شـرط سـوم
آن كـه در بين راه از قصد خود برنگردد.
پس اگر پيش از رسيدن به چهارفرسخ از قصد خود برگردد, يا مردد شود, بايد نماز را تمام بخواند.
(مـساله 1296) اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ ازمسافرت منصرف شود, چنانچه تصميم داشته بـاشـد, كـه همانجا بماند يا بعد از ده روز برگردد, يا در برگشتن وماندن مردد باشد, بايد نماز را تمام بخواند.
(مـساله 1297) اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود, وتصميم داشته باشد كه پيش از ماندن ده روز از آنجا برگردد, بايد نماز را شكسته بخواند.
(مساله 1298) اگر براي رفتن به محلي كه هشت فرسخ باشد حركت كند, و بعد ازرفتن مقداري از راه بخواهد جاي ديگري برود, چنانچه از محل اولي كه حركت كرده تا جايي كه مي خواهد برود, هشت فرسخ باشد, بايد نماز را شكسته بخواند.
(مـسـالـه 1299) اگـر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد, مردد شود كه بقيه راه رابرود يا نه , يا تصميم بگيرد در صورتي كه به چهار فرسخ رسيده , و قصد دارد پيش ازده روز از آنجا برگردد, و هشت فرسخ ديگر برود, بايد تا آخر مسافرت نماز راشكسته بخواند.
(مـساله 1300) اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد, مردد شود كه بقيه راه رابرود يا نه , و در مـوقـعـي كه مردد است مقداري راه برود, و بعد تصميم بگيرد كه هشت فرسخ ديگر برود, يا چهار فرسخ برود وچهار فرسخ برگردد, تا آخر مسافرت بايد نماز را شكسته بخواند.
(مـسـاله 1301) اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد, مردد شود كه بقيه راه رابرود يا نه , ودر موقعي كه مردد است مقداري راه برود, و بعد تصميم بگيرد كه بقيه راه را برود, چنانچه باقيمانده سـفـر او چهار فرسخ باشد كه با برگشتن هشت فرسخ شود, بايد نماز را شكسته بخواند.
ولي اگر راهي كه پيش از مردد شدن وراهي كه بعد از آن مي رود, روي هم هشت فرسخ باشد, بنا بر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند.