شرط اول
(مسأله 807) لباس نمازگزار بايد پاك باشد، و اگر كسي در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
(مسأله 808) كسي كه از روي تقصير نميداند با بدن و لباس نجس نماز باطل است، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل ميباشد.
(مسأله 809) اگر بواسطه ندانستن مسأله از روي تقصير چيز نجس را نداند نجس است، مثلا نداند عرق كافر نجس است وبا آن نماز بخواند نمازش باطل است.
(مسأله 810) اگر نداند كه بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده نمازش صحيح است.
(مسأله 811) اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است، و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد، نماز را دوباره بخواند، و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
(مسأله 812) كسي كه در وسعت وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز بدن يا لباسش نجس شود و پيش از آن كه چيزي از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود كه نجس شده يا بفهمد بدن يا لباسش نجس است، و شك كند كه همان وقت نجس شده، يا از پيش نجس بوده، در صورتي كه آب كشيدن بدن يا لباس، يا عوض كردن لباس يا بيرون آوردن آن، نماز را بهم نميزند، در بين نماز بدن يا لباس را آب بكشد، يا لباس را عوض نمايد، يا اگر چيز ديگري عورت او را پوشانده، لباس را بيرون آورد، ولي چنانچه طوري باشد كه اگر بدن يا لباس را آب بكشد، يا لباس را عوض كند يا بيرون آورد، نماز بهم ميخورد يا اگر لباس را بيرون آورد برهنه ميماند، بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند.
(مسأله 813) كسي كه در تنگي وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز كه لباس او نجس شود و پيش از آن كه چيزي از نماز را با نجاست بخواند، بفهمد كه نجس شده يا بفهمد كه لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتي كه آب كشيدن يا عوض كردن يا بيرون آوردن لباس نماز را بهم نميزند، وميتواند لباس را بيرون آورد بايد لباس را آب بكشد يا عوض كند، يا اگر چيزي ديگري عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد و نماز را تمام كند، اما اگر چيز ديگري عورت او را نپوشانده و لباس را هم نميتواند آب بكشد يا عوض كند، بايد با همان لباس نجس نماز را تمام كند.
(مسأله 814) كسي كه در تنگي وقت مشغول نماز است، اگر در بين نماز بدن او نجس شود، و پيش از آن كه چيزي از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود كه نجس شده يا بفهمد بدن او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، در صورتي كه آب كشيدن بدن نماز را بهم نميزند بدن را آب بكشد و اگر نماز را بهم ميزند، بايد با همان حال نماز را تمام كند، و نماز او صحيح است.
(مسأله 815) كسي كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده، نماز او صحيح است.
(مسأله 816) اگر لباس را آب بكشد و يقين كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند، و بعد از نماز بفهمد پاك نشده نمازش صحيح است.
(مسأله 817) اگر خوني در بدن يا لباس خود ببيند و يقين كند كه از خونهاي نجس نيست، مثلا يقين كند كه خون پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهائي بوده كه نميشود با آن نماز خواند، نمازش صحيح است.
(مسأله 818) اگر يقين كند خوني كه در بدن يا لباس او است خون نجسي است كه نماز با آن صحيح است، مثلا يقين كند خون زخم و دمل است چنانچه بعد از نماز بفهمد خوني بوده كه نماز با آن باطل است، نمازش صحيح است.
(مسأله 819) اگر نجس بودن چيزي را فراموش كند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد، و در حال فراموشي نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد نمازش صحيح است. ولي اگر بدنش با رطوبت به چيزي كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد بدون اين كه خود را آب بكشد، غسل كند ونماز بخواند غسل ونمازش باطل است. مگر اين كه طوري باشد كه به غسل نمودن، بدن نيز پاك شود، و نيز اگر جائي از اعضاء وضو با رطوبت بچيزي كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پيش از آن كه آنجا را آب بكشد، وضو بگيرد و نماز بخواند، وضو و نمازش باطل ميباشد، مگر اين كه طوري باشد كه به وضو گرفتن اعضاء وضو نيز پاك شود.
(مسأله 820) كسي كه يك لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب كشيدن يكي از آنها آب داشته باشد، اولي اين است كه بدن را آب كشيده و با لباس نجس نماز بخواند و جائز نيست كه لباس را آب كشيده و با بدن نجس نماز بخواند، ولي در صورتي كه نجاست يكي از آنها بيشتر باشد لازم است آن را آب بكشد.
(مسأله 821) كسي كه غير از لباس نجس، لباس ديگري ندارد، بايد با لباس نجس نماز بخواند و نمازش صحيح است.
(مسأله 822) كسي كه دو لباس دارد، اگر بداند
يكي از آنها نجس است و نداند كدام يك آنها است، چنانچه وقت دارد، بايد با هر دو لباس نماز بخواند مثلا اگر ميخواهد نماز ظهر و عصر بخواند بايد با هر كدام يك نماز ظهر و يك نماز عصر بخواند، ولي اگر وقت تنگ است، با هر كدام نماز بخواند كافي است.