وضـو

*مسأله 242- در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلوي سر و روي پاها را مسح كشند.

*مسأله 243- در ازاي صورت را بايد از بالاي پيشاني جـايي كه مـوي سر بيرون مي آيد تا آخر چانه شست، و پهناي آن به مقداري كه بين انگشت وسط و شست قرار مي گيرد شسته شود، و اگر مختصري از اين مقدار را نشويد وضو باطل است، و براي آن كه يقين كند اين مقدار كاملاً شسته شده بايد كمي اطراف آن را هم بشويد.

*مسأله 244- اگر صورت يا دست كسي كوچكتر يا بزرگتر از معمول مردم باشد بايد ملاحظه كند كه مردمان معمولي تا كجاي صورت خود را مي شويند، او هم تا همانجا را بشويد، و نيز اگر در پيشاني او مو روييده يا جلوي سرش مو ندارد بايد به اندازه معمول پيشاني را بشويد.

*مسأله 245- اگر احتمال دهد چرك يا چيز ديگري در ابروها و گوشه هاي چشم و لب او هست كه نمي گذارد آب به آنها برسد، چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، بايد پيش از وضو وارسي كند كه اگر هست برطرف نمايد مگر در صورتي كه ظن بعدم داشته باشد فحص لازم نيست.

*مسأله 246- اگـر پـوست صـورت از لاي مـو پيـدا باشـد بايد آب را به پوست برساند، اگر پيدا نباشد شستن مو كافي است ورساندن آب به زير آن لازم نيست.

*مسأله 247- اگر شك كند كه پوست صورت از لاي مو پيدا است يا نه، بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند.

*مسأله 248- شستن توي بيني ومقداري از لب وچشم كه در وقت بستن ديده نمي شود واجب نيست، ولي براي آن كه يقين كند از جايي كه بايد شسته شود چيزي باقي نمانده، واجب است مقداري از آنها را هم بشويد و كسي كه نمي دانسته بايد اين مقدار را بشويد اگر نداند در وضوهايي كه گرفته اين مقدار را شسته يا نه نمازهايي كه خوانده صحيح است.

*مسأله 249- بايد صورت و دست ها را از بالا به پايين شست و اگر از پايين به بالا بشويَد وضو باطل است.

*مسأله 250- اگر دست را تر كند و به صورت ودستها بكشد، چنانچه تري دست به قدري باشد كه به واسطه كشيدن دست آب كمي بر آنها جاري شود كافي است.

*مسأله 251- بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.

*مسأله 252- براي آن كه يقين كند آرنج را كاملاً شسته بايد مقداري بالاتر از آرنج را هم بشويد.

*مسأله 253- كسي كه پيش از شستن صورت دستهاي خود را تا مچ شسته، در موقع وضو بايد تا سر انگشتان را بشويد و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوي او باطل است.

*مسأله 254- در وضو شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب و مرتبه دوم مستحب است مگر در شستن دست چپ احتياط مستحب آن است كه از يك مرتبه تجاوز نكند و مرتبه سوم وبيشتر از آن حرام مي باشد و اين كه كدام شستن، اول يا دوم يا سوم است مربوط به قصد كسي است كه وضو مي گيرد، پس اگر به قصد شستن مرتبه اول مثلاً ده مرتبه آب به صورت بريزد اشكال ندارد، و همه آنها شستن اول حساب مي شود، و اگر به قصد اين كه سه مرتبه بشويد، سه مرتبه آب بريزد مرتبه سوم آن حرام است.

*مسأله 255- بعد از شستن هر دو دست بايد جلوي سر را با تري آب وضو كه در دست مانده مسح كند، و احتياط واجب آن است كه با باطن دست راست بوده باشد و احتياط واجب آن است كه مسح از بالا به پايين بوده باشد.

*مسأله 256- يك قمست از چهار قسمت سر، كه مقابل پيشاني است جاي مسح مي باشد، و هر جاي اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافي است، اگرچه احتياط مستحب آن است كه از درازا به اندازه درازاي يك انگشت و از پهنا به اندازه پهناي سه انگشت بسته مسح نمايد.

*مسأله 257- لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موي جلوي سر هم صحيح است ولي كسي كه موي جلوي سر او به اندازه اي بلند است كه اگر مثلاً شانه كند به صورتش مي ريزد، يا به جاهاي ديگر سر مي رسد، بايد بيخ موها را مسح كند، يا فرق سر را باز كرده پوست سر را مسح نمايد و اگر موهايي را كه به صورت مي ريزد يا به جاهاي ديگر مي رسد جلوي سرجمع كند وبر آنها مسح نمايد، يا بر موي جاهاي ديگر سر كه جلوي آن آمده مسح كند باطل است.

*مسأله 258- بعد از مسح سر بايد با تري آب وضو كه در دست مانده روي پاها را از سر انگشتها تا برآمدگي روي پا مسح كند و احتياط مستحب آن است كه تا مفصل را هم مسح نمايد.

*مسأله 259- احتياط واجب آن است كه تمام روي پا مسح شود.

*مسأله 260- در مسح پا دست را بـر انگشتها بگذارد و بعـد به پشت پـا بكشد و اگر تمام دست را روي پا بگذارد و كمي بكشد جائز است، ولي اوّلي موافق با احتياط مي باشد.

*مسأله 261- در مسح سر وروي پا بايد دست را روي آنها بكشد و اگر دست را نگهدارد و سر يا پا را به آن بكشد بنابر احتياط لازم وضو باطل است ولي اگر موقعي كه دست را مي كشد سر يا پا مختصري حركت كند اشكال ندارد.

*مسأله 262- جاي مسح بايد خشك باشد و اگر به قدري تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است ولي اگرتري آن به قدري كم باشد كه رطوبتي كه بعد از مسح در آن ديده مي شود بگويند فقط تري از كف دست است اشكال ندارد.

*مسأله 263- اگر براي مسح رطوبتي در كف دست نمانده باشد نمي تواند دست را با آب خارج تر كند، بلكه بايد از تري ابرو و مژگان وريش كه داخل حد صورت است بگيرد و با آن مسح نمايد.

*مسأله 264- اگر رطوبت كف دست فقط به اندازه مسح سر باشد احتياط واجب آن است كه سر را با همان رطوبت مسح كند، و براي مسح پاها از ابرو و مژگان و ريش رطوبت بگيرد.

*مسأله 265- مسـح كـردن از روي جـوراب و كفش بـاطل ولي اگـر به واسطه سرماي شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد، مسح كردن بر آنها اشكال ندارد و اگر روي كفش نجس باشد احوط آن است كه چيز پاكي بر آن بيندازد وبر آن چيز مسح كند و احتياط واجب آن است كه تيمّم هم بنمايد.

*مسأله 266- اگر روي پا نجس باشد و نتواند براي مسح آن را آب بكشد بايد تيمم نمايد و احتياط واجب آن است كه جبيره هم نمايد.