احكام قبله


احكام قبله


(مساله 777)خانة كعبه در مكة معظمه مي باشد قبله است ، و بايد روبروي آن نماز خواند ، ولي كسي كه دور است اگر طوري بايستد كه بگويند رو به قبله نماز مي خواند ، كافي است . و همچنين است كارهاي ديگري كه مانند سر بريدن حيوانات ، بايد رو به قبله انجام گيرد .

(مساله 778)كسي كه نماز واجب را ايستاده مي خواند ، بايد طوري بايستد كه بگويند رو به قبله ايستاده و لازم نيست زانو هاي او و نوك پاي او هم رو به قبله باشد .

(مساله 779)كسي كه بايد نشسته نماز بخواند ، اگر نمي تواند به طور معمول بنشيند و در موقع نشستن ، كف پاها را به زمين مي گذرد ، بايد در موقع نماز صورت و سينه و شكم او رو به قبله باشد و لازم نيست ساق پاي او رو به قبله باشد .

(مساله780)كسي كه نمي تواند نشسته نماز بخواند ، بايد در حال نماز به پهلوي راست طوري بخوابد كه جلوي بدن او رو به قبله باشد و اگر ممكن نيست بايد به پهلوي چپ طوري بخوابد كه جلوي بدن او رو به قبله باشد و اگر ممكن نيست بايد به پهلوي چپ طوري بخوابد كه جلوي بدن او رو به قبله باشد و اگر اين را هم نتواند بايد به پشت بخوابد به طوري كه كف پاي او رو به قبله باشد .

(مساله781) نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده را بايد رو به قبله بجا آورده و در سجدة سهو هم احتياط واجب ، همين است

(مساله 782)نماز مستحبي را مي شود در حال راه رفتن و سواري خواند و اگر انسان در اين دو حال ، نماز مستحبي بخواند ، لازم نيست رو به قبله باشد .

(مساله 783) كسي كه مي خواهد نماز بخواند ، بايد براي پيدا كردن قبله كوشش نمايد تا يقين كند كه قبله كدام طرف است ، و مي تواند به گفته دو شاهد عادل يا يك عادل كه از روي نشانه هاي حسي شهادت مي دهند يا به قول كسي كه از روي قاعدة عملي قبله را مي شناسد و محل اطمينان است عمل كند و اگر اينها ممكن نشد بايد به گماني كه از محراب مسجد مسلمانان يا قبرهاي آنان يا از راههاي ديگر پيدا مي شود عمل نمايد ، حتي اگر از گفتة فاسق يا كافري كه به واسطة قواعد علمي قله را مي شناسد گمان به قبله پيدا كند ، كافي است .

(مساله784)كسي كه گمان به قبله دارد ، اگر بتواند گمان قوي تري پيدا كند نمي تواند به گمان ضعيف عمل نمايد ، مثلاً اگر ميهمان از گفتة صاحب خانه ، گمان به قبله پيدا كند ولي بتواند از راه ديگر گمان قوي تري پيدا كند نبايد به حرف او ، عمل نمايد .

(مساله 785) اگر براي پيدا كردن قبله وسيله اي ندارد ، يا با اينكه كوشش كرده ، گمانش به طرفي نمي رود ، چنانچه وقت نماز وسعت دارد بايد چهار نماز به چهار طرف بخواند و اگر به اندازة چهار نماز وقت ندارد ، بايد به اندازه اي كه وقت دارد ، نماز بخواند مثلاً اگر فقط به اندازة يك نماز وقت دارد ، بايد يك نماز به هر طرفي كه مي خواهد بخواند . و بايد نماز ها را طوري بخواند كه يقين كند يكي از آنها رو به قبله بوده يا اگر از قبله كج بوده به طرف دست راست و دست چپ قبله ، نرسيده است .

(مساله 786)اگر يقين يا گمان كند كه قبله در يكي از دو طرف است ، بايد به هر دو طرف نماز بخواند، ولي احتياط مستحب آن است كه در صورت گمان ، به چهار طرف نماز بخواند.

( مساله 787 ) كسي كه بايد به چند طرف نماز بخواند ، اگر بخواهد نماز ظهر و عصر يا مغرب وعشا را بخواند بهتر آن است كه نماز اول را به هر چند طرف كه واجب است بخواند ، بعد نماز دوم را شروع كند .

( مساله 788 ) كسي كه يقين به قبله ندارد ، اگر بخواهد غير از نماز كاري كند كه بايد رو به قبله انجام داد ، مثلاً بخواهد سر حيواني را ببرد ، بايد به گمان عمل نمايد و اگر گمان ممكن نيست به هر طرف كه انجام دهد ، صحيح است .



بازگشت