483- اگر اشتباهاً سر از ركوع يا سجده بردارد وسهواً يا به خيال اين كه به امام نمي رسد، به ركوع يا سجده نرود، نمازش صحيح است.

*مسأله 1484- اگر سر از سجده بردارد وببيند امام در سجده است، چنانچه به خيال اين كه سجده اوّل امام است به قصد اين كه با امام سجده كند به سجده رود وبفهمد سجده دوم امام بوده، سجده دوم او حساب مي شود و اگر بخيال اين كه سجده دوم امام است به سجده رود و بفهمد سجده اوّل امام بوده، بايد به قصد اين كه با امام سجده كند دوباره با امام به سجده رود، و در هر دو صورت احتياط واجب آن است كه نماز را به جماعت تمام كند و دوباره بخواند.

*مسأله 1485- اگر سهواً پيش از امام به ركوع رود وطوري باشد كه اگر سر بردارد به مقداري از قرائت امام مي رسد، چنانچه سر بردارد و با امام به ركوع رود، نمازش صحيح است و اگر عمداً برنگردد، نمازش به فرادي صحيح است.

*مسأله 1486- اگر سهواً پيش از امام به ركوع رود و طوري باشد كه اگر برگردد به چيزي از قرائت امام نمي رسد، در صورتي كه صبر كند تا امام به او برسد، نمازش صحيح است.

*مسأله 1487- اگر سهواً پيش از امام به سجده رود بنابر احتياط واجب برگردد ومتابعت امام بنمايد و در صورتي كه صبر كند تا امام به او برسد نمازش به جماعت صحيح است، درصورتي كه امام زود برسد وگرنه فرادي مي شود.

*مسأله 1488- اگر امام در ركعتي كه قنوت ندارد اشتباهاً قنوت بخواند، يا در ركعتي كه تشهّد ندارد اشتباهاً مشغول خواندن تشهّد شود، مأموم نبايد قنوت وتشهّد را بخواند ولي نمي تواند پيش از امام به ركوع رود يا پيش از ايستادن امام بايستد، بلكه بايد صبر كند تا قنوت و تشهّد امام تمام شود و بقيّه نماز را با او بخواند.