ترجمه اذان و اقامه
(اللّه اكبر)
خداي تعالي بزرگتر از آن است كه او را وصف كنند.
(اشهد ان لا اله الا اللّه )
شهادت مي دهم كه نيست خدايي جز خداي يكتا و بي همتا.
(اشهد ان محمدا رسول اللّه )
شهادت مي دهم كه حضرت محمد بن عبداللّه (ص ) پيغمبر و فرستاده خداست .
(اشهد ان عليا امير المومنين ولي اللّه )
شهادت مي دهم كه حضرت علي (ع ) اميرالمومنين و ولي خدا بر همه خلق است .
(حي علي الصلاه ,)
بشتاب براي نماز.
(حي علي الفلاح ,)
بشتاب براي رستگاري .
(حي علي خير العمل ,)
بشتاب براي بهترين كارها كه نماز است .
(قد قامت الصلاه )
به تحقيق نماز برپا شد.
(لا اله الا اللّه )
نيست خدايي مگر خداي يكتا وبي همتا.
(مـسـاله 929) بين جمله هاي اذان و اقامه بايد خيلي فاصله نشود و اگر بين آنهابيشتر از معمول فاصله بيندازد, بايد دوباره آن را از سر بگيرد.
(مـسـالـه 930) اگـر در اذان و اقـامـه صـدا را در گـلـو بيندازد, چنانچه غنا شود, يعني :بطور آوازه خـوانـي كه در مجالس لهو و بازيگري معمول است اذان و اقامه را بگويدحرام است و اگر غنا نشود مكروه مي باشد.
(مـسـالـه 931) اذان عـصر و عشا از كسي كه بين ظهر و عصر و مغرب و عشا جمع مي كند ساق ط مي شود خواه در موارد استحباب جمع باشد - مثل نماز عصر روزجمعه , و نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذيحجه است در عرفات , و نماز عشا شب عيد قربان براي كسي كه در مشعر الحرام است , و خـواه مـثـل زن مستحاضه يا كسي باشد كه نمي تواند از بيرون آمدن بول و غايط خودداري كند و جمع بين نماز ظهر وعصر و نماز مغرب و عشا مي نمايد, يا غير اين موارد باشد كه به هر حال اذان عصرو عشا در صورت جمع مذكور ساقط مي شود هر چند سقوط در عصر روز عرفه درعرفات و در عـشـا شـب عيد قربان در مشعر بطور عزيمت است , و در عصر روزجمعه اگر بخواهد اذان بگويد رجاا بگويد, و در غير اين سه مورد سقوط به نحورخصت است فقط مستحاضه و مسلوس احتياط را بـه نـگفتن اذان ترك نكنند و درصورتي اذان ساقط مي شود, كه با نماز قبلي هيچ فاصله نشود, يا فاصله كمي بين آنها باشد, و فاصله شدن نافله كافي است براي عدم سقوط اذان بنابر اقوي .
(مـسـالـه 932) اگـر بـراي نـماز جماعتي اذان و اقامه گفته باشند, كسي كه با آن جماعت نماز مي خواند, نبايد براي نماز خود اذان و اقامه بگويد.
(مـسـاله 933) اگر براي خواندن نماز جماعت به مسجد برود و ببيند جماعت تمام شده , تا وقتي كه صفها بهم نخورده وجمعيت متفرق نشده , مي تواند براي نماز خود, اذان و اقامه نگويد.
(مـساله 934) در جايي كه عده اي مشغول نماز جماعت اند, يا نماز آنان تازه تمام شده و صفها بهم نـخورده است , اگر انسان بخواهد فرادي يا با جماعت ديگري كه برپا مي شود نماز بخواند با شش شرط اذان و اقامه از او ساقط مي شود: اول - آن كه نماز جماعت در مسجد باشد و اگر در مسجد نباشد, رجاا بگويد.
دوم - آن كه براي آن نماز اذان و اقامه گفته باشند.
سوم - آن كه نماز جماعت باطل نباشد.
چـهـارم - آن كـه نـماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد , پس اگر نماز جماعت ,داخل مسجد باشد واو بخواهد در بام مسجد نماز بخواند, مستحب است اذان واقامه بگويد.
پنجم - آن كه نماز او و نماز جماعت هر دو ادا باشد.
ششم - آن كه وقت نماز جماعت مشترك باشد, مثلا هر دو نماز ظهر, يا هر دو نمازعصر بخوانند, يا نـمازي كه بجماعت خوانده مي شود, نماز ظهر باشد واو نماز عصربخواند, يا او نماز ظهر بخواند و جماعت نماز عصر باشد.
(مساله 935) اگر در يكي از شرطهايي كه در مساله قبل گفته شد شك كند چنانچه رجاا اذان و اقامه بگويد مطابق با احتياط عمل كرده است .
(مـسـاله 936) كسي كه اذان و اقامه ديگري را مي شنود مستحب است هر قسمتي راكه مي شنود آهسته بگويد.
(مساله 937) كسي كه اذان و اقامه ديگري را شنيده , چه با او گفته باشد يا نه , درصورتي كه بين آن اذان و اقامه و نمازي كه مي خواهد بخواند, زياد فاصله نشده باشد مي تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد.
(مساله 938) اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود, اذان او ساقط نمي شود بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد, ساقط شدن اذان اشكال دارد.
(مساله 939) هرگاه اذان و اقامه را فراموش كند ومشغول نماز شود اگر تا وارد ركوع ركعت اول نشده , يادش آمد, مي تواند نماز را رها كرده و پس از گفتن اذان و اقامه نماز را دوباره شروع كند.
(مساله 940) اقامه بايدبعدازاذان گفته شود واگرقبل از اذان بگويند صحيح نيست .
(مساله 941) اگر كلمات اذان واقامه را بدون ترتيب بگويد, مثلا (حي علي الفلاح ) راپيش از (حي علي الصلاه ) بگويد, بايد از جايي كه ترتيب بهم خورده دوباره بگويد.
(مـساله 942) بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد و اگر بين آنها بقدري فاصله دهد,كه اذاني را كه گفته اذان اين اقامه حساب نشود, مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگويد و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز بقدري فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نمازحساب نشود, مستحب است دوباره براي آن نماز اذان و اقامه بگويد.
(مـساله 943) اذان و اقامه بايد به عربي صحيح گفته شود, پس اگر به عربي غلطبگويد, يا بجاي حرفي حرف ديگر بگويد, يا مثلا ترجمه آنها را به فارسي بگويدصحيح نيست .
(مـسـالـه 944) اذان و اقـامـه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود و اگر عمدا يااز روي فراموشي پيش از وقت بگويد باطل است .
(مساله 945) اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه , بايد اذان را بگويد,ولي اگر مشغول اقامه شود وشك كندكه اذان گفته يانه , گفتن اذان لازم نيست .
(مساله 946) اگر در بين اذان يا اقامه پيش از آن كه قسمتي را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گـفـتـه يـا نه , بايد قسمتي را كه در گفتن آن شك كرده بگويد, ولي اگر در حال گفتن قسمتي از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آن است گفته يا نه , گفتن آن لازم نيست .
(مـسـاله 947) مستحب است انسان در موقع گفتن اذان , رو به قبله بايستد وبا وضويا غسل باشد ودسـتـهـا را به گوش بگذارد و صدا را بلند نمايد و بكشد و بين جمله هاي اذان كمي فاصله دهد وبين آنها حرف نزند, و اما در اقامه بايد با طهارت باشد بلكه بنا بر احتياط لازم رو به قبله وايستاده باشد.
(مـسـالـه 948) مستحب است بدن انسان درموقع گفتن اقامه آرام باشد وآن را از اذان آهسته تر بگويد وجمله هاي آن را بهم نچسباند ولي به اندازه اي كه بين جمله هاي اذان فاصله مي دهد, بين جمله هاي اقامه فاصله ندهد.
(مـسـالـه 949) مستحب است بين اذان و اقامه يك قدم بردارد, يا قدري بنشيند, ياسجده كند, يا ذكـر بـگويد, يا دعا بخواند, يا قدري ساكت باشد, يا حرفي بزند يا دوركعت نماز بخواند ولي حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح و نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب مستحب نيست .
(مـسـالـه 950) مـستحب است كسي را كه براي گفتن اذان معين مي كنند, عادل ووقت شناس وصدايش بلند باشد واذان را در جاي بلند بگويد.