شرط هفتم: سفر براي شغل نباشد

شغل و كار او مسافرت نباشد كساني كه داراي چنين شرطي نيستند به سه گروه تقسيم مي شوند:

1. راننده ها و خلبان ها و كشتيبان ها و ساربان ها و مانند آنها سفر شغل آنها است بايد نماز را تمام بخوانند.

2. كسي كه سفر شغل او نيست ولي سفر مقدّمه شغل او است يعني براي انجام به طور مرتب سفر كند مانند معلمي كه بايد هر روز يا غالباً به مقدار مسافت شرعي سفر مي كند، و پس از تدريس به وطن بازمي گردد و همچنين است محصل و بيله وري كه براي خريد و يا فروش بايد به مقدار مسافت شرعي سفر كند سپس برگردد آن گروه نيز بايد نماز خود را تمام بخواند.

3. كسي كه سفر شغل او و يا مقدمه شغل او نيست، ولي براي زيارت هر هفته مرتب سفر مي كند، اين گروه نيز بايد نماز را تمام و روزه را بگيرند خلاصه كساني كه سفر براي آنان به صورت يك امر عادي درآيد، نماز آنان تمام و روزه را بايد بگيرند.

(مسأله 1031) اگر راننده اي براي كار ديگري مثلاً براي زيارت يا حج هم مسافرت كند، بايد نماز را تمام بخواند و همچنين است اگر اتومبيل خود را براي زيارت كرايه بدهد و در ضمن خودش هم زيارت كند، بايد نماز را تمام بخواند.

(مسأله 1032) كساني كه راهنماي حج و مدير كاروان حجاج و مانند آنها مي باشند، چون سالي يك بار اتفاق مي افتد و در مدت كمي انجام مي گيرد، نماز آنها شكسته است و حكم آنها با حمله داري كه سال هاي گذشته كه بخش عمده سال را در سفر بودند تفاوت دارد.

(مسأله 1033) كسي كه در مقداري از سال شغلش مسافرت است، مثل شوفري كه فقط در تابستان يا زمستان اتومبيل خود را كرايه مي دهد، بايد در سفري كه مشغول به كارش هست نماز را تمام بخواند.
صفحه 282

(مسأله 1034) راننده و دوره گردي كه در دو سه فرسخي شهر رفت و آمد مي كند، چنانچه اتفاقاً سفر هشت فرسخي برود، بايد نماز را شكسته بخواند.

(مسأله 1035) كسي كه به يكي از عناوين سه گانه بايد نماز خود را تمام بخواند اگر ده روز يا بيشتر در وطن خود بماند يا در نقطه اي ده روز قصد اقامه كند بايد در سفر اولي كه بعد از ده روز مي رود، نماز را شكسته بخواند.

(مسأله 1036) اگر چنين گروهي شك كنند كه در وطن خود يا جاي ديگر ده روز مانده اند يا نه، بايد نماز را تمام بخواند.

(مسأله 1037) كسي كه در شهرها سياحت مي كند و براي خود وطني اختيار نكرده، بايد نماز را تمام بخواند.

(مسأله 1038) كسي كه شغلش مسافرت نيست، اگر مثلاً در شهري يا در دهي جنسي دارد كه براي حمل آن در يك زمان معين مسافرت هاي پي در پي مي كند، بايد نماز را شكسته بخواند.

(مسأله 1039) كسي كه از وطنش صرف نظر كرده و مي خواهد وطن ديگري براي خود اختيار كند اگر سفرش طولاني است بايد نماز را تمام بخواند.

نماز كارمندان هواپيما و قطار تمام و روزه را بايد بگيرند و اگر ده روز يا بيشتر در وطن خود يا جاي ديگر بمانند در غير سفر اول نمازشان تمام است.

كسي كه در سال دو يا سه سفر مي رود كه هر كدام سه يا چهار ماه طول مي كشد، و بقيه سال را در وطن است نماز او تمام است.

چوپاني كه در سال نه ماه همراه گوسفندان مي رود، بدون آنكه در جائي ده روز بماند، و سه ماه زمستان را در وطن خود به سر مي برد، نماز او تمام و بايد روزه را بگيرد.