احكام وضوي جبيره اي
چـيـزي كـه بـا آن زخم وشكسته را مي بندند ودوايي كه روي زخم ومانند آن مي گذارندجبيره ناميده مي شود.
(مـساله 330) اگر در يكي از جاهاي وضو زخم يا دمل يا شكستگي باشد چنانچه روي آن باز است وآب براي آن ضرر ندارد, بايد بطور معمول وضو گرفت .
(مـسـالـه 331) اگـر زخـم يـادمل يا شكستگي در صورت ودست ها است وروي آن بازاست وآب ريـختن روي آن ضرر دارد چنانچه كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد بنابراحتياط بايد دست تر بر آن بكشد واگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم نجس است ونمي شود آب كشيد, بايد اطراف زخم را بـطـوري كـه در وضو گفته شد از بالا به پايين بشويدوگذاردن پارچه روي زخم ودست برآن كشيدن لازم نيست اگر چه بهتر است .
و در شكستگي , احتياط واجب ضم تيمم است .
(مـسـالـه 332) اگـر زخـم يا دمل يا شكستگي در جلوي سر يا روي پاها است و روي آن باز است , چـنـانـچه نتواند آن را مسح كند, احوط آن است كه پارچه پاكي روي آن بگذارد و روي پارچه را با تري آب وضو كه در دست مانده مسح كند و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد, مسح لازم نيست ولي در هر دو صورت بايد بعد از وضو تيمم نمايد.
(مساله 333) اگر روي دمل يا زخم يا شكستگي بسته باشد, چنانچه باز كردن آن ممكن است وآب هم براي آن ضرر ندارد, بايد باز كند و وضو بگيرد, چه زخم ومانند آن در صورت و دست ها باشد, يا جلوي سر وروي پاها.
(مـسـالـه 334) اگر زخم يا دمل يا شكستگي در صورت يا دستها باشد وبشود روي آن را باز كرد, چـنـانـچـه ريختن آب روي آن ضرر دارد و كشيدن دست تر ضرر نداردكشيدن دست تر روي آن كافي است وپارچه گذاردن ودست روي آن كشيدن لازم نيست اگر چه احتياطا خوب است .
(مـسـالـه 335) اگر نمي شود روي زخم را باز كرد ولي زخم و چيزي كه روي آن گذاشته , پاك است ورساندن آب به زخم ممكن است وضرر هم ندارد, بايد آبرا به روي زخم برساند و اگر زخم يا چيزي كه روي آن گذاشته نجس است , چنانچه آب كشيدن آن ورساندن آب به روي زخم ممكن بـاشـد, بـايد آن را آب بكشد وموقع وضوآب را به زخم برساند, ودر صورتي كه آب براي زخم ضرر دارد, يا آن كه رساندن آب به روي زخم ممكن نيست , بايد اطراف زخم را بشويد واگر جبيره پاك اسـت ,روي آن مـسـح كـنـد واگر جبيره نجس است يا نمي شود روي آن را دست تر كشيد -مثلا دوايي است كه بدست مي چسبد - احتياطا پارچه پاكي را بطوري كه به بستن ومانند آن جز جبيره حـساب شود, روي آن قرار دهد ودست تر روي آن بكشدو اگرتمام محل تيمم يا بعض آن بي مانع بـاشـد تيمم هم بنمايد و نيز اگر عمل به دستورمذكور ممكن نيست , احتياط واجب آن است كه وضـو بگيرد وتيمم هم بنمايد, واگرمواضع تيمم پوشيده باشد وضوي جبيره اي كافي است وتيمم جبيره اي لازم نيست .
(مـساله 336) اگر جبيره تمام صورت يا تمام يكي از دست ها يا تمام هر دو دست راگرفته باشد, بـايـد وضـوي جـبيره اي بگيرد وبنابر احتياط واجب اگر تمام يا بعض مواضع تيمم پوشيده نيست تيمم هم بنمايد.
(مـسـالـه 337) اگـر جـبـيره تمام اعضاي وضو را گرفته باشد, بنابر احتياط واجب بايدوضوي جبيره اي بگيرد وتيمم هم بنمايد.
(مساله 338) كسي كه در كف دست وانگشت ها جبيره دارد ودر موقع وضو دست روي آن كشيده است , بايد سر وپاها را با همان رطوبت مسح كند.
(مساله 339) اگر جبيره تمام پهناي روي پا را گرفته ولي مقداري از طرف انگشتان ومقداري از طـرف بـالاي پا باز است , بايد جاهايي كه باز است روي پا را, و جايي كه جبيره است روي جبيره را مسح كند.
(مساله 340) اگر در صورت يا دست ها چند جبيره باشد, بايد بين آنها را بشويدواگر جبيره ها در سـر يـا روي پاها باشد, بايد بين آنها را مسح كند ودر جاهايي كه جبيره است بايد به دستور جبيره عمل نمايد.
(مساله 341) اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نيست , بايد بـه دسـتـور جـبيره عمل كند وبنابر احتياط واجب تيمم هم بنمايد, واگربرداشتن جبيره ممكن اسـت بايد جبيره را بردارد, پس اگر زخم در صورت ودست ها است اطراف آن را بشويد واگر در سر يا روي پاها است اطراف آن را مسح كند وبراي جاي زخم به دستور جبيره عمل نمايد.
(مـساله 342) اگر در جاي وضو زخم و جراحت و شكستگي نيست ولي به جهت ديگري آب براي آن ضرر دارد, بايد تيمم كند واحتياط مستحب آن است كه وضوي جبيره اي هم بگيرد.
(مـساله 343) اگر جايي از اعضاي وضو را رگ زده است ونمي تواند آن را آب بكشديا آب براي آن ضرر دارد, به دستور جبيره عمل كند.
(مـساله 344) اگر در جاي وضو يا غسل چيزي چسبيده است كه برداشتن آن ممكن نيست , يا به قـدري مـشقت دارد كه نمي شود تحمل كرد, بايد به دستور جبيره عمل كند وبنابر احتياط واجب اگر تمام يا بعض محل تيمم بي مانع باشد, تيمم هم بنمايد چنانچه گفته شد.
(مساله 345) غسل جبيره اي مثل وضوي جبيره اي است , و احوط آن است كه ترتيبي بجا آورد.
(مـسـالـه 346) كـسـي كـه وظيفه او تيمم است اگر در بعضي از جاهاي تيمم او زخم يادمل يا شكستگي باشد, بايد دستور وضوي جبيره اي , تيمم جبيره اي نمايد.
(مساله 347) كسي كه بايد با وضو يا غسل جبيره اي نماز بخواند, چنانچه بداندكه تا آخر وقت عذر او بـرطرف نمي شود, مي تواند در اول وقت نماز بخواند.
ولي اگراميد دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف مي شود احتياط واجب آن است كه صبركند واگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را باوضو يا غسل جبيره اي بجاآورد.
(مـسـاله 348) اگر انسان براي مرضي كه در چشم او است روي چشم خود رابچسباند, بايد وضو وغسل را جبيره اي انجام دهد واحتياط آن است كه تيمم هم بنمايد.
(مساله 349) كسي كه نمي داند وظيفه اش تيمم است يا وضوي جبيره اي بنابراحتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.
(مـسـالـه 350) نـمـازهايي را كه انسان با وضوي جبيره اي خوانده صحيح است ولي بعد از آن كه عذرش برطرف شد وهنوز وضوي جبيره اي باطل نشده است , براي نمازهاي بعد بنابراحتياط لازم بـايـد وضـو بگيرد.
بلكه بنابر احتياط اگر در وقت ,عذرش برطرف شود نمازش را با وضوي جديد اعاده نمايد.