احكام وضو

299 كسي كه در كارهاي وضو و شرايط آن مثل پاك بودن آب و غصبي نبودن آن خيلي شك مي كند، بايد به شك خود اعتنا نكند.

300 اگر شك كند كه وضوي او باطل شده يا نه، بنا مي گذارد كه وضوي او باقي است. ولي اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو رطوبت ازاو بيرون آيد كه نداند بول است يا چيز ديگر، وضوي او باطل است.

301 كسي كه شك دارد وضو گرفته يا نه، بايد وضو بگيرد.

302 كسي كه مي داند وضو گرفته و حدثي هم از او سر زده مثلا بول كرده، اگر نداند كدام جلوتر بوده، چنانچه پيش از نماز است بايد وضو بگيرد و اگر در بين نماز است بايد نماز را بشكند و وضو بگيرد، و اگر بعد از نماز است بايد وضو بگيرد و بايد نمازي را كه خوانده دوباره بخواند.

303 اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه، نماز او صحيح است، ولي بايد براي نمازهاي بعد وضو بگيرد.

304 اگر در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه، نماز او باطل است و بايد وضو بگيرد و نماز را بخواند.

305 اگر بعد از نماز شك كند كه قبل از نماز وضوي او باطل شده يا بعد از نماز، نمازي كه خوانده صحيح است.

306 اگر انسان مرضي دارد كه بول او قطره قطره مي ريزد يا نمي تواند از بيرون آمدن غائط خودداري كند، چنانچه يقين دارد كه از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پيدا مي كند، بايد نماز را در وقتي كه مهلت پيدا مي كند بخواند. و اگر مهلت او به مقدار كارهاي واجب نماز است بايد در وقتي كه مهلت دارد فقط كارهاي واجب نماز را بجا آورد و كارهاي مستحب آن مانند اذان و اقامه و قنوت را ترك نمايد.

307 اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پيدا نمي كند و در بين نماز چند دفعه بول از او خارج مي شود، وضوي اول كافي است. ولي چنانچه مرضي دارد كه در بين نماز چند مرتبه غائط از او خارج مي شود كه اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگيرد سخت نيست، بايد ظرف آبي پهلوي خود بگذارد و هر وقت غائط از او خارج شد وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند.

308 كسي كه غائط او طوري پي در پي از او خارج مي شود كه وضو گرفتن بعداز هر دفعه براي او سخت است، اگر بتواند مقداري از نماز را با وضو بخواند،بايد براي هر نماز يك وضو بگيرد.

309 كسي كه بول پي در پي از او خارج مي شود، اگر در بين دو نماز قطره بولي از او خارج نشود، مي تواند با يك وضو هر دو نماز را بخواند. و قطره هايي كه بين نماز.خارج مي شود، اشكال ندارد.

310 كسي كه بول يا غائط پي در پي از او خارج مي شود، اگر نتواند هيچ مقدار از نماز را با وضو بخواند، مي تواند چند نماز را با يك وضو بخواند، مگر اختيارا بول يا غائط كند، يا چيز ديگري كه وضو را باطل مي كند پيش آيد.

311 اگر مرضي دارد كه نمي تواند از خارج شدن باد جلوگيري كند، بايد به وظيفه كساني كه نمي توانند از بيرون آمدن غائط خودداري كنند، عمل نمايد.

312 كسي كه غائط پي در پي از او خارج مي شود، بايد براي هر نمازي وضو بگيرد و و فورا مشغول نماز شود. ولي براي بجا آوردن سجده و تشهد فراموش شده و نماز احتياط كه بايد بعد از نماز انجام داد، در صورتي كه آنها را بعد از نماز فورا بجا بياورد، وضو گرفتن لازم نيست.

313 كسي كه بول او قطره قطره مي ريزد بايد براي نماز به وسيله كيسه اي كه در آن، پنبه يا چيز ديگري است كه از رسيدن بول به جاهاي ديگر جلوگيري مي كند، خود را حفظ نمايد. و احتياط واجب آن است كه پيش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد. و نيز كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن غائط خودداري كند،چنانچه ممكن باشد، بايد به مقدار نماز از رسيدن غائط به جاهاي ديگر جلوگيري نمايد.و احتياط واجب آن است كه اگر مشقت ندارد، براي هر نماز مخرج غائط را آب بكشد.

314 كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن بول و غائط خودداري كند، در صورتي كه ممكن باشد و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد، بايد به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگيري نمايد. و بنابر احتياط واجب اگر چه خرج داشته باشد، بلكه اگر مرض او به آساني معالجه شود، خود را معالجه نمايد.

315 كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن بول و غائط خودداري كند، بعد از آن كه مرض او خوب شد، لازم نيست نمازهايي را كه در وقت مرض مطابق وظيفه اش خوانده قضا نمايد. ولي اگر در بين وقت نماز مرض او خوب شود، بايد نمازي را كه در آن وقت خوانده دوباره بخواند.