نماز احتياط

*مسأله 1224- كسي كه نماز احتياط بر او واجب است، بعد از سلام نماز فوراً نيّت نماز احتياط كند وتكبير بگويد وحمد را بخواند و به ركوع رود ودو سجده نمايد پس اگر يك ركعت نماز احتياط بر او واجب است، بعد از دو سجده تشهّد بخواند وسلام دهد و اگر دو ركعت نماز احتياط بر او واجب است بعد از دو سجده يك ركعت ديگر مثل ركعت اوّل بجا آورد و بعد از تشهّد، سلام دهد.

*مسأله 1225- نماز احتياط سوره وقنوت ندارد و بنابر احتياط واجب آن را آهسته بخواند ونيّت آن را به زبان نياورد و احتياط واجب آن است كه بسم اللّه آن را هم آهسته بخواند.

*مسأله 1226- اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد نمازي كه خوانده درست بوده، لازم نيست نماز احتياط را بخواند، و اگر در بين نماز احتياط بفهمد، لازم نيست آن را تمام نمايد.

*مسأله 1227- اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد كه ركعتهاي نمازش كم بوده، چنانچه كاري كه نماز را باطل مي كند انجام نداده، بايد آنچه از نماز نخوانده بخواند و براي سلام بيجا دو سجده سهو بنمايد، اگر كاري كه نماز را باطل مي كند انجام داده، مثلاً پشت به قبله كرده بايد نماز را دوباره بجا آورد.

*مسأله 1228- اگر بعد از نماز احتياط بفهمد كسري نمازش به مقدار نماز احتياط بوده مثلاً در شك بين سه وچهار، يك ركعت نماز احتياط بخواند بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده، نمازش صحيح است.

*مسأله 1229- اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد كسري نماز كمتر از نماز احتياط بوده مثلاً در شك بين دو وچهار، دو ركعت نماز احتياط بخواند، بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده بايد نماز را دوباره بخواند.

*مسأله 1230- اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد كسري نماز بيشتر از نماز احتياط بوده، مثلاً در شك بين سه وچهار يك ركعت نماز احتياط بخواند، بعد بفهمد نماز را دو ركعت خوانده چنانچه بعد از نماز احتياط كاري كه نماز را باطل مي كند انجام داده، مثلاً پشت به قبله كرده، بايد نماز را دوباره بخواند و اگر كاري كه نماز را باطل مي كند انجام نداده، بايد دو ركعت كسري نمازش را بجا آورد و نماز را هم بنابر احتياط واجب دوباره بخواند و دو سجده سهو براي سلام زيادي بياورد.

*مسأله 1231- اگر بين دو وسه وچهار شك كند و بعد از خواندن دو ركعت نماز احتياط ايستاده يادش بيايد كه نماز را دو ركعت خوانده، لازم نيست دو ركعت نماز احتياط نشسته را بخواند و بايد دو سجده سهو براي سلام زياد شده بياورد.

*مسأله 1232- اگر بين سه وچهار شك كند وموقعي كه دو ركعت نماز احتياط نشسته را مي خواند، يادش بيايد كه نماز را سه ركعت خوانده اگر پيش از ركوع باشد بايد نماز احتياط را رها كند ويك ركعت ناقصه را بخواند ودو سجده سهو براي سلام زيادي بياورد و احتياط واجب آن است كه نماز را دوباره بخواند و اگر نماز احتياط ايستاده باشد همانرا تمام كند،باز احتياط واجب اعاده نماز است.

*مسأله 1233- اگر بين دو وسه وچهار شك كند وموقعي كه دو ركعت نماز احتياط ايستاده را مي خواند، پيش از ركوع ركعت دوم يادش بيايد كه نماز را سه ركعت خوانده، بايد بنشيند ونماز را تمام كند ودو سجده سهو براي سلام زيادي بياورد و احتياط واجب آن است كه نماز را دوباره بخواند.

*مسأله 1234- اگر در بين نماز احتياط بفهمد كسري نمازش بيشتر يا كمتر از نمازاحتياط بوده، چنانچه نتواند نماز احتياط رامطابق كسري نمازش تمام كند، بايد آن را رها كند وكسري نماز را بجا آورد، مثلاً در شك بين سه وچهار اگر موقعي كه دو ركعت نماز احتياط نشسته را مي خواند، يادش بيايد كه نماز را دو ركعت خوانده، چون نمي تواند دو ركعت نشسته را به جاي دو ركعت ايستاده حساب كند، بايد نماز احتياط نشسته را رها كند ودو ركعت كسري نمازش را بخواند ودو سجده سهو براي سلام بي محلّ بجا آورد و احتياط واجب آن است كه نماز را دوباره بخواند.

*مسأله 1235- اگر شك كند نماز احتياطي را كه بر او واجب بوده بجا آورده يا نه، چنانچه وقت نماز گذشته، به شك خود اعتنا نكند و اگر وقت دارد، در صورتي كه مشغول كار ديگري نشده و از جاي نماز برنخاسته وكاري هم مثل روگرداندن از قبله كه نماز را باطل مي كند انجام نداده، بايد نماز احتياط را بخواند. و اگر مشغول كار ديگري شده، يا بين نماز وشك او زياد طول كشيده، احتياط واجب آن است كه نماز احتياط را بجا آورد ونماز را هم دوباره بخواند وامّا اگر كاري كه نماز را باطل مي كند بجا آورده بايد نماز را اعاده نمايد.

*مسأله 1236- اگر در نماز احتياط ركني را زياد كند، يا مثلاً به جاي يك ركعت دو ركعت بخواند، نماز احتياط باطل مي شود بايد دوباره نماز احتياط واصل نماز را بخواند.

*مسأله 1237- موقعي كه مشغول نماز احتياط است اگر در يكي از كارهاي آن شك كند، چنانچه محلّ آن نگذشته، بايد بجا آورد و اگر محلّش گذشته، بايد به شك خود اعتنا نكند، مثلاً اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه، چنانچه به ركوع نرفته بايد بخواند، و اگر به ركوع رفته، به شكّ خود اعتنا نكند.

*مسأله 1238- اگر در شماره ركعتهاي نماز احتياط شك كند، چنانچه بطرف بيشتر شك نماز را باطل مي كند، بايد بنا را بر كمتر بگذارد و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمي كند، بايد بنا را بر بيشتر بگذارد، مثلاً موقعي كه مشغول خواندن دو ركعت نماز احتياط است، اگر شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، چون طرف بيشتر شك نماز را باطل مي كند، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده و اگر شك كند كه يك ركعت خوانده يا دو ركعت چون طرف بيشتر شك نماز را باطل نمي كند، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است و احتياط واجب آن است كه نماز را اعاده كند بعد از اعاده نماز احتياط.

*مسأله 1239- اگر در نماز احتياط چيزي كه ركن نيست سهواً كم يا زياد شود بنابر احتياط واجب بايد دو سجده سهو را بياورد.

*مسأله 1240- اگر بعد از سلام نماز احتياط شك كند كه يكي از اجزاء يا شرائط آن را بجا آورده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.

*مسأله 1241- اگر در نماز احتياط، تشهّد يا يك سجده را فراموش كند، بايد احتياطاً بعد از سلام نماز، آن را قضا نمايد.

*مسأله 1242- اگر نماز احتياط وقضاي يك سجده يا قضاي يك تشهّد يا دو سجده سهو بر او واجب شود، بايد اوّل نماز احتياط را بجا آورد.

*مسأله 1243- حكم گمان در شماره ركعتهاي نماز مثل حكم يقين است، مثلاً اگر انسان گمان دارد كه نماز را چهار ركعت خوانده، نبايد نماز احتياط بخواند و حكم گمان در افعال هم مثل يقين است پس اگر گمان كند فعلي را آورده بايد نماز را تمام كند و بنابر احتياط مستحبّ اعاده نمايد و اگر بعد از تجاوز محلّ گمان كند كه فعل را نياورده است بايد برگردد و آن فعل را بياورد و بنابر احتياط مستحبّ نماز را اعاده نمايد.

*مسأله 1244- حكم شك وسهو وگمان در نمازهاي واجب يوميّه ونمازهاي واجب ديگر فرق ندارد، مثلاً اگر در نماز آيات شك كند كه يك ركعت خوانده يا دو ركعت، چون شك او در نماز دو ركعتي است، نمازش باطل مي شود.