وقت نافله هاي يوميه


وقت نافله هاي يوميه
(مساله 776) نافله نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مي شود و وقت فضيلت آن از اول ظهر است تا موقعي كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مي شودبه اندازه دو هفتم شاخص شود, مـثـلا اگـر درازي شـاخص هفت وجب باشد.
هروقت مقدار سايه آن به دو وجب رسيد, آخر وقت فضيلت نافله ظهر است وتا آخروقت فريضه هر گاه پيش از نماز عصر به قصد ادا بجا آورد صحيح است و همچنين وقت ادا نافله عصر تا وقت ادا فريضه عصر است .
(مـسـالـه 777) نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مي شود و وقت فضيلت آن تاموقعي است كه سايه شاخص به چهار هفتم آن برسد وچنانچه بخواهد نافله ظهر رابعد از نماز ظهر يا نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند بنا بر احتياط واجب نيت اداو قضا نكند و به قصد ما في الذمه بجا آورد.
(مـساله 778) وقت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتي كه سرخي طرف مغرب كـه بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان پيدا مي شود از بين برود اگرچه بعيد نيست امتداد وقت نافله مغرب به امتداد وقت آن فريضه باشد.
(مـسـاله 779) وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا نصف شب است وبهتر است بعد از نماز عشا بلا فاصله خوانده شود.
(مساله 780) نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مي شود و وقت آن بعد از فجراول است تا وقتي كـه سـرخـي طرف مشرق پيدا شود, و نشانه فجر اول در وقت نمازصبح گفته شد.
وممكن است نافله صبح را بعد از نافله شب بلا فاصله خواند.
(مساله 781) وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر است نزديك اذان صبح خوانده شود.
(مساله 782) مسافر و كسي كه براي او سخت است , نافله شب را بعد از نصف شب بخواند, مي تواند آن را در اول شب بجا آورد.


بازگشت