وضو ).

242 - در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلوي سر و روي پاها را مسح كنند.
243 - درازاي صـورت را بـايد از بالاي پيشاني جايي كه موي سر بيرون مي آيد تا آخر چانه شست , و پهناي آن به مقداري كه بين انگشت وسط و شست قرار مي گيرد بايد شسته شود , و اگر مختصري از اين مقدار را نـشـويند وضو باطل است , و اگر انسان يقين نكند كه اين مقدار كاملا شسته شده بايد براي اينكه يقين بكند كمي اطراف آن را هم بشويد.
244 - اگر صورت يا دست كسي كوچكتر يا بزرگتر از متعارف مردم باشد , بايد ملاحظه كند كه مردمان متعارف تا كجاي صورت خود را مي شويند , او هم تا همانجا بشويد.
و نيز اگر در پيشاني او مو روييده يا جلوي سرش مو ندارد بايد به اندازه معمول پيشاني را بشويد.
245 - اگـر احتمال دهد چرك يا چيز ديگري در ابروها و گوشه هاي چشم و لب او هست كه نمي گذارد آب به آنها برسد , چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد , بايد پيش از وضو وارسي كند كه اگر هست برطرف نمايد.
246 - اگـر پـوسـت صـورت از لاي مو پيدا باشد بايد آب را به پوست برساند , و اگر پيدا نباشد شستن مو كافي است , و رساندن آب به زير آن لازم نيست .
247 - اگـر شك كند پوست صورت از لاي مو پيدا است يا نه , بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند.
248 - شـسـتـن تـوي بـيني و مقداري از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمي شود واجب نيست , ولي انسان اگر يقين نكند كه از جاهايي كه بايد شسته شود چيزي باقي نمانده واجب است براي آنكه يقين كند , مـقـداري از آنها را هم بشويد و كسي كه اين امر را نمي دانسته اگر نداند در وضوهايي كه گرفته مقدار لازم را شـسته يا نه , نمازي را كه با آن وضو خوانده صحيح است و لازم نيست براي نماز بعدي دوباره وضو بگيرد.
249 - بـايـد دسـتها - و همچنين صورت را بنابر احتياط لازم - از بالا به پايين شست و اگر از پايين به بالا بشويد وضو باطل است .
250 - اگـر دسـت را تـر كـند و به صورت و دستها بكشد چنانچه تري دست به قدري باشد كه به واسطه كشيدن دست آب آنها را فرا گيرد كافي است و لازم نيست كه بر آنها جاري شود.
251 - بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.
252 - اگر انسان يقين نكند كه آرنج را كاملا شسته بايد براي آنكه يقين كند , مقداري بالاتر از آرنج را هم بشويد.
253 - كـسـي كـه پـيش از شستن صورت دستهاي خود را تا مچ شسته , در موقع وضو بايد تا سر انگشتان بشويد , و اگر فقط تا مچ بشويد وضوي او باطل است .
254 - در وضـو شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب , و مرتبه دوم مستحب , و مرتبه سوم , و بيشتر از آن حرام مي باشد , و شستن مرتبه اول وقتي تمام مي شود كه به قصد وضو آن مقدار آب به صورت يا دست بريزد كه آب تمام آن را فرا بگيرد و ديگر جايي براي احتياط باقي نماند , پس اگر به قصد شستن مرتبه اول مـثلا ده مرتبه آب به صورت بريزد تا اينكه آب همه آن را فرا بگيرد اشكال ندارد , و تا وقتي كه قصد وضو و شـستن صورت مثلا نكند شستن اول محقق نمي شود , پس مي تواند چند مرتبه همه صورت را بشويد و در آخـريـن مرتبه قصد شستن وضوئي نمايد , ولي اعتبار قصد در شستن دوم خالي از اشكال نيست و احتياط لازم آن اسـت كـه بيش از يك مرتبه بعد از مرتبه اول صورت و يا دستها را نشويد اگر چه به قصد وضو هم نباشد.
255 - بعد از شستن هر دو دست بايد جلوي سر را با تري آب وضو كه در دست مانده , مسح كند , و احتياط مستحب آن است كه با كف دست راست مسح نمايد.
و مسح را از بالا به پايين انجام دهد.
256 - يك قسمت از چهار قسمت سر , كه مقابل پيشاني است جاي مسح مي باشد , و هر جاي اين قسمت را بـه هـر انـدازه مـسـح كند كافي است , اگر چه احتياط مستحب آن است كه از درازا به اندازه درازي يك انگشت و از پهنا به اندازه پهناي سه انگشت بسته مسح نمايد.
257 - لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موي جلوي سر هم صحيح است , ولي كسي كه موي جـلـوي سـر او بـه انـدازه اي بـلند است كه اگر مثلا شانه كند به صورتش مي ريزد , يا به جاهاي ديگر سر مي رسد , بايد بيخ موها را مسح كند , يا فرق سر را باز كرده پوست سر را مسح نمايد , و اگر موهايي را كه به صـورت مـي ريـزد يـا به جاي ديگر سر مي رسد جلوي سر جمع كند و بر آنها مسح نمايد , يا بر موي جاهاي ديگر سر , كه جلوي آن آمده مسح كند چنين مسحي باطل است .
258 - بـعـد از مـسـح سر بايد با تري آب وضو كه در دست مانده , روي پاها از سر يكي از انگشتها تا مفصل مـسـح نـمـايد و احتياط مستحب آن است كه پاي راست را با دست راست و پاي چپ را با دست چپ مسح نمايد.
259 - پـهناي مسح پا به هر اندازه باشد كافي است , ولي بهتر آن است كه به اندازه پهناي سه انگشت بسته بلكه تمام روي پا را با تمام دست مسح نمايد.
260 - احـتياط آن است كه در مسح پا دست را بر سر انگشتها بگذارد و بعد به پشت پا بكشد يا آنكه دست را به مفصل گذاشته و تا سر انگشتها بكشد نه آنكه تمام دست را روي پا بگذارد و كمي بكشد.
261 - در مـسح سر و روي پا بايد دست را روي آنها بكشد , و اگر دست را نگه دارد و سر يا پا را به آن بكشد باطل است , ولي اگر موقعي كه دست را مي كشد سر يا پا مختصر حركت كند اشكال ندارد.
262 - جاي مسح بايد خشك باشد و اگر به قدري تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل اسـت ولـي اگـر نـمـناك باشد يا آنكه تري آن به قدري كم باشد كه در رطوبت كف دست مستهلك باشد اشكال ندارد.
263 - اگر براي مسح , رطوبتي در كف دست نمانده باشد نمي تواند دست را با آب خارج تر كند , بلكه بايد از ريـش خـود رطـوبت بگيرد و با آن مسح نمايد و گرفتن رطوبت از غير ريش و مسح نمودن با آن محل اشكال است .
264 - اگـر رطـوبـت كـف دسـت فـقط به اندازه مسح سر باشد احتياط واجب آن است كه سر را با همان رطوبت مسح كند , و براي مسح پاها از ريش خود رطوبت بگيرد.
265 - مـسح كردن از روي جوراب و كفش باطل است , ولي اگر به واسطه سر ماي شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد احتياط واجب آن است كه مسح بر جوراب و كفش نموده و تيمم نيز نمايد , و اگر تقيه در بين باشد مسح بر جوراب و كفش كفايت مي كند.
266 - اگر روي پا نجس باشد و نتواند براي مسح آن را آب بكشد , بايد تيمم نمايد.