شرط سوم
آن كه در بين راه از قصد خود برنگردد، پس اگر پيش از رسيدن به چهار فرسخ از قصد خود برگردد يا مردد شود، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1296- اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود، چنانچه تصميم داشته باشد كه همان جا بماند، يا بعد از ده روز برگردد، يا در برگشتن و ماندن مردد باشد، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1297- اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود و تصميم داشته باشد كه همان روز يا شب آن برگردد، بايد نماز را شكسته بخواند، و اگر همان روز يا همان شب برنگردد و بخواهد كمتر از ده روز در آن جا بماند، به اندازه ممكن احتياط را مراعات كند و نماز را هم تمام و هم شكسته بخواند.
مسأله 1298- اگر براي رفتن به محلي حركت كند، و بعد از رفتن مقداري از راه بخواهد جاي ديگري برود، چنانچه از محل اوّلي كه حركت كرده تا جائي كه ميخواهد برود، هشت فرسخ باشد، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1299- اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد ، مردد شود كه بقّيه راه را برود يا نه، و در موقعي كه مردد است راه نرود و بعد تصميم بگيرد كه بقيه راه را برود، بايد تا آخر مسافرت نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1300- اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد، مردد شود كه بقّيه راه را برود يا نه، و در موقعي كه مردد است مقداري راه برود و بعد تصميم بگيرد كه هشت فرسخ ديگر برود، يا چهار فرسخ برود و همان روز يا شب آن برگردد، تا آخر مسافرت بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1301- اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد، مردد شود كه بقّيه راه را برود يا نه، و در موقعي كه مردد است مقداري راه برود و بعد تصميم بگيرد كه بقّيه راه را برود، چنانچه باقيمانده سفر او كمتر از هشت فرسخ باشد و نخواهد همان روز يا شب آن برگردد، بايد نماز را تمام بخواند؛ ولي اگر راهي كه پيش از مردد شدن و راهي كه بعد از آن ميرود، روي هم هشت فرسخ باشد، بنابر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند.