مواردي كه لازم نيست بدن ولباس نمازگزار پاك باشد

*مسأله 856- در سه صورت كه تفصيل آنها بعداً گفته مي شود، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است:

اوّل آن كه به واسطه زخم يا جراحت يا دملي كه در بدن اوست، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.

دوم آن كه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم (كه تقريباً به اندازه گودالي كف دست است) بخون آلوده باشد.

سوم آن كه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است:

اوّل آن كه لباس هاي كوچك او مانند جوراب وعرقچين نجس باشد.

دوم آن كه لباس زني كه پرستار پسر بچه است نجس شده باشد واحكام اين پنج صورت مفصّلاً در مسائل بعد گفته مي شود.

*مسأله 857- اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طوري است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس در هر روزي بيشتر از يكدفعه باشد، تا وقتي كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مي تواند با آن خون نماز بخواند، و همچنين است اگر چركي كه با خون بيرون آمده يا دوايي كه روي زخم گذاشته اند ونجس شده، در بدن يا لباس او باشد.

*مسأله 858- اگر خون بريدگي وزخمي كه بزودي خوب مي شود وشستن آن آسان است، در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او صحيح است اگر در روزي بيشتر از يكدفعه احتياج به شستن داشته باشد ولي احتياط مستحبّ آن است كه آن را پاك نمايد يا عوض كند.

*مسأله 859- اگر جايي از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد، به رطوبت زخم نجس شود، جائز نيست با آن نماز بخواند، ولي اگر مقداري از بدن يا لباس كه معمولاً برطوبت زخم آلوده مي شود، به رطوبت آن نجس شود، نماز خواندن با آن مانعي ندارد.

*مسأله 860- اگر از زخمي كه توي دهان وبيني ومانند اينها است، خوني به بدن يا لباس برسد، احتيـاط واجـب اگر اقوي نباشد آن است كه با آن نمـاز نخواند و همچنين است خون بواسير در صورتي كه دانه هايش بيرون نباشد، ولي با خون بواسيري كه دانه هاي آن بيرون است، مي شود نماز خواند.

*مسأله 861- كسي كه بدنش زخم است، اگر در بدن يا لباس خود خوني ببيند ونداند از زخم است يا خون ديگر، اقوي آن است كه با آن نماز نخواند.

*مسأله 862- اگر چند زخم در بدن باشد و به طوري نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود تاوقتي همه خوب نشده اند، نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد، ولي اگر به قدري از هم دور باشند كه هركدام يك زخم حساب شوند، هركدام كه خوب شد بنابر احتياط واجب بايد براي نماز، بدن ولباس را از خون آن آب بكشد.

*مسأله 863- اگر سر سوزني خون حيض، يا نفاس، يا استحاضه، يا خون سگ، يا خوك، يا كافر، يا مردار، يا حيوان حرام گوشت در بدن، يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است ولي خون هاي ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگرچه در چند جاي بدن ولباس باشد در صورتي كه روي هم كمتر از درهم باشد (كه تقريباً به اندازه گودالي كف دست مي شود) نماز خواندن با آن اشكال ندارد.

*مسأله 864- خوني كه به لباس بي آستر بريزد و به پشت آن برسد، يك خون حساب مي شود ولي اگر پشت آن جدا خوني شود، بايد هركدام را جدا حساب نمود، پس اگر خوني كه در پشت وروي لباس است روي هم كمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد، نماز با آن باطل است.

*مسأله 865- اگر خون، روي لباسي كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد و يا به آستر بريزد وروي لباس خوني شود، بايد هركدام را جدا حساب نمود، پس اگر خون روي لباس وآستر، كمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد، نماز با آن باطل است.

*مسأله 866- اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد، ورطوبتي به آن برسد، در صورتي كه خون ورطوبتي كه به آن رسيده به اندازه درهم يا بيشتر شود واطراف را آلوده كند، نماز با آن باطل است بلكه اگر رطوبت وخون به اندازه درهم نشود واطراف را هم آلوده نكند، نماز خواندن با آن اشكال دارد مگر آن كه رطوبت خشك وعين او زايل شود.

*مسأله 867- اگر بدن يا لباس خوني نشود ولي به واسطه رسيدن به خون نجس شود، اگرچه مقداري كه نجس شده كمتر از درهم باشد، نمي شود با آن نماز خواند.

*مسأله 868- اگر خوني كه در بدن يا لباس است كمتر از درهم باشد ونجاست ديگري به آن برسد، مثلاً يك قطره بول روي آن بريزد، نماز خواندن با آن جائز نيست.

*مسأله 869- اگر لباسهاي كوچك نمازگزار مثل عرقچين وجوراب كه نمي شود با آنها عورت را پوشانيد، نجس باشد چنانچه از مردار وحيوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آنها صحيح است در صورتي كه در جاي خود بكار برده شوند وگرنه حكم محمول متنجّس را دارند، و نيز اگر با انگشتري نجس نماز بخواند، اشكال ندارد.

*مسأله 870- نمازخواندن با چيز نجسي مانند دستمال و كليد و چاقو صحيح است.

*مسأله 871- زني كه پرستار پسر بچه است وبيشتر از يك لباس ندارد، چنانچه نتواند لباس ديگري بخرد، يا كرايه كند و يا عاريه نمايد، هرگاه شبانه روزي يك مرتبه لباس خود را آب بكشد، اگرچه تا روز ديگر لباسش به بول بچه نجس شود، مي تواند با آن لباس نماز بخواند، ولي بهتر آن است كه لباس خود را طرف عصر براي نماز ظهر وعصر آب بكشد و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولي ناچار است كه همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزي يك مرتبه همه آنها را آب بكشد، كافي است.

*مسأله 872- هرگاه لباس پرستار به بول دختر بچه نجس شود، اگرچه روزي يك مرتبه آن را آب بكشد، چنانچه بعد از آن نجس شود، احتياط واجب آن است كه با آن نماز نخواند.