احكام قبله


احكام قبله

مسأله 784 ـ خانه كعبه كه درمكه معظمه مي باشد قبله است و بايد رو بروي آن نماز خواند ولي كسي كه دور
است، اگر طوري بايستد كه بگويند رو به قبله نماز مي خواند كافيست. و همچنين است كارهاي ديگري كه مانند سر
بريدن حيوانات، بايد رو به قبله انجام گيرد.

مسأله 785 ـ كسي كه نماز واجب را ايستاده مي خواند، بايد صورت و سينه و شكم و جلوي پاهاي او رو به قبله
باشد،و احتياط مستحب آنست كه انگشتان پاي او هم رو به قبله باشد. لكن نبايد بيشتر از متعارف انگشتان پا را از قبله
منحرف نمايد.

مسأله 786 ـ كسي كه بايد نشسته نماز بخواند، اگر نمي تواند بطور معمول بنشيند و در موقع نشستن، كف پاها را
بزمين مي گذارد بايد در موقع نماز صورت و سينه و شكم و ساق پاي او رو به قبله باشد.

مسأله 787 ـ كسي كه نمي تواند نشسته نماز بخواند، بايد در حال نماز به پهلوي راست طوري بخوابد كه جلوي
بدن او رو به قبله باشد و اگر ممكن نيست بايد به پهلوي چپ طوري بخوابد كه جلوي بدن او رو به قبله، باشد و اگر اين
را هم نتواند بايد به پشت بخوابد به طوري كه كف پاهاي او رو به قبله باشد.

مسأله 788 ـ نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده را بايد رو به قبله بجا آورد.

مسأله 789 ـ نماز مستحبي را مي شود در حال راه رفتن و سواري خواند، و اگر انسان در اين دو حال، نماز
مستحبي بخواند، لازم نيست رو به قبله باشد.

مسأله 790 ـ كسي كه مي خواهد نماز بخواند، بايد براي پيدا كردن قبله كوشش نمايد، تا يقين كند كه قبله كدام
طرف است و اگر نتواند يقين پيدا كند، بايد به گماني كه از محراب مسجد مسلمان يا قبرهاي آنان يا از راههاي ديگر
پيدا مي شود عمل نمايد، حتي اگر از گفته فاسق يا كافري كه به واسطه قواعد علمي قبله را مي شناسد گمان به قبله پيدا
كند كافيست.

مسأله 791 ـ كسي كه گمان به قبله دارد، اگر بتواند گمان قويتري پيدا كند نمي تواند به گمان خود عمل نمايد،
مثلاً اگر ميهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پيدا كند، ولي بتواند از راه ديگر گمان قويتري پيدا كند، نبايد به حرف
او عمل نمايد.

مسأله 792 ـ اگر براي پيدا كردن قبله وسيله اي ندارد، يا با اينكه كوشش كرده، گمانش به طرفي نمي رود،
چنانچه وقت نماز وسعت دارد، بايد چهار نماز به چهار طرف بخواند و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد، بايد به
اندازه اي كه وقت دارد، نماز بخواند مثلاً اگر فقط به اندازه يك نماز وقت دارد، بايد يك نماز به هر طرفي كه مي خواهد
بخواند، و بايد نمازها را طوري بخواند كه يقين كند يكي از آنها رو به قبله بوده، يا اگر از قبله كج بوده، به طرف دست
راست يا چپ قبله نرسيده است.

مسأله 793 ـ اگر يقين يا گمان كند كه قبله در يكي از دو طرف است، بايد به هر دو طرف نماز بخواند، ولي
احتياط واجب آنست كه در صورت گمان، به چهار طرف نماز بخواند.

مسأله 794 ـ كسي كه بايد به چند طرف نماز بخواند، اگر بخواهد دو نماز بخواند كه مثل نماز ظهر و عصر بايد
يكي بعد از ديگري خوانده شود، بهتر آنست كه نماز اول را به هر چند طرف كه واجب است بخواند، بعد نماز دوم را
شروع كند.

مسأله 795 ـ كسي كه يقين به قبله ندارد، اگر بخواهد غير از نماز كاري كند كه بايد رو به قبله انجام داد، مثلاً
بخواهد سر حيواني را ببرد، بايد به گمان عمل نمايد و اگر گمان ممكن نيست به هر طرف كه انجام دهد در صورت
ضرورت به آن كار صحيح است.

بازگشت