شرائط وضو


شرائط وضو



شرائط صحيح بودن وضو سيزده چيز است :


شرط آول آن كه آب وضو پاك با شد .


شرط دوم آنكه مطلق باشد و معناي مطلق و مضاف در فصل آبها گذشت .


شرط سوم آنكه آب وضو مباح باشد .


(مساله266)وضو با آب نجس و آب مضاف باطل است ، اگر چه انسان نجس بودن يا مضاف بودن آن را نداند يا فراموش كرده باشد ، و اگر با آن وضو نمازي هم خوانده باشد ، بايد آن نماز را دوباره با وضوي صحيح بخواند .


(مساله267)اگر غير از آب گل آلود و مضاف ، آب ديگري براي وضو ندارد ، چنانچه وقت نماز تنگ است بايد تيمم كند و اگر وقت دارد ، احتياط واجب آن است كه آب را بگذارد تا صاف و ته نشين شود و وضو بگيرد .


(مساله268)وضو با آب غصبي و يا آبي كه معلوم نيست صاحب آن راضي است يا نه ، حرام و باطل است ، ولي اگر سابقاً راضي بوده و انسان نمي داند كه از رضايتش برگشته يا نه ، وضو صحيح است و نيز اگر آب وضو از صورت و دستها در جاي غصبي بريزد وضوي او صحيح است .


( مساله 269 ) وضو گرفتن از حوض مدرسه اي كه انسان نمي داند آن حوض را براي همة مردم وقف كرده اند يا براي محصلين همان مدرسه ، در صورتي كه معمولا مردم از آب آن وضو بگيرند ، اشكال ندارد .


( مساله 270 ) كسي كه نمي خواهد در مسجدي نماز بخواند ، اگر نداند حوض آن را براي همة مردم وقف كرده اند يا براي كساني كه در آنجا نماز مي خوانند نمي تواند از حوض آن وضو بگيرد ، ولي اگر معمولا كساني هم كه نمي خواهند در آنجا نماز بخوانند از حوض آن


وضو مي گيرند ، مي تواند از حوض آن ، وضو بگيرد .


( مساله 271 ) وضو گرفتن از حوض تيمچه ها و مسافر خانه ها و مانند اينها براي كساني كه ساكن آنجا ها نيستند ، در صورتي صحيح است كه معمولا كساني هم كه ساكن آنجا ها نيستند با آب آنها وضو بگيرند .


( مساله 272 ) وضو گرفتن در نهرهاي بزرگ اگر چه انسان نداند كه صاحب آن ها راضي است ، اشكال ندارد ولي اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهي كند ، احتياط واجب آن است كه با آب آنها وضو نگيرند .


( مساله 273 ) اگر فراموش كند آب غصبي است و با آن وضو بگيرد ، صحيح است ، اگر چه خودش آب را غصب كرده باشد .


شرط چهارم آنكه ظرف آب وضو ، مباح باشد .


شرط پنجم آنكه ظرف آب وضو ، طلا و نقره نباشد .


( مساله 274 ) اگر آب وضو در ظرف غصبي يا طلا يا نقره باشد و غير از آن ، آب ديگري ندارد بايد تيمم كند و اگر وضو بگيرد در ظرف غصبي باطل است و در ظرف طلا يا نقره بنابر احتياط واجب بايد تيمم كند و اگر آب ديگري دارد چنانچه در ظرف غصبي يا طلا و


نقره وضوي ارتماسي بگيرد يا با آنها آب را به صورت و دستها بريزد ، وضوي او به احتياط واجب باطل است و در صورتي كه با مشت يا چيز ديگر ، آب را از آنها بردارد و به صورت و دستها بريزد ، وضوي او صحيح است هر چند به وسيلة آب برداشتن ، مرتكب معصيت


شده است .


( مساله 275 ) اگر در حوضي كه مثلا يك آجر يا سنگ آند غصبي است ، وضو بگيرد صحيح است ، ولي اگر وضوي او تصرف در غصب حساب شود . گناهكار است .


( مساله 276 ) اگر در صحن يكي از امامان يا امامزادگان كه سابقا قبرستان بوده ، حوض يا نهري بسازند ، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را براي قبرستان وقف كرده اند ، وضو گرفتن در آن حوض و نهر اشكال ندارد .


( مساله 277 ) اگر پيش از تمام شدن وضو ، جائي را كه شسته يا مسح كرده نجس شود، وضو صحيح است .


( مساله 278 ) اگر غير از اعضاء وضو جائي از بدن نجس باشد ، وضو صحيح است . ولي اگر مخرج را از بول يا غائط تطهير نكرده باشد ، احتياط مستحب آن است كه اول آن را تطهير نكرده باشد ، احتياط مستحب آن است كه اول آن تطهير كند بعد وضو بگيرد .


( مساله 279 ) اگر يكي از اعضاءوضو نجس باشد و بعد از وضو شك كند كه پيش از وضو آنجا را آب كشيده يا نه . چنانچه در موقع وضو ملتفت پاك بودن و نجس بودن آنجا نبوده وضو باطل است و اگر مي داند ملتفت بوده ، يا شك دارد كه ملتفت بوده يا نه وضو صحيح


است ، و در هر صورت جائي را كه نجس بوده بايد آب كشيد .


( مساله 280 ) اگر در صورت يا دستها بريدگي يا زخمي است كه خون آن بند نمي آيد ، و آب براي آن ضرر ندارد ، بايد در آب كر يا جاري فرو برد و قدري فشار دهد كه خون بند بيايد ، و انگشت خود را روي زخم يا بريدگي در زير آب از بالا به پائين بكشد تا آب بر آن


جاري شود .


شرط هفتم آنكه وقت براي وضو و نماز كافي باشد .


( مساله 281 ) هر گاه وقت بقدري تنگ باشد كه اگر وضو بگيرد تمام نماز يا مقداري از آن بعد از وقت خوانده مي شود ، بايد تيمم كند ولي اگر براي وضو و تيمم يك اندازه وقت لازم باشد بايد وضو بگيرد .


(مساله282) كسي كه د ر تنگي وقت نماز بايد تيمم كند ، اگر به جاي تيمم وضو بگيرد صحيح است چه براي آن نماز وضو بگيرد يا براي كار ديگر .


شرط هشتم آ نكه به قصد قربت يعني براي انجام فرمان خداوند عالم وضو بگيرد ، و اگر براي خنك شدن يا به قصد ديگري وضو بگيرد ، باطل است .


(مساله 283)لازم نيست نيت وضو را به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند ولي بايد در تمام وضو متوجه باشد كه وضو مي گيرد ، بطوري كه اگر از او بپرسند چه مي كني ؟ بگويد وضو مي گيرم .


شرط نهم-آنكه وضو را به ترتيبي كه گفته شد بجا آورد ، يعني اول صورت و بعد دست راست و بعد دست چپ را بشويد و بعد از آن سر و بعد پاها را مسح نمايد و بايد پاي راست را پيش از پاي چپ مسح كند و اگر به اين ترتيب وضو نگيرد باطل است.


شرط دهم-آنكه كارهاي وضو را پشت سر هم انجام دهد .


(مساله284) اگر بين وضو بقدري فاصله شود كه وقتي مي خواهد جائي را بشويد يا مسح كند ، رطوبت جاهائي كه پيش از آن شسته يا مسح كرده خشك شده باشد ، وضو باطل است و اگر فقط رطوبت جائي كه جلوتر از محلي است كه مي خواهد بشويد يا مسح كند ، خشك شده باشد مثلاً موقعي كه مي خواهد دست چپ را بشويد رطوبت دست راست


خشك شده باشد و صورت تر باشد ، وضو صحيح است .


(مساله285) اگر كارهاي وضو را پشت سر هم به جا آورد ولي به واسطه گرماي هوا يا حرارت زياد بدن و مانند اينها رطوبت خشك شود ، وضوي او صحيح است .


(مساله286) راه رفتن در بين وضو اشكال ندارد ، پس اگر بعد از شستن صورت و دستها چند قدم راه برود و بعد سر و پا را مسح كند ، وضوي او صحيح است .


شرط يازدهم- آنكه شستن صورت و دستها و مسح سر و پاها را خود انسان انجام دهد و اگر ديگري او را وضو دهد ، يا در رساندن آب به صورت و دستها و مسح سر و پاها به او كمك نمايد ، وضو باطل است .


(مساله287)كسي كه نمي تواند وضو بگيرد بايد نائب بگيرد كه او را وضو دهد . و چنانچه مزد هم بخواهد ، در صورتي كه بتواند بايد بدهد ، ولي خود او نيت وضو كند و با دست خود مسح نمايد و اگر نمي تواند بايد نائبش دست او را بگيرد و به جاي مسح او بكشد ، و اگر اين هم ممكن نيست بايد از دست او رطوبت بگيرد و با آن رطوبت ، سر و پاي او را مسح بكند .


( مساله 288 ) هر كدام از كارهاي وضو را كه مي تواند به تنهائي انجام دهد ، نبايد در آن كمك بگيرد .


شرط دوازدهم آنكه استعمال آب براي او مانعي نداشته باشد .


( مساله 289 ) كسي كه مي ترسد كه اگر وضو بگيرد ، مريض شود يا اگر آب را به مصرف وضو برساند تشنه بماند نبايد وضو بگيرد . بلكه اگر نداند كه آب براي او ضرر دارد و وضو بگيرد . و بعد بفهمد ضرر داشته ، احتياط واجب آن است كه تيمم كند و با آن وضو نماز


نخواند و اگر با آن وضو نمازي بجاآورده ، دوباره آن را انجام دهد .


( مساله 290 ) اگر رساندن آب به صورت و دستها به مقدار كمي وضو با آن صحيح است ضرر ندارد و بيشتر از آن ضرر داشته باشد ، بايد با همان مقدار ، وضو بگيرد .


شرط سيزدهم آنكه در اعضاء وضو مانعي از رسيدن آب نباشد .


( مساله 291 ) اگر مي داند چيزي به اعضاء وضو چسبيده ولي شك دارد كه از رسيدن آب جلوگيري مي كند يا نه ، بايد آن را برطرف كند يا آب را به زير آن برساند .


( مساله 292 ) اگر زير ناخن چرك باشد ، وضو اشكال ندارد ولي اگر ناخن را بگيرند بايد براي وضو آن چرك را بر طرف كنند ، و نيز اگر ناخن بيشتر از معمول بلند باشد ، بايد چرك زير مقداري را كه از معمول بلندتر است . برطرف نمايند .


( مساله 293 ) اگر درصورت ودستها وجلوي سر وروي پاها به واسطة سوختن يا چيز ديگر برآمدگي پيدا شود ، شستن و مسح روي آن كافي است و چنانچه سوراخ شود رساندن آب به زير پوست لازم نيست ، بلكه اگر پوست يك قسمت آن كنده شود ، لازم نيست آب را


به زير قسمتي كه كنده نشده برساند ، ولي چنانچه پوستي كه كنده شده گاهي به بدن مي چسبد و گاهي بلند مي شود ، بايد آن را قطع يا آب را به زير آن برساند .


( مساله 294 ) اگر انسان شك كند كه به اعضاي وضوي او چيزي چسبيده يا نه چنانچه احتمال او درنظر مردم بجا باشد مثل آنكه بعد ازگل كاري،شك كند گل به دست او چسبيده يا نه ، بايد وارسي كند يا بقدري دست بمالد كه اطمينان پيدا كند كه اگر بوده بر طرف شده يا آب به زير آن رسيده است .


( مساله 295 ) جائي را كه بايد شست و مسح كرد هر قدر چرك باشد ، اگر چرك آن مانع از رسيدن آب به بدن نباشد اشكال ندارد ، و همچنين است اگر بعد از گچ كاري و مانند آن چيز سفيدي كه جلوگيري از رسيدن آب به پوست نمي نمايد بر دست بماند ، ولي اگر شك


كند كه با بودن آنها آب به بدن مي رسد يا نه ، بايد آنها را بر طرف كند .


( مساله 296 ) اگر پيش از وضو بداند كه در بعضي از اعضاء وضو مانعي از رسيدن آب هست و بعد از وضو شك كند كه در موقع وضو آب را به آنجا رسانده يا نه وضوي او صحيح است ، ولي اگر بداند كه موقع وضو ملتفت آن مانع نبوده ، بايد دوباره وضو بگيرد .


( مساله 297 ) اگر در بعضي از اعضاء وضو مانعي باشد كه گاهي آب به خودي خود زير آن مي رسد و گاهي نمي رسد و انسان بعد از وضو شك كند كه آب زير آن رسيده يا نه ، چنانچه بداند موقع وضو ملتفت رسيدن آب به زير آن نبوده ، واجب است ، دوباره وضو بگيرد .


( مساله 298 ) اگر بعد از وضو چيزي كه مانع از رسيدن آب است در اعضاء وضو ببيند و نداند موقع وضو بوده يا بعد پيدا شده ، وضوي او صحيح است ، ولي اگر بداند كه در وقت وضو ملتفت آن مانع نبوده ، احتياط واجب آن است كه دوباره وضو بگيرد .


( مساله 299 ) اگر بعد از وضو شك كند چيزي كه مانع رسيدن آب است در اعضاء وضو بوده يا نه ، وضو صحيح است .





بازگشت