نيت
(مساله 952) انسان بايد نماز را به نيت قربت , يعني , براي انجام فرمان خداوندعالم بجا آورد ولازم نـيـست نيت را از قلب خود بگذراند يا مثلا به زبان بگويد كه چهار ركعت نماز ظهر مي خوانم قربه الي اللّه بلكه در نماز احتياط, احتياط لازم نگفتن به زبان است .
(مـساله 953) اگر در نماز ظهر يا نماز عصر نيت كند كه چهار ركعت نماز مي خوانم ومعين نكند ظهر است يا عصر, نماز او باطل است و نيز كسي كه مثلا قضاي نمازظهر بر او واجب است , اگر در وقـت نـمـاز ظـهـر بخواهد آن نماز قضايا نماز ظهر رابخواند, بايد نمازي را كه مي خواند, در نيت معين كند.
(مـسـاله 954) انسان بايد از اول تا آخر نماز به نيت خود باقي باشد, پس اگر در بين نماز بطوري غافل شود كه اگر بپرسند چه مي كني ؟ نداند چه بگويد نمازش باطل است .
(مساله 955) انسان بايد فقط براي انجام امر خداوند عالم نماز بخواند, پس كسي كه ريا كند يعني , براي نشان دادن به مردم نماز بخواند, نمازش باطل است خواه فقط براي مردم باشد, يا خدا و مردم هر دو را در نظر بگيرد.
(مـسـاله 956) اگر قسمتي از نماز را هم براي غير خدا بجا آورد, نماز باطل است ,چه آن قسمت , واجـب باشد مثل حمد و سوره , چه مستحب باشد مانند قنوت ,ولكن در مستحب احتياط لازم آن اسـت كه نماز را تمام ودوباره اعاده نمايد بلكه اگرتمام نماز را براي خدا بجا آورد ولي براي نشان دادن بـه مـردم در جـاي مـخـصـوصـي مثل مسجد يا در وقت مخصوصي مثل اول وقت , يا بطرز مخصوصي مثلا باجماعت نماز بخواند نمازش باطل است .