احكام وضو


احكام وضو
مسأله 305 - كسي كه در كارهاي وضو و شرايط آن خيلي شك مي كند ، در صورتي كه به حد وسواس برسد بايد به شك خود اعتنا نكند .
مسأله 306 - اگر شك كند كه وضوي او باطل شده يا نه ، بنا مي گذارد كه وضوي او باقي است ، ولي اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته باشد ، و بعد از وضو رطوبتي از او بيرون آيد كه نداند بول است يا چيز ديگري ، وضوي او باطل است .
مسأله 307 - كسي كه شك دارد وضو گرفته يا نه بايد وضو بگيرد .
مسأله 308 - كسي كه مي داند وضو گرفته و حدثي هم از او سر زده - مثلا بول كرده - اگر نداند كدام جلوتر بوده ، چنانچه پيش از نماز است بايد وضو بگيرد ، و اگر در بين نماز است بايد نماز را بشكند و وضو بگيرد ، و اگر بعد از نماز است نمازي كه خوانده صحيح است در صورتي كه علم نداشته باشد كه در حال شروع به نماز غافل بوده ، ولي براي نمازهاي بعد بايد وضو بگيرد . سأله 309 - اگر بعد از وضو يا در بين آن يقين كند كه بعضي جاها را نشسته يا مسح نكرده است ، چنانچه رطوبت جاهايي كه پيش از آن است به جهت طول مدت خشك شده ، بايد دوباره وضو بگيرد ، و اگر خشك نشده يا به جهت گرمي هوا و مانند آن خشك شده ، بايد جايي را كه نشسته يا مسح نكرده و آنچه بعد از آن است بشويد يا مسح كند ، و اگر در بين وضو در شستن يا مسح كردن جايي شك كند بايد به همين دستور عمل نمايد .
مسأله 310 - اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه ، در صورتي كه علم به غفلت در حال شروع نماز نداشته باشد نمازش صحيح است ، ولي بايد براي نمازهاي بعد وضو بگيرد .
مسأله 311 - اگر در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه ، نماز او باطل است و بايد وضو بگيرد و نماز را به جا آورد .
مسأله 312 - اگر بعد از نماز بداند كه وضوي او باطل شده ولي شك كند كه بعد از نماز باطل شده يا قبل از آن ، نمازي كه خوانده صحيح است .
مسأله 313 - اگر انسان مرضي دارد كه بول او قطره قطره مي ريزد ، يا نمي تواند از بيرون آمدن غائط خودداري كند ، چنانچه يقين دارد كه از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پيدا مي كند ، بايد وضو و نماز را در وقتي كه مهلت پيدا مي كند انجام دهد ، و اگر مهلت او به مقدار كارهاي واجب وضو و نماز است بايد در وقتي كه مهلت دارد فقط كارهاي واجب وضو و نماز را به جا آورد و كارهاي مستحب را ترك نمايد .
مسأله 314 - اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پيدا نمي كند و در بين نماز يك يا چند دفعه بول يا غائط از او خارج مي شود ، اگر همان نماز را با يك وضو بخواند كفايت مي كند هر چند احتياط مستحب اين است كه هر وقت بول يا غائط از او خارج شد در فاصله اي كه موالات به هم نخورد ، وضو بگيرد و بقيهء نماز را بخواند .
مسأله 315 - كسي كه بول يا غائط پي در پي از او خارج مي شود يك وضو براي چندين نماز او كافيست ، مگر اين كه محدث به حدث ديگري گردد ، و بهتر آن است كه براي هر نماز يك وضو بگيرد و براي به جا آوردن سجده و تشهد فراموش شده و نماز احتياط وضوي ديگر لازم نيست .
مسأله 316 - كسي كه بول يا غائط پي در پي از او خارج مي شود ، لازم نيست بعد از وضو فورا نماز بخواند ، اگر چه احتياط مستحب اين است كه بعد از وضو فورا نماز بخواند .
مسأله 317 - كسي كه بول يا غائط پي در پي از او خارج مي شود بعد از وضو بنابر احتياط مستحب از مس آنچه كه مس آن بر محدث حرام است اجتناب نمايد .
مسأله 318 - كسي كه بول او قطره قطره مي ريزد ، بايد براي نماز به وسيلهء كيسه اي كه در آن پنبه يا چيز ديگري است كه از رسيدن بول به جاهاي ديگر جلوگيري مي كند خود را حفظ نمايد ، و احتياط واجب آن است كه پيش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد ، مگر در صورتي كه موجب حرج باشد . و در صورتي كه جمع ما بين ظهر و عصر يا مغرب و عشاء مي كند ، شستن بين دو نماز لازم نيست ، و نيز كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن غائط خودداري كند، چنانچه ممكن باشد بايد به مقدار نماز از رسيدن غائط به جاهاي ديگر جلوگيري نمايد ، و احتياط واجب آن است كه براي هر نماز مخرج غائط را آب بكشد ، مگر در صورتي كه موجب حرج باشد .
مسأله 319 - كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن بول يا غائط خودداري كند ، در صورتي كه ممكن باشد و موجب حرج نباشد بايد به مقدار نماز از خارج شدن بول يا غائط جلوگيري نمايد ، و در صورتي كه مرض او به آساني معالجه شود بايد خود را معالجه نمايد .
مسأله 320 - كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن بول يا غائط خودداري كند ، بعد از آن كه مرض او خوب شد لازم نيست نمازهايي را كه در وقت مرض مطابق وظيفه اش خوانده قضا نمايد ، ولي اگر در بين وقت نماز مرض او خوب شود بايد نمازي را كه در آن وقت خوانده دوباره بخواند .
مسأله 321 - اگر كسي مرضي دارد كه نمي تواند از خارج شدن باد جلوگيري كند ، بايد به وظيفهء كساني كه نمي توانند از بيرون آمدن بول يا غائط خودداري كنند عمل نمايد .

بازگشت