احكام اذان و اقامه
مسأله 929 ـ بين جمله هاي اذان و اقامه بايد خيلي فاصله نشود، و اگر بين آنها بيشتر از معمول فاصله بيندازد،
بايد دوباره آنرا از سربگيرد.

مسأله 930 ـ اگر در اذان و اقامه صدا رادر گلوبيندازد چنانچه غنا شود يعني بطور آوازه خواني كه درمجالس لهو
و بازيگري معمول است، اذان و اقامه را بگويد حرام است، و اگر غنا نشود مكروه مي باشد.

مسأله 931 ـ در پنج نماز اذان ساقط ميشود: اول نماز عصر روز جمعه بنابر مشهور. دوم نماز عصر روز عرفه كه
روز نهم ذيحجه است. سوم نماز عشاء شب عيد قربان، براي كسي كه در مشعر الحرام باشد. چهارم نماز عصر و عشاء
زن مستحاضه بنابر مشهور. پنجم نماز عصر و عشاء كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن بول خودداري كند و همچنين
است بنابر مشهور كسي كه نمي تواند از غائط خودداري كند. و در اين پنج نماز در صورتي اذان ساقط مي شود، كه با
نماز قبلي هيچ فاصله نشود، يا فاصله كمي بين آنها باشد، ولي فاصله شدن نافله ضرر دارد . و هر جاكه جمع بين ظهر و
عصر يا بين مغرب و عشاء نمود ترك اذان در دومي مانعي ندارد و در احاديث صحيحه نقل شده كه حضرت جمع بين
دو نماز نمودند و در دومي اذان نگفتند.

مسأله 932 ـ اگربراي نمازجماعتي اذان و اقامه گفته باشند كسي كه باآن جماعت نماز مي خواند، مي تواند براي
نماز خود رجاءاً اذان و اقامه بگويد.

مسأله 933 ـ اگر براي خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببيند جماعت تمام شده، تا وقتي كه صفها بهم
نخورده و جمعيت متفرق نشده نمي تواند براي نماز خود اذان و اقامه بگويد .

مسأله 934 ـ در جائي كه عده اي مشغول نماز جماعتند يا نماز آنان تازه تمام شده و صفها بهم نخورده است،
اگر انسان بخواهد فرادي يا با جماعت ديگري كه برپا مي شود، نماز بخواند، باسه شرط اذان و اقامه از او ساقط
مي شود: اول آنكه براي آن نماز، اذان واقامه گفته باشند. دوم آنكه نماز جماعت باطل نباشد. سوم آنكه نماز او و نماز
جماعت در يك مكان باشد، پس اگر نماز جماعت، داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز
بخواند،مستحب است اذان و اقامه بگويد. لكن چنانچه نماز جماعت در مسجد نباشد سقوط اذان و اقامه محل تامل
است و اگر رجاءاً بجا بياورد مانعي ندارد.

مسأله 935 ـ اگر در شرط دوم از شرطهائي كه در مسأله پيش گفته شد شك كند، يعني شك كند كه نماز جماعت
صحيح بوده يانه اذان و اقامه از او ساقط است ولي اگر در يكي از دو شرط ديگر شك كند، مستحباً يا رجاءاً اذان و اقامه
بگويد .

مسأله 936 ـ كسي كه اذان و اقامه ديگري را مي شنود، مستحب است هر قسمتي راكه مي شنود بگويد.

مسأله 937 ـ كسي كه اذان و اقامه ديگري را شنيده، چه با او گفته باشد يا نه در صورتي كه بين آن اذان و اقامه و
نمازي كه مي خواهد بخواند، زياد فاصله نشده باشد مي تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد.

مسأله 938 ـ اگر مرد اذان زن رابا قصد لذت بشنود، اذان او ساقط نمي شود بلكه اگر قصد لذت هم نداشته
باشد، ساقط شدن اذان اشكال دارد.

مسأله 939 ـ اذان و اقامه نماز جماعت را بايد مرد بگويد، ولي در جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگويد
كافيست.

مسأله 940 ـ اقامه بايد بعد از اذان گفته شود، واگر قبل از اذان بگويند صحيح نيست.

مسأله 941 ـ اگركلمات اذان و اقامه رابدون ترتيب بگويد مثلاً حي علي الفلاح راپيش از حي علي الصلاة بگويد،
بايد از جائي كه ترتيب بهم خورده، دو باره بگويد.

مسأله 942 ـ بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد و اگر بين آنها بقدري فاصله دهد، كه اذاني را كه گفته اذان اين
اقامه حساب نشود مستحب است دو باره اذان و اقامه رابگويد. و نيز اگربين اذان و اقامه و نماز بقدري فاصله دهد كه
اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است دوباره براي آن نماز، اذان و اقامه بگويد .

مسأله 943 ـ اذان و اقامه بايد به عربي صحيح گفته شود، پس اگر به عربي غلط بگويد، يا بجاي حرفي حرف
ديگر بگويد، يا مثلا ترجمه آنها رابه فارسي بگويد صحيح نيست.

مسأله 944 ـ اذان و اقامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود، و اگر عمداً يااز روي فراموشي پيش از
وقت بگويد باطل است .

مسأله 945 ـ اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يانه، بايد اذان رابگويد ، ولي اگر مشغول اقامه شود
وشك كندكه اذان گفته يا نه، گفتن اذان لازم نيست.

مسأله 946 ـ اگر در بين اذان يا اقامه پيش از آنكه قسمتي را بگويد شك كندكه قسمت پيش ازآن را گفته يا نه،
بايد قسمتي را كه در گفتن آن شك كرده بگويد

ولي اگردر حال گفتن قسمتي از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آنست گفته يانه، گفتن آن لازم نيست.

مسأله 947 ـ مستحب است انسان در موقع گفتن اذان رو به قبله بايستد، و با وضو يا غسل باشد، و دستها را به
گوش بگذارد، و صدارا بلند نمايد و بكشد، و بين جمله هاي اذان كمي فاصله دهدو بين آنها حرف نزند.

مسأله 948 ـ مستحب است انسان در موقع گفتن اقامه راه نرود، و آن را از اذان آهسته تر بگويد، و جمله هاي آنرا
بهم نچسباند ولي به اندازه اي كه بين جمله هاي اذان فاصله مي دهد، بين جمله هاي اقامه فاصله ندهد.

مسأله 949 ـ مستحب است بين اذان و اقامه يك قدم بر دارد، يا قدري بنشيند يا سجده كند، يا ذكر بگويد، يا
دعا بخواند، يا قدري ساكت باشد، يا حرفي بزند يا دو ركعت نماز بخواند، ولي حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح و
مغرب مستحب نيست.

مسأله 950 ـ مستحب است كسي راكه براي گفتن اذان معين مي كنند، عادل و وقت شناس و صدايش بلند
باشد، و اذان رادر جاي بلند بگويد .