احكام قبله
(مـسـالـه 784) خـانـه كـعبه كه در مكه معظمه مي باشد وجاي خانه تا منتهاي زمين وبالاي آن تـامـنـتـهاي آسمان قبله است , وبايد رو بروي آن نماز خواند ولي كسي كه دوراست , اگر طوري بـايستد كه بگويند: رو به قبله نماز مي خواند كافيست .
و همچنين است كارهاي ديگري - مانند سر بريدن حيوانات - كه بايد رو به قبله انجام گيرد.
(مـساله 785) كسي كه نماز واجب را ايستاده مي خواند, بايد صورت و سينه وشكم و جلوي پاهاي او رو بـه قـبـله باشد واحتياط مستحب آن است كه انگشتان پاي او هم رو به قبله باشد بطوري كه بگويند: پاي او رو به قبله است .
(مـسـالـه 786) كسي كه بايد نشسته نماز بخواند, اگر نمي تواند بطور معمول بنشيندو در موقع نـشستن كف پاها را به زمين مي گذارد, بايد در موقع نماز صورت و سينه وشكم و ساق پاي او رو به قبله باشد.
(مـسـالـه 787) كسي كه نمي تواند نشسته نماز بخواند, بايد در حال نماز به پهلوي راست طوري بخوابد كه جلوي بدن او رو به قبله باشد و اگر ممكن نيست , بايد به پهلوي چپ طوري بخوابد كه جلوي بدن او رو به قبله باشد و اگر اين را هم نتواند,بايد به پشت بخوابد بطوري كه كف پاهاي او رو به قبله باشد.
(مساله 788) نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده را بايد رو به قبله خواند, و سجده سهو را نيز بنابر احتياط لازم بايد رو به قبله بجا آورد.
(مـسـاله 789) نماز مستحبي را مي شود در حال راه رفتن و سواري خواند و اگرانسان در اين دو حال , نماز مستحب بخواند, لازم نيست رو به قبله باشد.
(مساله 790) كسي كه مي خواهد نماز بخواند, بايد براي پيدا كردن قبله كوشش نمايد, تا يقين كند قبله كدام طرف است و اگر نتواند يقين پيدا كند, بايد به گماني كه از محراب مسجد مسلمانان يا قـبـرهـاي آنـان يا از راههاي ديگر پيدا مي شود عمل نمايد, حتي اگر از گفته فاسق يا كافري كه بواسطه قواعد علمي قبله را مي شناسدگمان به قبله پيدا كند كافيست .
(مـسـالـه 791) كـسـي كـه گـمان به قبله دارد, اگر بتواند گمان قوي تري پيدا كندنمي تواند بـه گـمـان خود عمل نمايد, مثلا اگر ميهمان ازگفته صاحب خانه گمان به قبله پيدا كند ولي بتواند ازراه ديگري گمان قويتري پيدا كند نبايدبه حرف او عمل نمايد.
(مساله 792) اگر براي پيداكردن قبله وسيله اي ندارد, يا با اين كه كوشش كرده ,گمانش بطرفي نمي رود, چنانچه وقت نماز وسعت دارد, بايد چهار نماز به چهارطرف بخواند و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد, بايد به اندازه اي كه وقت دارد,نماز بخواند, مثلا اگر فقط به اندازه يك نماز وقت دارد, بـايد يك نماز بهر طرفي كه مي خواهد بخواند وبعد از وقت با علم به قبله بنا بر احتياط لازم نـمـاز را قـضا كند وبايد نمازها را طوري بخواند كه يقين كند يكي از آنها رو به قبله واقع شده , يا اگر روبه قبله نبوده , به سمت راست و يا سمت چپ قبله نرسيده است .
(مـساله 793) اگر يقين يا گمان كند كه قبله در يكي از دو طرف است , بايد به هر دوطرف نماز بخواند ولي احتياط مستحب آن است كه در صورت گمان , به چهار طرف نماز بخواند.
(مـسـاله 794) كسي كه بايد به چند طرف نماز بخواند, اگر بخواهد دو نماز بخواندكه مثل نماز ظـهـر وعـصر بايد يكي بعد از ديگري خوانده شود, مي تواند نماز اول رابه آن چندطرف كه واجب است بخواند, بعد نماز دوم را شروع كند و مي تواند هردورا پشت سر هم به يك طرف بجا آورد وبعد به طرف ديگر شروع كند.
(مساله 795) كسي كه يقين به قبله ندارد, اگر بخواهد غير از نماز, كاري كند كه بايد آن را رو به قـبله انجام داد - مثلا بخواهد سر حيواني را ببرد - بايد به گمان عمل نمايد و اگر گمان ممكن نيست به هر طرف كه انجام دهد صحيح است .