نماز احتياط
(مساله 1224) كسي كه نماز احتياط بر او واجب است , بعد از سلام نماز بايد فورانيت نماز احتياط كـنـد, و تـكـبير بگويد وحمد را بخواند و به ركوع رود و دو سجده نمايد.
پس اگر يك ركعت نماز احتياط بر او واجب است , بعد از دو سجده , تشهدبخواند وسلام دهد, و اگر دو ركعت نماز احتياط بـر او واجـب است بعد از دو سجده , يك ركعت ديگر مثل ركعت اول بجا آورد وبعد از تشهد سلام دهد.
(مـسـالـه 1225) نماز احتياط سوره و قنوت ندارد و بايد آن را آهسته بخوانند و نيت آن را به زبان نياورند, و احتياط واجب آن است كه بسم اللّه الرحمن الرحيم آن را هم آهسته بگويند.
(مـسـالـه 1226) اگـر پـيش از خواندن نماز احتياط بفهمد, نمازي كه خوانده درست بوده , لازم نيست نماز احتياط را بخواند, و اگر در بين نماز احتياط بفهمد, لازم نيست آن را تمام نمايد.
(مـسـالـه 1227) اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد كه ركعتهاي نمازش كم بوده ,چنانچه كـاري كه نماز را باطل مي كند انجام نداده , بايد آنچه از نماز را نخوانده بخواند, و براي سلام بيجا دو سجده سهو بنمايد, و اگر كاري كه نماز را باطل مي كند, انجام داده , مثلا پشت به قبله كرده , بايد نماز را دوباره بجا آورد.
(مـسـالـه 1228) اگر بعد از نماز احتياط بفهمد كسري نماز به مقدار نماز احتياط بوده , مثلا در شك بين سه وچهار, يك ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند, بعد بفهمدنماز را سه ركعت خوانده , نمازش صحيح است .
(مساله 1229) اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد كسري نماز كمتر از نمازاحتياط بوده , مثلا در شك بين دو و چهار, دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند,بعدبفهمد نماز را سه ركعت خوانده چـنـانـچه منافي بجانياورده باشدبنابر احتياط لازم كسري را تمام كند, و نماز را دوباره بخواند, تا يقين كند به تكليف خود عمل كرده است .
(مساله 1230) اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد كسري نماز بيشتر از نمازاحتياط بوده , مثلا در شـك بـيـن سـه وچـهار, يك ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند,بعد بفهمد نماز را دو ركعت خـوانـده , چنانچه بعد از نماز احتياط كاري كه نماز راباطل مي كند انجام داده , مثلا پشت به قبله كـرده , نـماز را دوباره بخواند و اگر كاري كه نماز را باطل مي كند انجام نداده , بنابر احتياط لازم بايد دو ركعت كسري نماز را بجاآورد, و نماز را هم دوباره بخواند.
(مساله 1231) اگر بين دو وسه وچهار شك كند, و بعد از خواندن دو ركعت نمازاحتياط ايستاده , يادش بيايد كه نماز را دو ركعت خوانده , لازم نيست دو ركعت نمازاحتياط نشسته را بخواند.
(مـسـاله 1232) اگر بين سه و چهار شك كند, و موقعي كه دو ركعت نماز احتياطنشسته , يا يك ركعت ايستاده را مي خواند, يادش بيايد كه نماز را سه ركعت خوانده , بايد نماز احتياط را رها كند, و بنابر احتياط لازم كسري را بجا آورد و نماز را دوباره بخواند.
(مـسـاله 1233) اگر بين دو وسه وچهار شك كند, و موقعي كه دو ركعت نمازاحتياط ايستاده را مـي خـواند, پيش از ركوع ركعت دوم يادش بيايد كه نماز را سه ركعت خوانده , بايد نماز احتياط را رها كند, وبنا بر احتياط لازم كسري نماز را بجاآورد, و نماز را دوباره بخواند.
(مساله 1234) اگر در بين نماز احتياط بفهمد كسري نمازش بيشتر يا كمتر از نمازاحتياط بوده , بـايـد آن را رهـا كند, وبنابر احتياط لازم كسري نماز را بجا آورد, و نماز رادوباره بخواند, مثلا در شك بين سه وچهار اگر موقعي كه دو ركعت نماز احتياطنشسته را مي خواند, يادش بيايد كه نماز را دو ركعت خوانده , بايد نماز احتياطنشسته را رها كند, و دو ركعت كسري نماز را بخواند, و نماز را هم دوباره بجا آورد.
(مـسـاله 1235) اگر شك كند نماز احتياطي را كه بر او واجب بوده بجا آورده يا نه ,چنانچه وقت نـمـاز گذشته به شك خود اعتنا نكند, و اگر وقت دارد, و يا محل بجاآوردن نماز احتياط بعد از وقـت بـاشد, مثل كسي كه بيشتر از يك ركعت از وقت رادرك نكرده باشد در صورتي كه مشغول كـار ديگري نشده واز جاي نماز بر نخاسته وكاري هم - مثل پشت كردن به قبله كه نماز را باطل مي كند - انجام نداده , بايد نمازاحتياط را بخواند, و اگر مشغول كار ديگري شده , يا كاري كه نماز را بـاطـل مـي كـنـدبجا آورده , يا بين نماز وشك او زياد طول كشيده , احتياط واجب آن است كه نمازاحتياط را بجا آورد, و نماز را هم دوباره بخواند.
(مـساله 1236) اگر در نماز احتياط ركني را زياد كند, يا مثلا بجاي يك ركعت دوركعت بخواند, نماز احتياط باطل مي شود, و بايد دوباره نماز احتياط را بخواند, واصل نماز را هم اعاده نمايد.
(مـسـاله 1237) موقعي كه مشغول نماز احتياط است , اگر در يكي از افعال آن شك كند, چنانچه مـحـل آن نـگذشته , بايد بجا آورد, و اگر محلش گذشته , بايد به شك خود اعتنا نكند, مثلا اگر شـك كـنـد كه حمد خوانده يا نه , چنانچه به ركوع نرفته , بايدبخواند و اگر به ركوع رفته , بايد به شك خود اعتنا نكند.
(مـساله 1238) اگر در شماره ركعتهاي نماز احتياط شك كند, چنانچه طرف بيشترشك نماز را باطل مي كند, بايد بنا را بر كمتر بگذارد.
و اگر طرف بيشتر شك نماز راباطل نمي كند, بايد بنا را بـر بـيشتر بگذارد و در هر دو صورت بعد از تمام شدن نمازاحتياط, اصل نماز را نيز بنا بر احتياط دوبـاره بخواند, مثلا موقعي كه مشغول خواندن دو ركعت نماز احتياط است , اگر شك كند كه دو ركـعـت خـوانده يا سه ركعت , چون طرف بيشتر شك نماز را باطل مي كند, بايد بنا بگذارد كه دو ركـعت خوانده , و اگر شك كند كه يك ركعت خوانده يا دو ركعت , چون طرف بيشتر شك نماز را باطل نمي كند, بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است , و اصل نماز را نيزاعاده نمايد.
(مـسـالـه 1239) اگـر در نماز احتياط چيزي كه ركن نيست , سهوا كم يا زياد شود, و ازچيزهايي بـاشد كه در خود نماز سجده سهو دارد, احتياط لازم آن است كه سجده سهو را بجا آورد.
و اگر از چيزهايي است كه سجده سهو ندارد در نماز احتياط نيزلازم نيست .
(مـسـاله 1240) اگر بعد از سلام نماز احتياط شك كند كه يكي از اجزا يا شرايط آن را بجا آورده يا نه , به شك خود اعتنا نكند.
(مساله 1241) اگر در نماز احتياط, تشهد يا يك سجده را فراموش كند, احتياطواجب آن است كه بعد از سلام نماز, آن را قضا نمايد.
(مـسـالـه 1242) اگـر نماز احتياط و قضاي يك سجده يا قضاي يك تشهد يا دوسجده سهو بر او واجب شود, بايد اول نماز احتياط را بجا آورد.
(مـساله 1243) حكم گمان در نماز مثل حكم يقين است , مثلا اگر انسان گمان داردكه نماز را چـهـار ركـعـت خوانده , نبايد نماز احتياط بخواند, و اگر گمان دارد ركوع كرده , نبايد آن را بجا آورد, و اگر گمان دارد حمد را نخوانده , چنانچه به ركوع نرفته ,بايد بخواند, و اگر به ركوع رفته نمازش صحيح است .
(مـسـالـه 1244)حـكم شك و سهو و گمان در نمازهاي واجب يوميه و نمازهاي واجب ديگر فرق نـدارد, مـثلا اگر در نماز آيات شك كند كه يك ركعت خوانده يا دوركعت , چون شك در نماز دو ركعتي است , نماز باطل مي شود.