قرائت


( مساله 979)در ركعت اول ودوم نمازهاي واجب يوميه ، انسان بايد اول حمد و بعد از آن يك سورة تمام ، بخواند .

(مساله 980) ا گر وقت نماز تنگ باشد ، يا انسان ناچار شود كه سوره را نخواند ، مثلاً بترسد كه اگر سوره ها را بخواند ، دزد يا درنده ، يا چيزديگري به او صدمه بزند ، نبايد سوره را بخواند و اگر در كاري عجله داشته باشد ، مي تواند سوره را نخواند .

(مساله 981)اگر عمداً سوره را پيش از حمد بخواند ، نمازش باطل است و اگر اشتباهاً سوره را پيش از حمد بخواند و در بين آن يادش بيايد ، بايد سوره را رها كند و بعد از خواندن حمد سوره را از اول بخواند .

(مساله 982) اگر حمد و سوره با يكي از آنها را فراموش كند و بعد از رسيدن به ركوع بفهمد ، نمازش صحيح است .

(مساله 983) اگر پيش از آنكه براي ركوع خم شود ، بفهمد كه حمد و سوره را نخوانده ، بايد بخواند و اگر بفهمد سوره را نخوانده ، بايد فقط سوره را بخواند ، ولي اگر بفهمد حمد تنها را نخوانده ، بايد اول حمد و بعد از آن دوباره سوره را بخواند ،و نيز اگر خم شود و پيش از آنكه به ركوع برسد ، بفهمد حمد و سوره ، يا سورة تنها ، يا حمد تنها را نخوانده ، بايد بايستد و به همين دستور عمل نمايد .

(مساله 984)اگر در نماز يكي از چهار سوره اي را كه آية سجده دارد و در مساله 356گفته شد ، عمداً بخواند نمازش باطل است .

( مساله 985)اگر اشتباهاً ، مشغول خواندن سوره اي شود كه سجدة واجب دارد ، چنانچه پيش از رسيدن به آية سجده بفهمد ، بايد آن سوره را رها كند و سورة ديگر بخواند و اگر بعد از خواندن آية سجده بفهمد ، به همان سوره كه خواند ، اكتفا نمايد و بعد از نماز ، سجدة آن را به جا آورد .

(مساله 986)اگر در نماز آية سجده را بشنود ، نماز خود را تمام كند و بعد از نماز ، سجده را به جا آورد .

( مساله 987) در نماز مستحبي خواندن سوره لازم نيست ، اگر چه آن نماز به واسطة نذر كردن واجب شده باشد ، ولي در بعضي از نمازهاي مستحبي مثل نماز وحشت كه سورة مخصوصي دارد ، اگر بخواهد به دستور آن نماز رفتار كرده باشد ، بايد همان سوره را بخواند .

(مساله 988)در نماز جمعه و در نماز ظهر روز جمعه مستحب است در ركعت اول بعد از حمد ، سورة جمعه و در ركعت دوم بعد از حمد ، سورة منافقين بخواند و اگر مشغول يكي از اينها شود ، بنابر احتياط واجب نمي تواند آن را رها كند و سورة ديگر بخواند .

(مساله989)اگر بعد از حمد مشغول خواندن سورة قُل هوَ اللهُ احدٌ يا سورة قُل يا ايَها الكافرينَ شود ، نمي تواند آن را رها كند و سورة ديگر بخواند ولي در نماز جمعه و نماز ظهر روز جمعه اگر از روي فراموشي بجاي سورة جمعه و منافقين يكي از اين دو سوره را بخواند ، تا به نصف نر سيده مي تواند آن را رها كند و سورة جمعه و منافقين را بخواند .

(مساله 990) اگر در نماز جمعه يا نماز ظهر روز جمعه عمداً سوره قُل هُو اللهُ احدٌ يا سورة قُل يا ايَها الكافرونَ بخواند ، اگر چه به نصف نرسيده باشد ، بنابر احتياط واجب نمي تواند رها كند و سورة جمعه و منافقين را بخواند .

(مساله 991) اگر در نماز ، غير سوره قُل هُو اللهُ احدٌ و قُل يا ايَها الكافرونَ سورة ديگري بخواند ، تا به نصف نرسيده مي تواند رها كند و سوره ديگر بخواند .

(مساله 992) اگر مقداري از سوره را فراموش كند يا از روي ناچاري ، مثلاً به واسطة تنگي وقت يا جهت ديگر نشود آن را تمام نمايد ، مي تواند آن سوره را رها كند و سورة ديگر بخواند ، اگر چه از نصف گذشته باشد ، يا سوره اي را كه مي خواند ، قُل هُو اللهُ احدٌ يا قُل يا ايُها الكافرونَ باشد .

(مساله 993) برمرد واجب است حمد و سورة نماز صبح ومغرب و عشا را بلند بخواند و بر مرد و زن واجب است حمد و سورهنماز ظهر و عصر را آهسته بخوانند .

( مساله 994) مرد بايد در نماز صبح و مغرب و عشا مواظب باشد كه تمام كلمات حمد و سوره ، حتي حرف آخر آنها را بلند بخواند .

(مساله 995)زن مي تواند حمد و سورة نماز صبح و مغرب . عشا را بلند يا آهسته بخواند ، ولي اگر نا محرم صدايش را بشنود ، بنابراحتياط واجب بايد آهسته بخواند .

(مساله996)اگر در جائي كه بايد نماز را بلند خواند ، عمداً بلند بخواند ، نمازش باطل است ولي اگر از روي فراموشي يا ندانستن مساله باشد صحيح است و اگر در بين خواندن حمد و سوره هم بفهمد اشتباه كرده ، لازم نيست مقداري را كه خوانده دوباره بخواند .

(مساله997)اگر كسي در خواندن حمد و سوره بيشتر از معمول صدايش را بلند كند ، مثل آنكه آنها را با فرياد بخواند ، نمازش باطل است .

(مساله 998) انسان بايد بگيرد كه غلط نخواند و كسي كه به هيچ قسم نمي تواند صحيح آن را ياد بگيرد ، بايد هر طور كه مي تواند بخواند و احتياط مستحب آن است كه نماز را به جماعت به جا آورد .

(مساله999)كسي كه حمد و سوره و چيزهاي ديگر نماز را به خوبي نمي داند و مي تواند ياد بگيرد ، چنانچه وقت نماز وسعت دارد ، بايد بگيرد و اگر وقت تنگ است ، بنابر احتياط واجب بايد نمازش را به جماعت بخواند ، مگر اينكه بر او خرج و مشقت باشد .

(مساله1000)بهتر آن است كه براي ياد دادن واجبات نماز مزد نگيرند ، ولي براي ياد دادن مستحبات آن مزد گرفتن بدون اشكال است

(مساله 1001)اگر يكي از كلمات حمد يا سوره را نداند ، يا عمداً آن را نگويد يا به جاي حرفي حرف ديگر بگويد ، مثلاً به جاي ( ض ) ( ظ ) بگويد يا جائي كه بايد بدون زير و زبر خوانده شود ، زير وزبر بدهد ، يا تشديد را نگويد ، نماز او باطل است .

( مساله 1002 ) اگر انسان كامه اي را صحيح بداند و در نماز همانطور بخواند و بعد بفهمد غلط خوانده ، احتياط واجب آن است كه دوباره بخواند و اگر وقت گذشته ، قضا نمايد .

( مساله 1003 ) اگر زير وزبر كلمه اي را نداند ، بايد ياد بگيرد ، ولي اگر كلمه اي را كه وقف كردن آخر آن جائز است هميشه وقف كند ، يادگرفتن زير و زبر آن لازم نيست و نيز ا گر نداند مثلاً كلمه اي به ( س ) است يا به ( ص ) بايد ياد بگيرد و چنانچه دو جور يا بيشتر بخواند ، مثل آنكه در اهدنا الصراط المستقيم ، مستقيم را يك مرتبه با سين و يك مرتبه با صاد بخواند نمازش باطل است ، مگر انكه هر دو جور قرائت شده باشد و به اميد رسيدن به واقع بخواند .

( مساله 1004 ) اگر در كلمه اي ( واو ) باشد و حرف قبل از ( واو ) در آن كلمه پيش داشته باشد و حرف بعد از ( واو ) در آن كلمه همزه ( ء ) باشد ، مثل كلمة سوء بايد آن ( واو ) را مد بدهد ، يعني آن ر ا بكشدو همچنين اگر در كلمه اي ( الف ) باشد و حرف قبل از ( الف ) در آن كلمه زبرداشته باشد و حرف بعد از (الف) درآن كلمه همزه باشد ، مل ( جاء )بايد(الف) آن را بكشد و نيز اگر در كلمهاي ( ي ) باشد و حرف پيش از ( ي ) در آن كلمه زيرداشته باشد و حرف بعد از ( ي ) در آن كلمه همزه باشد ، مثل ( جي ء ) بايد ( ي) را با مد بخواند و اگر بعد از اين ( و او ) و ( الف ) و ( ي) به جاي همزه ( ء ) حرفي باشد كه ساكن است يعني زير وزبر و پيش ندارد باز هم بايد اين سه حرف را با مد بخواند ، مثلاً در ولا الضالين كه بعد از ( الف ) حرف ( لام ) ساكن است بايد ( الف ) آن را با مد بخواند . و چنانچه به دستوري كه گفته شد رفتار نكند احتياط واجب آن است كه نماز را تمام كند و دوباره بخواند .

( مساله 1005 ) احتياط واجب آن است كه در نماز ، وقف به حركت و وصل به سكون ننمايد و معني وقف به حركت آن است كه زير يا زبر يا پيش آخر كلمه اي را بگويد و بين آن كلمه و كلمة بعدش فاصله دهد . مثلاً بگويد الرحمن الرحيم و ميم الرحيم را زير بدهد و

بعد قدري فاصله دهد و بگويد مالك يوم الدين . و معني وصل به سكون آن است كه زير يا زبر يل پيش كلمه اي را نگويد و آن كلمه را به كلمة بعد بچسباند مثل آنكه بگويد الرحمن الرحيم و ميم الرحيم را زير ندهد و فوراً مالك يوم الدين را بگويد .

( مساله 1006 ) در ركعت سوم و چهارم نماز مي تواند فقط يك حمد بخواند يا سه مرتبه تسبيحات اربعه بگويد سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر و اگر يك مرتبه هم تسبيحات اربعه بگويد كافي است و مي تواند در يك ركعت حمد و در ركعت ديگر تسبيحات بگويد و بهتر است در هر دو ركعت تسبيحات بخواند .

( مساله 1007 ) در تنگي وقت بايد تسبيحات اربعه را يك مرتبه بگويد .

( مساله 1008) بر مرد و زن واجب است كه در ركعت سوم و چهارم نماز ، حمد يا تسبيحات را آهسته بخواند .

( مساله 1009 ) اگر در ركعت سوم يا چهارم حمد خواند ، بنابر احتياط واجب بسم الله آن را آهسته بگويد .

( مساله 1010 ) كسي كه نمي تواند تسبيحات را ياد بگيرد يا درست بخواند بايد در ركعت سوم و چهارم حمد بخواند .

( مساله 1011 ) اگر در دو ركعت اول نماز به خيال اينكه دو ركعت آخر است تسبيحات بگويد ، چنانچه پيش از ركوع بفهمد ، بايد حمد و سوره را بخواند و اگر در ركوع بفهمد ، نمازش صحيح است .

( مساله 1012 ) اگر در دو ركعت آخر نماز به خيال اينكه در دو ركعت اول است حمد بخواند ، يا در دو ركعت اول نماز با اينكه گمان مي كرده در دو كعت آخر است حمد بخواند چه پيش از ركوع بفهمد چه بعد از آن ، نمازش صحيح است .

( مساله 1013 ) اگر در ركعت سوم يا چهارم مي خواست حمد بخواند تسبيحات به زبانش آمد ، يا مي خواست تسبيحات بخواند حمد به زبانش آمد ، بايد آن را رها كند و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند . ولي اگر دعادتش خواندن چيزي بوده ه به زبانش آمده و در خزانة قلبش آن را قصد داشته ، مي تواند همان را تمام كند و نمازش صحيح است .

( مساله 1014 ) كسي كه عادت دارد در ركعت سوم وچهارم تسبيحات بخواند اگر بدون قصد مشغول خواندن حمد شود بايد آن را رها كند و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند .

( مساله 1015 ) در ركعت سوم و چهارم مستحب است بعد از تسبيحات استغفار كند ، مثلاً بگويد استغفر الله ربي و اتوب اليه يا بگويد : اللهم اغفرلي ، و اگر به گمان آنكه حمد يا تسبيحات را گفته مشغول گفتن استغفار شود و شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا ننمايد ولي اگر نمازگزار پيش از خم شدن براي ركوع در حالي كه مشغول گفتن استغفار نيست ، شك كند حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه ، بايد حمد يا تسبيحات را بخواند .

( مساله 1016 ) اگر در ركوع ركعت سوم يا چهارم يا در حال رفتن به ركوع شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند .

( مساله 1017 ) هر گاه شك كند كه آيه يا كلمه اي را درست گفته يا نه ، اگر به چيز ي كه بعد از آن است مشغول نشده ، بايد آن آيه يا كلمه را به طور صحيح بگويد و اگر به چيزي كه بعد از آن است مشغول شده ، چنانچه آن چيز ركن باشد مثل آنكه در ركوع شك كند كه فلان كلمه از سوره را درست گفته يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند ، واگر ركن نباشد ، مثلاً موقع گفتن ( الله الصمد ) شك كند كه ( قل هو الله احد ) را درست گفته يا نه ، باز هم مي تواند به شك خود اعتنا نكند ، ولي اگر احتياطا آن آيه يا كلمه را به طور صحيح بگويد اشكال ندارد ، و اگر چند مرتبه هم شك كند ، مي تواند چند بار بگويد اما اگر به وسواس برسد و باز هم بگويد ، بنابر احتياط واجب بايد نمازش را دوباره بخواند .

( مساله 1018 ) مستحب است در ركعت اول ، پيش از خواندن حمد بگويد اعوذ بالله من الشيطان الرجيم و در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر ( بسم الله ) را بلند بگويد و حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آيه وقفكند ، يعني آن را به آية بعد بچسباند ، و در

حال خواندن حمد و سوره به معناي آيه توجه داشته باشد . اگر نماز را به جماعت مي خواند ، بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فرادي مي خواند ، بعد از آنكه حمد خودش تمام شد ، بگويد الحمدلله رب العالمين . بعد از خواندن سورة قل هو الله احد يك يا دو سه مرتبه كذلك الله ربي يا سه مرتبه كذلك الله ربنا بگويد ، بعد از خواندن سوره كمي صبر كند بعد تكبير پيش از ركوع را بگويد يا قنوت را بخواند .

( مساله 1019 ) مستحب است در تمام نمازها در ركعت اول ، سورة انا انزلناه و در ركعت دوم ، سوره قل هو الله احد را بخواند .

( مساله 1020 ) مكروه است انسان در تمام نماز هاي يك شبانه روز سورة قل هو الله احد را نخواند .

( مساله 1021 ) خواندن سوره قل هو الله به يك نفس مكروه است .

( مساله 1022 ) سوره اي را كه در ركعت اول خوانده مكروه است در ركعت دوم بخواند ولي اگر سورة قل قل هو الله احد را در هر دو ركعت بخواند ، مكروه نيست.