قيام (ايستادن )


قيام (ايستادن )


(مساله 959) قيام در موقع گفتن تكبيره الاحرام وقيام پيش از ركوع كه آن را قيام متصل به ركوع مي گويند ركن است ، ولي قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام بعد از ركوع ركن نيست و اگر كسي آن را از روي فراموشي ترك كند ، نمازش صحيح است .

(مساله 960) واجب است پيش از گفتن تكبير و بعد از آن مقداري بايستد تا يقين كند كه در حال ايستادن ، تكبير گفته است .

(مساله961) اگر ركوع را فراموش كند و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد كه ركوع نكرده ، بايد بايستد و به ركوع رود و اگر بدون اينكه بايستد به حال خميدگي به ركوع برگردد ، چون قيام متصل به ركوع را بجا نياود ، نماز او باطل است .

(مساله 962)موقعي كه ايستاده است بايد بدن را حركت ندهد و به طرفي خم نشود و بجايي تكيه نكند ، ولي اگر از روي ناچاري باشد ، يا در حال خم شدن براي ركوع پاها را حركت دهد ، اشكال ندارد .

(مساله963)اگر موقعي كه ايستاده از روي فراموشي بدن را حركت دهد يا به طرفي خم شود يا بجايي تكيه كند ، اشكال ندارد ، ولي در قيام موقع گفتن تكبيره الاحرام و قيام متصل به ركوع اگر از روي فراموشي هم باشد ، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تمام كند و

دوباره بخواند .

(مساله 964)احتياط واجب آن است كه در موقع ايستادن هر دو پا روي زمين باشد ، ولي لازم نيست سنگيني بدن روي هر دو پا باشد و اگر روي يك پا هم باشد اشكال ندارد .

(مساله 965)كسي كه مي تواند بايستد اگر پاها را خيلي گشاد بگذرد كه به حال ايستادن معمولي نباشد ، نمازش باطل است .

(مساله966) موقعي كه انسان در نماز مي خواهد كمي جلو يا عقب رود . يا كمي بدن را به طرف راست يا چپ حركت دهد ، بايد چيزي نگويد ، ولي بِحول اللهِ و قوتهِ اقومُ اقعدُ را بايد در حال برخاستن بگويد و در موقع گفتن ذكرهاي واجب هم ، بدن بي حركت باشد ، بلكه بايد احتياط واجب آن است كه در موقع گفتن ذكر هاي مستحبي نماز ، بايد بدنش آرام باشد .

( مساله 967 ) اگر در حال حركت بدن ذكر بگويد ، مثلاً موقع رفتن به ركوع يا رفتن به سجده تكبير بگويد ، چنانچه آن را به قصد ذكري كه در نماز دستور داده اند بگويد ، بايد احتياطاً نماز را دوباره بخواند و اگر به اين قصد نگويد ، بلكه بخواهد ذكري گفته باشد ،

نماز صحيح است .

( مساله 968 ) حركت دادن دست و انگشتان در موقع خواندن حمد اشكال ندارد ، اگر چه احتياط مستحب آن است كه آنها را هم حركت ندهد .

( مساله 969 ) اگر موقع خواندن حمد و سوره يا خواندن تسبيحات ، بي اختيار به قدري حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود ، احتياط واجب آن است كه بعد از آرام گرفتن بدن ، آنچه را در حال خوانده ، دوباره بخواند .

( مساله 970 ) اگر در بين نماز از ايستادن عاجز شود ، بايد بنشيند و اگر از نشستن هم عاجز شود بايد بخوابد ، ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي نخواند .

( مساله 971 ) تا انسان مي تواند ايستاده نماز بخواند ، نبايد بنشيند ، مثلاً كسي كه در موقع ايستادن بدنش حركت مي كند ، يا مجبور است به چيزي تكيه دهد يا بدنش را كج كند يا خم شود يا پاها را بيشتر از معمول گشاد بگذارد كند ، بايد به هر طور كه مي تواند ايستاده نماز بخواند ، ولي اگر به هيچ قسم حتي مثل حال ركوع هم نتواند بايستد ، بايد راست بنشيند و نشسته نماز بخواند .

( مساله 972 ) تا انسان مي تواند بنشيند نبايد خوابيده نماز بخواند و اگر نتواند راست بنشيند ، بايد هر طور كه مي تواند بنشيند و اگر به هيچ قسم نمي تواند بنشيند بايد بطوري كه در احكام قبله گفته شد ، به پهلوي راست بخوابد و اگر نمي تواند به پهلوي چپ و اگر آن هم ممكن نيست به پشت بخوابد به طوري كه كف پاهاي او رو به قبله باشد .

( مساله 973 )كسي كه نشسته نماز مي خواند ، اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بايستد و ركوع را ايستاده بجا آورد ، بايد بايستد و از حال ايستاده به ركوع رود و اگر نتواند بايد ركوع را هم نشسته بجا آورد .

(مساله 974) كسي كه خوابيده نماز مي خواند ، اگر در بين نماز بتواند بنشيند بايد مقداري ر ا كه مي تواند نشسته بخواند و نيز اگر مي تواند بايستد بايد مقداري را كه مي تواند ، ايستاده بخواند ، ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي نخواند .

(مساله975)كسي كه نشسته نماز مي خواند اگر در بين نماز بتواند بايستد ، بايد مقداري را كه مي تواند ، ايستاده بخواند ، ولي تا بدنش آرام نگرفته ، بايد چيزي نخواند .

(مساله 976) كسي كه مي تواند بايستد اگر بترسد كه به واسطة ايستادن ، مريض شود يا ضرري به او برسد ، ميتواند نشسته نماز بخواند و اگر از نشستن هم بترسد مي تواند خوابيده نماز بخواند .

(مساله 977) اگر انسان احتمال بدهد كه تا آخر وقت بتواند ايستاده نماز بخواند ، بنابر احتياط لازم نماز را تاخير بياندا زد ، پس اگر نتوانست بايستد مطابق وظيفه اش ، نماز بجا آورد .

(مساله 976) مستحب است د ر حال ايستادن بدن را راست نگهدارد ، شانه ها را پايين بيندازد ، دستها را روي رانها بگذارد ، انگشتها را به هم بچسباند ، جاي سجده را نگاه كند ، سنگيني بدن را به طور مساوي روي دو پا بيندازد ، با خضوعع و خشوع باشد ، پاها را پس و پيش نگذارد ، اگر مرد است پاها را از سه انگشت باز تا يك وج فاصله دهد و اگر زن است پاها را به هم بچسباند .



بازگشت