6-شك در نماز مستحبي

(مساله1194)اگر در شمارة ركعتهاي نماز مستحبي شك كند ، چنانچه طرف بيشتر ، شك نماز را باطل مي كند ، بايد بنا را بر كمتر بگذارد ، مثلاً اگر در نافلة صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است و اگر طرف بيشتر شك نماز ر ا باطل نمي كند ، مثلاً شك كند كه دو ركعت خوانده يا يك ركعت ، به هر طرف شك عمل كند ، نمازش صحيح است .

(مساله1195)كم شدن ركن ، نافله را باطل مي كند بنابر احتياط واجب ، ولي زياد شدن ركن ، آن را باطل نمي كند ، پس اگر يكي از كارهاي نافله را فراموش كند و موقعي يادش بيايد كه مشغول ركن بعد از آن شده بايد آن كار را انجام دهد و دوباره آن ركن را بجا آورد ، مثلاً اگر در بين ركوع يادش بيايد كه سوره را نخوانده ، بايد برگردد و سوره را بخواند و دوباره به ركوع رود .

(مساله 1196) اگر در يكي از كارهاي نافله شك كند ، خواه ركن باشد يا غير ركن ، چنانچه محل آن نگذشته ، بايد بجا آورد و اگر محل آن گذشته ، به شك خود اعتنا نكند .

(مساله1197)اگر د ر نماز مستحبي دو ركعتي ، گمانش به سه ركعت يا بيشتر برود يا گمانش به دو ركعت يا كمتر برود ، بايد به همان گمان عمل كند ، مثلاً اگر گمانش به يك ركعت مي رود احتياطاً بايد يك ركعت ديگر بخواند .

(مساله1198)اگر در نماز نافله كاري كند كه براي آن سجده سهو واجب مي شود ، يا يك سجده يا تشهد را فراموش نمايد ، لازم نيست بعد از نماز ، سجدة سهو يا قضاي سجده و تشهد را بجا آورد .

(مساله1199)اگر شك كند كه نماز مستحبي را خوانده يا نه ، چنانچه آن نماز مثل جعفر طيار وقت معين نداشته باشد ، بنا بگذارد كه نخوانده است و همچنين است اگر مثل نافلة يوميه ، وقت معين داشته باشد و پيش از گذشتن وقت شك كند كه آن را بجا آورده يا نه ، ولي اگر بعد از گذشتن وقت شك كند كه خوانده است يا نه ، به شك خود اعتنا نكند .