مسائل متفرقه
مسأله 1383 ـ مسافر مخيّر است در شهر مكّه و شهر مدينه و مسجد كوفه نمازش را تمام بخواند يا شكسته، و در اين سه مكان فرقي بين بناء اصلي و اوّليّه و آنچه بعد اضافه شده نمي باشد، و نيز مسافر مي تواند در حرم و رواق حضرت سيدالشّهداء(عليه السلام)بلكه در مسجد متصل به حرم نماز را تمام يا شكسته بخواند.
مسأله 1384 ـ كسي كه مي داند مسافر است و بايد نماز را شكسته بخواند اگر در غير چهار مكاني كه در مسأله پيش گفته شد عمداً نمازش را تمام بخواند، نمازش
[229]
باطل است. و نيز اگر فراموش كند كه نماز مسافر شكسته است و تمام بخواند بنابر احتياط واجب بايد اگر وقت هم گذشته قضا نمايد.
مسأله 1385 ـ كسي كه مي داند مسافر است و بايد نماز را شكسته بخواند اگر بدون توجه و به طور عادت نمازش را تمام بخواند نمازش باطل است و نيز اگر حكم مسافر و سفر خود را فراموش كرده باشد در صورتي كه وقت داشته باشد نمازش را دوباره بخواند بلكه اگر وقت هم گذشته باشد بنابر احتياط واجب بايد قضا نمايد.
مسأله 1386 ـ مسافري كه نمي داند بايد نماز را شكسته بخواند، اگر تمام بخواند نمازش صحيح است.
مسأله 1387 ـ مسافري كه مي داند بايد نماز را شكسته بخواند اگر بعضي از خصوصيات آن را نداند مثلاً نداند كه در سفر هشت فرسخي بايد شكسته بخواند چنانچه تمام بخواند در صورتي كه وقت باقي است بايد نماز را شكسته بخواند و اگر وقت گذشته قضاي نماز شكسته را بايد بجا آورد.
مسأله 1388 ـ مسافري كه مي داند بايد نماز را شكسته بخواند اگر به گمان اينكه سفر او كمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند وقتي بفهمد سفرش هشت فرسخ بوده نمازي را كه تمام خوانده بايد دوباره شكسته بخواند و اگر وقت هم گذشته قضاي آن را به صورت شكسته بخواند.
مسأله 1389 ـ اگر فراموش كند كه مسافر است و نماز را تمام بخواند چنانچه در وقت يادش بيايد بايد شكسته بجا آورد و اگر بعد از وقت يادش بيايد قضاي آن نماز بر او واجب نيست ولي اگر به علت نسيانِ حكم بوده، به احتياط واجب قضاي آن را در خارجِ وقت بجا آورد.
مسأله 1390 ـ كسي كه بايد نماز را تمام بخواند اگر شكسته بجا آورد در هر صورت نمازش باطل است.
مسأله 1391 ـ اگر مشغول نماز چهار ركعتي شود و در بين نماز يادش بيايد كه مسافر است يا ملتفت شود كه سفر او هشت فرسخ است چنانچه به ركوع ركعت سوّم نرفته باشد بايد نماز را دو ركعتي تمام بخواند و اگر به ركوع ركعت سوّم رفته نمازش باطل است، و در صورتي كه به مقدار خواندن يك ركعت هم وقت داشته باشد بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1392 ـ اگر مسافر بعضي از خصوصيات نماز مسافر را نداند مثلاً نداند كه
[230]
اگر چهار فرسخ برود و همان روز يا شب آن برگردد بايد شكسته بخواند چنانچه به نيّت نماز چهار ركعتي مشغول نماز شود و پيش از ركوع ركعت سوّم مسأله را بفهمد بايد نماز را دو ركعتي تمام كند و اگر در ركوع ملتفت شود نمازش باطل است و در صورتي كه به مقدار يك ركعت از وقت هم مانده باشد بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1393 ـ مسافري كه بايد نماز را تمام بخواند اگر به واسطه ندانستن مسأله به نيّت نماز دو ركعتي مشغول نماز شود و در بين نماز مسأله را بفهمد بايد نماز را چهار ركعتي تمام كند، و احتياط مستحب آن است كه بعد از تمام شدن نماز دوباره آن نماز را چهار ركعتي بخواند.
مسأله 1394 ـ مسافري كه نماز نخوانده اگر پيش از تمام شدن وقت به وطنش برسد يا به جائي برسد كه مي خواهد ده روز در آنجا بماند بايد نماز را تمام بخواند و كسي كه مسافر نيست اگر در اول وقت نماز نخواند و مسافرت كند در سفر بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1395 ـ اگر از مسافري كه بايد نماز را شكسته بخواند نماز ظهر و عصر يا عشاء قضا شود بايد آن را دو ركعتي قضا نمايد اگرچه بخواهد در وطن قضاي آن را بجا آورد، و اگر از كسي كه مسافر نيست يكي از اين سه نماز قضا شود بايد چهار ركعتي قضا نمايد اگرچه در سفر بخواهد آن را قضا نمايد.
مسأله 1396 ـ مستحب است مسافر، بعد از هر نمازي كه شكسته مي خواند سي مرتبه بگويد: «سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُاللهِ وَلااِلهَ اِلاّاللهُ وَاللهُ اَكْبَر».