شرط پنجم: سفر براي كار حرام نباشد

شرط پنجم آن كه براي كار حرام سفر نكند و اگر براي كار حرامي مانند دزدي سفر كند، بايد نماز را تمام بخواند. و همچنين است اگر خود سفر حرام باشد، مثل آن كه براي او ضرر داشته باشد، يا زن بدون اجازه شوهر و فرزند با نهي پدر و مادر كه از روي دلسوزي باشد براي منافع شخصي خود سفري بروند كه بر آنان واجب نباشد، ولي اگر مثل سفر حج واجب باشد، بايد نماز را شكسته بخوانند.
صفحه 280

(مسأله 1022) سفري كه اسباب اذيت پدر و مادر باشد حرام است و انسان بايد در آن سفر نماز را تمام بخواند و روزه هم بگيرد.

(مسأله 1023) اگر كسي با ماشين غصبي سفر كند، نماز او شكسته است و احتياط مستحب آن است كه هم تمام و هم شكسته بخواند.

(مسأله 1024) اگر به قصد تفريح و گردش مسافرت كند حرام نيست و بايد نماز را شكسته بخواند.

(مسأله 1025) اگر براي لهو و خوش گذراني به شكار رود، مسافرت حرام و نمازش تمام است و چنانچه براي تهيه معاش و يا براي كسب و زياد كردن مال به شكار برود، بايد نماز را شكسته بخواند و روزه نگيرد.

(مسأله 1026) كسي كه براي معصيت سفر كرده، موقعي كه از سفر به وطن برمي گردد بايد نماز را شكسته بخواند خصوصاً اگر توبه كرده باشد.

(مسأله 1027) شخصي كه از سفر معصيت برمي گردد، چنانچه انگيزه رجوعش مقصد مستقلي غير از رجوع به وطن باشد، نماز او نيز شكسته است.

(مسأله 1028) كسي كه سفر او سفر معصيت است، اگر در بين راه از قصد معصيت برگردد، چنانچه باقيمانده راه و يا مسافتي را كه بعد از پشيمان شدن از معصيت، مي رود و برمي گردد هشت فرسخ باشد، بايد نماز را شكسته بخواند.