6 - شك در نماز مستحبي

مسأله 1201 - اگر در شماره ء ركعتهاي نماز مستحبي شك كند ، چنانچه طرف بيشتر شك نماز را باطل مي كند ، بايد بنا را بر كمتر بگذارد ، مثلا اگر در نافلهء صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است ، و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمي كند - مثلا شك كند كه دو ركعت خوانده يا يك ركعت - به هر طرف شك عمل كند نمازش صحيح است .

مسأله 1202 - كم شدن ركن نافله را باطل مي كند ، ولي زياد شدن ركن در آن اشكال ندارد ، پس اگر يكي از كارهاي نافله را فراموش كند و موقعي يادش بيايد كه مشغول ركن بعد از آن شده ، بايد آن كار را انجام دهد ، و دوباره آن ركن را به جا آورد ، مثلا اگر در بين ركوع يادش بيايد كه سوره ء حمد را نخوانده ، بايد برگردد و حمد را بخواند و دوباره به ركوع رود .

مسأله 1203 - اگر در يكي از كارهاي نافله شك كند - خواه ركن باشد يا غير ركن - چنانچه محل آن نگذشته بايد به جا آورد ، و اگر محل آن گذشته به شك خود اعتنا نكند .

مسأله 1204 - اگر در نماز مستحبي دو ركعتي گمانش به سه ركعت يا بيشتر برود ، نمازش صحيح است ، و اگر گمانش به دو ركعت يا كمتر برود ، بايد به همان گمان عمل كند ، مثلا اگر گمانش به يك ركعت مي رود ، بايد يك ركعت ديگر بخواند .

مسأله 1205 - اگر در نماز نافله كاري كند كه براي آن در نماز واجب سجده ء سهو واجب مي شود ، يا يك سجده يا تشهد را فراموش نمايد و بعد از سلام يادش بيايد ، سجده ء سهو و قضا بر او واجب نيست .

مسأله 1206 - اگر شك كند كه نماز مستحبي را خوانده يا نه ، چنانچه آن نماز مثل نماز جعفر طيار ( عليه السلام ) وقت معين نداشته باشد ، بنا بگذارد كه نخوانده است ، و همچنين است اگر مثل نافلهء يوميه وقت معين داشته باشد و پيش از گذشتن وقت شك كند كه آن را به جا آورده يا نه ، ولي اگر بعد از گذشتن وقت شك كند كه خوانده است يا نه ، به شك خود اعتنا نكند .