احكام مسجد


احكام مسجد


(مساله 901)نجس كردن زمين و سقف و بام و طرف داخل ديوار مسجد حرام است و هر كس بفهمد كه نجس شده است بايد فوراً نجاست آن را بر طرف كند . و احتياط واجب آن است كه طرف بيرون ديوار مسجد را هم نجس نكنند ، واگر نجس شود نجاستش را بر طرف نمايند ، مگر آنگه واقف آن را جزء مسجد قرار نداده باشد .

(مساله902)اگر نتواند مسجد را تطهير نمايد ، يا كمك لازم داشته باشد و پيدا نكند ، تطهير مسجد بر او واجب نيت ولي اگر بي احترامي به مسجد باشد بنابر احتياط واجب ، بايد به كسي كه مي تواند تطهير كند ، اطلاع دهد .

(مساله903)اگر جائي از مسجد نجس شود كه تطهير آن بدو ن كندن يا خراب كردن ممكن نيست ، بايد آنجا ر ا بكنند يا اگر خرابي زياد لازم نمي لآيد ، خراب نمايند و پر كردن جائي كه كنده اند ، و ساختن جائي كه خراب كرده اند ، واجب نيست . ولي اگر آن

كس كه نجس كرده ، بكند يا خراب كرده اند ، واجب نيست . ولي اگر آن كس كه نجس كرده ، بكند يا خراب كند در صورتي امكان بايد پر كند و تعمير نمايد .

(مساله 904)اگر مسجدي را غصب كنند و بجاي آن خانه و مانند آن بسازند ، كه ديگر به آن مسجد نگويند باز هم بنابر احتياط واجب نجس كردن آن حرام و تطهير آن واجب است

(مساله 905)نجس كردن حرم امامان (عليهم السلام ) حرام است . و اگر يكي از آنها نجس شود ، چنانچه نجس ماندن آن بي احترامي باشد ، تطهير آن واجب است ، بلكه احتياط واجب آن است كه اگر بي احترامي هم نباشد آن را تطهير كنند .

(مساله906) اگر حصير مسجد نجس شود ، بنابر احتياط واجب بايد آن را آب بكشند ، ولي چنانچه به واسطة آب كشيدن ، خراب مي شود و بريدن جاي نجس بهتر است ، بايد آنرا بُبرند و اگر كسي كه نجس كرده ببُرد ، بايد خودش اصلاح كند .

(مساله 907)بردن عين نجاست مانند خون در مسجد اگر بي احترامي به مسجد باشد ، حرام است و همچنين بردن چيزي كه نجس شده ، در صورتي كه بي احترامي به مسجد باشد ، حرام است .

(مساله908)اگر مسجد رابراي روضه خواني چادر بزنند و فرش كنند و سياهي بكوبند و اسباب چاي در آن ببرند ، در صورتي كه اين كارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز واندن نشود ، اشكال ندارد .

(مساله909)بنابر احتياط واجب مسجد را به طلا نبايد زينت نمايند و همچنين نبايد صورت يزهائي كه مثل انسان و حيوان روح در مسجد نقش كنند و نقاشي چيزهائي كه روح ندارد ، مثل گل و بوته مكروه است .

(مساله910)اگر مسجد خراب هم شود نمي توانند آن را بفروشند ، يا داخل ملك و جاده نمايند . مگر اينكه ولي فقيه بر اساس مصالح مهمتري اجازه بدهد .

(مساله911) فروختن در و پنجره و چيزهاي ديگر مسجد حرام است و اگر مسجد خراب شود ، باد اينها را صرف تعمير همان مسجد كنند ، و چنانچه به درد آن مسجد نخورد ، بايد در مسجد ديگر مصرف شود ، ولي اگر به درد مسجدهاي ديگر هم نخورد ، مي توانند آن را

بفروشند و پول آن را ، اگر ممكن است صرف تعمير همان مسجد و گرنه صرف تعمير مسجد ديگر نمايند .

(مساله912) ساختن مسجد و تعمير مسجدي كه نزديك به خرابي مي باشد مستحب است و اگر مسجد طوري خراب شود كه تعمير آن ممكن نباشد ، مي توانند آن را خراب كنند و دوباره بسازند ، بلكه مي تواننند مسجدي ر ا كه خراب نشده ، براي احتياج مردم خراب كنند و بزرگتر بسازند .

(مساله913)تميز كردن مسجد و روشن كردن چراغ آن مستحب است و كسي كه مي خواهد مسجد برود ، مستحب برود ، مستحب است خود را خوشبو كند و لباس پاكيزه و قيمتي بپوشد و ته كفش خود را وارسي كند كه نجاستي به آن نباشد و موقع داخل شدن به مسجد اول پاي راست و موقع بيرون آمدن ، اول پاي چپ را بگذارد و همچنين مستحب است از همه زودتر به مسجد آيد و از همه ديرتر از مسجد بيرون رود .

(مساله 914)وقتي انسان وارد مسجد مي شود ، مستحب است دو ركعت نماز به قصد تحيت و احترام مسجد بخواند و اگر نماز واجب يا مستحب ديگري هم بخواند ، كافي است

(مساله915)خوابيدن در مسجد ، اگر انسان ناچار نباشد و صحبت كردن راجع به كارهاي دنيا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعري كه نصيحت و مانند آن نباشد ، مكروه است و نيز مكروه است و نيز مكروه است آب دهان و بيني و اخلاط سينه را در مسجد بيندازد و گمشده اي را طلب كند و صداي خود را بلند كند ، ولي بلند كردن صدا براي اذان مانعي ندارد .

(مساله916)راه دادن بچه و ديوانه به مسجد مكروه است و كسي كه پياز و سير و مانند اينها خورده كه بوي دهانش مردم را اذيت مي كند ، مكروه است به مسجد برود .



اذان و اقامه


(مساله 917) براي مرد و زن مستحب است پيش از نمازهاي يوميه اذان و اقامه بگويند ، ولي پيش از نماز عيد فطر و قربان ، مستحب است سه مرتبه بگويند الصّلوهُ و در نماز هاي واجب ديگر سه مرتبه الصّلوهُ را به قصد رجاء بگويند .

(مساله918)مستحب است در روز اولي كه بچه به دنيا مي آيد ، يا پيش از آنكه بند نافش بيفتد ، در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگويند .

(مساله919)اذان هيجده جمله است : اللهً اكبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حيّ علي الصلاهِ، حيَّ علي الفلاحِ ، حيّ علي خيرِ العملِ ، الله اكبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر يك دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است يعني دو مرتبه الله اكبرُ از اول اذان و يك مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن كم مي شود و بعد از گفتن حيّ علي خيرِ العملِ بايد دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .

(مساله920)اشهدً انّ علياً وليً اللهِ جزء اذان و اقامه نيست ولي خوب است بعد از اشهدً انّ محمداً رسولُ اللهِ ، به قصد قربت گفته شود . و چون در امثال زمان ما ، شعا ر تشيع محسوب مي شود در هر جا كه اظهار اين شعار مستحسن و لازم باشد ، گفتن آن هم مستحسن و لازم است .



ترجمه اذان و اقامه


اللهَ اكبرً يعني خداي تعالي بزرگتر از آن است كه او را وصف كنند اشهدً ان لا الهَ الاّ اللهً يعني شهادت مي دهم كه غير خدائي كه يكتا و بي همتا است خداي ديگر سزاوار پرستش نيست . اشَهدً انّ محمداً رسولُ اللهِ يعني شهادت مي دهم كه حضرت محمد بن عبدالله

صلي عليه و آله و سلم پيغمبر و فرستادة خداست . اشهدً ان علياً امير المؤمنينَ وليّ الله يعني شهادت مي دهم كه حضرت علي (عليه الصلاهَ و السلام ) امير المؤمنين ولي خدا بر همة خلق است حيّ عليَ الصلاهِ يعني بشتاب براي نماز . حيّ علي الفلاحِ يعني بشتاب براي رستگاري . حيّ علي خيرِ العملِ يعني بشتاب براي بهترين كارها كه نماز است . قَد قامتِ الصلاهُ يعني بتحقيق نماز بر پا شد . لا الهَ الاّ اللهُ يعني خدائي سزاوار پرستش نيست مگر خدائي كه يكتا و بي همتا است .

( مساله 921) بين جمله هاي اذان و اقامه بايد خيلي فاصله نشود و اگر بين آنها بيشتر از معمول فاصله بيندازد ، بايد دوباره آن را از سر بگيرد .

( مساله922)اگر در اذان و اقامه صدا را در گلو بيندازد چنانچه غنا شود ، يعني به طور آواز خواني كه در مجالس لهو و بازيگري معمول است ، اذان و اقامه را بگويد ، حرام است و اگر غنا نشود ، مكروه مي باشد .

(مساله923)در پنج نماز اذان ساقط مي شود :

اول : نماز عصر روز جمعه .

دوم : نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذي الحجه است .

سوم: نماز عشا ء شب عيد قربان ، براي كسي كه در مشعر الحرام باشد .

چهارم : نماز عصر و عشاء زن مستحاضه .

پنجم : نماز عصر كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن بول و غائط خود داري كند و در اين پنج نماز در صورتي ادان ساقط مي شود ، كه با نماز قبلي فاصله نشود ، يا فاصلة كمي بين آنها باشد ، ولي فاصله شدن نافله و تعقيب ضرر ندارد .

( مساله924)اگر براي نماز جماعتي اذان و اقامه گفته باشند ، كسي كه با آن جماعت نماز مي خواند نبايد براي خود اذان و اقامه بگويد .

(مساله925)اگر براي خواندن نماز جماعت به مسجد رود و بيند جماعت تمام شده ، تا وقتي كه صفها بهم نخورده و جمعيت متفرق نشده ، نمي تواند براي نماز خود اذان و اقامه بگويد در صورتي كه براي جماعت اذان و اقامه گفته شده باشد .

(مساله 926) در جايي كه عده اي مشغول نماز جماعتند ، يا نماز آنان تازه تمام شده و صف ها بهم نخورده است ، اگر انسان بخواهد فرادي يسا با جماعت ديگري كه بر پا مي شود نماز بخواند ، يا سه شرط اذان و اقامه از او ساقط مي شود :

اول: آنكه براي آن نماز ، اذان گفته باشند .

دوم: آنكه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد ، پس اگر نماز جماعت ، داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند ، مستحب است اذان و اقامه بگويد .

(مساله927)اگر در شرط دوم از شرطهايي كه در مساله پيش گفته شد شك كند ، يعني شك كند كه نماز جماعت صحيح بوده يا نه ، اذان و اقامه از او ساقط است ، ولي اگر در يكي از دو شرط ديگر شك كند ، مستحب است اذان و اقامه بگويد .

(مساله 928) كسي كه اذان و اقامة ديگري را شنيد ، چه با او گفته باشد يا نه ، در صورتي كه بين آن اذان و اقامه و نمازي كه مي خواهد بخواند ، زياد فاصله نشده باشد ، مي تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد .

(مساله930)اگر مرد اذان ر با قصد لذت بشنود ، اذان از او ساقط نمي شود بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد ، ساقط شدن ادان اشكال دارد .

( مساله 931)اذان و اقامه نماز جماعت را بايد مرد بگويد ، ولي در جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگويد ، كافي است .

(مساله932)اقامه بايد بعد از اذان گفته شود و اگر قبل از اذان بگويند ، صحيح نيست .

(مساله933) اگر كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد مثلاً حيّ علي الفلاحِ را پيش از حيّ علي الصلاهِ بگويد ، از جايي كه ترتيب به هم خورده ، دوباره بگويد .

(مساله 934)بايد بين اذان و اقامه ندهد و اگر بين آنها بقدري فاصله دهد كه اذاني را گفته اذان اين اقامه حساب نشود ، مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگويد و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز بقدري فاصله دهد فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود ، مستحب است دوباره براي آن نماز ، اذان و اقامه بگويد .

(مساله 935)اذان واقامه بايد به عربي صحيح گفته شود ، پس اگر به عربي غلط بگويد ، يا بجاي حرفي حرف ديگر بگويد يا مثلاً ترجمة آنها را به فارسي بگويد صحيح نيست .

(مساله936)اذان و اقامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود و اگر عمداً يا از روي فراموشي پيش او وقت بگويد ، باطل است .

(مساله937) اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه ، بايد ادان را بگويد ، ولي اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته يا نه ،گفتن اذان لازم نيست .

(مساله 938) اگر در بين اذان يا اقامه ، پيش از آنكه قسمتي را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گفته يا نه ، بايد قسمتي را كه در گفتن آن شك كرده بگ.يد ، ولي اگر در حال گفتن قسمتي از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آن است گفته يا نه ، گفتن آن لازم نيست .

( مساله939)مستحب است انسان در موقع گفتن اذان ، رو به قبله بايستد و با وضو يا غسل باشد و دستها را به گوش بگذرد و صدا را بلند نمايد و بكشد و بين جمله هاي اذان كمي فاصله دهد و بين آنها حرف نزند .

(مساله 940) مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد و آن را از اذان آهسته تر بگويد و جمله هاي آن را به هم نچسباند ولي به اندازه اي كه بين جمله هاي اذان فاصله مي دهد ، بين جمله هاي اقامه فاصله ندهد .

(مساله 941)مستحب است بين اذان و اقامه يك قدم بر دارد يا قدري بنشيند يا سجده كند يا ذكر بگويد يا قدري ساكت باشد يا حرفي بزند يا دو ركعت نماز بخواند ولي حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح مستحب نيست ، نماز خواندن بين اذان و اقامة مغرب را به اميد ثواب بجا بياورد .

( مساله 942)مستحب است كسي را كه براي گفتن اذان معين مي كنند ، عادل و وقت شناس و صدايش بلند باشد و اذان را در جاي بلند بگويد .


بازگشت