شرط پنجم
آنكه براي كار حرام سفر نكند و اگر براي كار حرامي مانند دزدي سفر كند ، بايد نماز را تمام بخواند . و همچنين است اگر خود سفر حرام باشد ، مثل آنكه براي او ضرر داشته باشد ، يا زن بدون اجازة شوهر و فرزند با نهي پدر و مادر سفري بروند كه بر آنان واجب نباشد ، ولي اگر مثل سفر حج واجب باشد ، بايد نماز را شكسته بخوانند .

(مساله 1294)سفري كه اسباب اذيت پدر ومادر باشد حرام است و انسان بايد در آن سفر نماز را تمام بخواند و روزه بگيرد .

(مساله1295)كسي كه سفر او حرام نيست و براي كار حرام هم سفر نمي كند ، اگر چه در سفر ، معصيتي انجام دهد ، مثلاً غيبت كند يا شراب بخورد ، بايد نماز را شكسته بخواند .

(مساله1296)اگر مخصوصاً براي آنكه كار واجبي را ترك كند ، مسافرت نمايد نمازش تمام است ، پس كسي كه بدهكار است ، اگر بتواند بدهي خود را بدهد و طلبكار هم مطالبه كند ، جنانچه در سفر نتواند بدهي خود را بدهد و مخصوصاً براي ترك واجب مسافرت نكند ، بايد نماز را شكسته بخواند و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند.

(مساله1297)اگر سفر او سفر حرام نباشد ولي حيوان سواري يا مركب ديگري كه سوار است غصبي باشد ، نمازش شكسته است ولي اگر در زمين غصبي مسافرت كند ، بنابر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند .

(مساله 1298)كسي كه با ظالم مسافرت مي كند اگر ناچار نباشد و مسافرت او كمك به ظالم يا موجب شكوه و افزايش يافتن عظمت ظالم باشد بايد نماز را تمام بخواند و اگر ناچار باشد يا مثلاً براي نجات دادن مظلومي با او مسافرت كند ، نمازش شكسته است .

(مساله1299)اگر به قصد تفريح و گردش مسافرت كند حرام نيست و بايد نماز را شكسته بخواند .

(مساله 1300)اگر براي لهو و خوشي گذراني به شكار رود ، نمازش تمام است و چنانچه براي تهيه معاش به شكار رود، و همچنين اگر برا ي كسب و زياد كردن مال برود ، نمازش شكسته است و روزه را نيز نبايد بگيرد .

(مساله1301)كسي كه براي معصيت سفر كرده ، موقعي كه از سفر بر مي گردد اگر توبه كرده ، بايد نماز را شكسته بخواند . و اگر توبه نكرده ، و در بازگشت فقط قصد عودَ به وطن را دارد نماز را بايد تمام بخواند ، و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند .

(مساله1302)شخصي كه از سفر معصيت بر مي گردد ، چنانچه انگيزة رجوعش مقصد مستقلي غير از رجوع به وطن باشد نماز او شكسته است .

(مساله 1303)كسي كه سفر او سفر معصيت است ، اگر در بين راه از قصد كند معصيت بر مي گردد ، چنانچه باقي ماندة راه هشت فرسخ باشد ، يا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و بر گردد ، بايد نماز راشكسته بخواند .

(مساله 1304)كسي كه براي معصيت سفر نكرده ، اگر در بين راه قصد كند كه بقية راه را براي معصيت برود ، بايد نماز را تمام بخواند ولي نماز هائي را كه شكسته خوانده صحيح است .