شكهاي صحيح

(مساله1200) در نه صورت ، اگر در شمارة ركعتهاي نماز چهار ركعتي شك كند بايد فوراً فكر نمايد ، پس اگر يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا كرد ، همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند و گرنه به دستورهائي كه گفته مي شود عمل نمايد و آن نه صورت از اين قرار است :

اول : آنكه بعد از سر برداشتن از سجدة دوم ، شك كند دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، كه بايد بنا بگذارد سه ركعت خوانده و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده به دستوري كه بعداً گفته مي شود . بجا آورد .

دوم:شك بين دوو چهار بعد از سر برداشتن از سجدة دوم ، كه بايد بنا بگذارد چهار ركعت خوانده و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند .

سوم : شك بين دو و سه و چهار بعد از سر برداشتن از سجدة دوم ، كه بايد بنابر چهار بگذارد و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته بجا آورد . ولي اگر بعد از سجدة اول يا پيش از سر برداشتن از سجدة دوم يكي از اين سه شك برايش پيش آيد ، نماز را رها كند و دوباره بخواند .

چهارم : شك بين چهار و پنج بعد از سر برداشتن از سجدة دوم كه بايد بنابر چهار بگذار د و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو سجدة ، اين شك براي او پيش آيد ، نماز باطل است .

پنجم : شك بين سه و چهار ، كه در هر جاي نماز باشد ، بايد بنابر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بجا آورد .

ششم : شك بين چهار و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بجا آورد .

هفتم :شك بين سه و پنج در حال ايستاده ، كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و دو ركعت نماز احتياط ايستاده بجا آورد

هشتم :شك بين سه و چهار و پنج در حال ايستاده ، كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و بعد از سلام نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته بجا آورد .

نهم : شك بين پنج و شش در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و دو سجدة سهو بجا آورد .

(مساله 1201)اگر يكي از شكهاي صحيح براي انسان پيش آيد ، نبايد نماز را بشكند و چنانچه نماز را بشكند معصيت كرده است . پس اگر پيش از انجام كاري كه نماز را باطل مي كند مثل رو گرداندن از قبله ، نماز را از سر گيرد نماز دومش هم باطل است . و اگر بعد از انجام كاري كه نماز را باطل مي كند ، مشغول نماز شود نماز دومش صحيح است .

(مساله1202)اگر يكي از شكهائي كه نماز احتياط براي آنها واجب است در نماز پيش آيد ، چنانچه انسان نماز را تمام كند و بدون خواندن نماز احتياط ، نماز را از سر بگيرد معصيت كرده است . پس اگر پيش از انجام كاري كه نماز را باطل مي كند مانند پشت كردن به قبله نماز را از سر گرفته ، نماز دومش هم باطل است و اگر بعد از انجام كاري كه نماز را باطل مي كند ، مشغول نماز دومش صحيح است .

(مساله1203)وقتي يكي از شكهاي صحيح براي انسان پيش آيد ، چنانچه گفته شد ، بايد فوراً فكر كند ولي اگر چيزهائي كه به واسطة ممكن است يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا شود ، از بين نمي رود ، چنانچه كمي بعد فكر كند اشكال ندارد ، مثلاً اگر در سجده شك كند مي تواند تا بعد از سجده فكر كردن را تاخير بيندازد .

(مساله 1204)اگر اول گمانش به يك طرف بيشتر باشد ، بعد دو طرف در نظر او مساوي شود ، بايد به دستور شك عمل نمايد . و اگر اول دو طرف در نظر او مساوي باشد و به طرفي كه وطيفة اوست بنا بگذارد ، بعد گمانش به طرف ديگر برود ، بايد همان طرف رابگيرد و نماز را تمام كند .

(مساله 1205)كسي كه نمي داند گمانش به يك طرف بيشتر است يا هر دو طرف در نظر او مساوي است بايد احتياط كند و در هر مورد احتياط ، به طور مخصوصي است كه در كتابهاي مفصل گفته شده است .

(مساله 1206) اگر بعد از نماز بداند كه در بين نماز حال ترديدي داشته كه مثلاً دو ركعت خوانده يا سه ركعت و بنا را بر سه گذاشته ولي نداند كه گمانش به خواندن سه ركعت بوده يا هر دو طرف در نظر او مساوي بوده ، بايد نماز احتياط را بخواند .

(مساله1207)اگر موقعي كه تشهد مي خواند ، يا بعد از ايستادن شك كند كه دو سجده را بجا آورده يا نه و در همان موقع يكي از شكهائي كه اگر بعد از تمام شدن دو سجده اتفاق بيفتد صحيح مي باشد ، براي او پيش آيد مثلاً شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، بايد به دستور آن شك عمل كند و بنابر احتياط واجب نمازش را هم دوباره بخواند .

(مساله1208)اگر پيش از آنكه مشغول تشهد شود ، يا در ركعتهائي كه تشهد ندارد پيش از ايستادن ، شك كه دو سجده صحيح است ، برايش پيش آيد نمازش باطل است .

(مساله1209)اگر موقعي كه ايستاده ، بين سه و چهار يا بين سه و چهار و پنج شك كند و يادش بيايد كه دو سجده از ركعت پيش بجا نياورده ، نمازش باطل است .

(مساله 1210)اكر شك او از بين برود وشك ديگري برايش پيش آيد ، مثلاً اول شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، بعد شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت ، بايد به دستور شك دوم عمل نمايد .

(مساله1211)اگر بعد ازنماز شك كند كه در نماز مثلاً بين دو و چهار شك كرده يا بين سه و چهار ، احتياط واجب آن است كه به دستور هر دو عمل كند و نماز را هم دوباره بخواند .

(مساله1212)اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز شكي براي او پيش امده ، ولي نداند از شكهاي باطل بوده يا از شكهاي صحيح و اگر از شكهاي صحيح بوده كدام قسم آن بوده است بنابر احتياط واجب ، بايد به دستور شكهائي كه صحيح بوده و احتمال مي داده عمل كند و نماز را هم دوباره بخواند .

(مساله 1213)كسي كه نشسته نماز مي خواند اگر شكي كند كه بايد براي آن يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بخواند ، بايد دو ركعت نشسته بجا آورد . بلكه اگر شكي كند كه بايد براي آن دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند ، بايد دو ركعت نشسته بجا آورد .

(مساله 1214)كسي كه ايستاده نماز مي خواند ، اگر موقع خواندن نماز احتياط از ايستادن عاجز شود ، بايد مثل كسي كه نماز را نشسته مي خواند و حكم آن در مسالة پيش گفته شد ، نماز احتياط را بجا آورد .

(مساله1215)كسي كه نشسته نما ز مي خواند ، اگر موقع خواندن نماز احتياط بتواند بايستد بايد به وظيفة كسي كه نماز را ايستاده مي خواند ، عمل كند .